در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:
دولت‌ها کارگر و کارفرما را مقابل یکدیگر قرار می‌دهند/ رویه ناامن‌سازی محیط تولید و برهم زدن امنیت شغلی کارگران باید تغییر کند
قائم مقام کانون کارفرمایان استان تهران به عملکرد دولت در رعایت سه‌جانبه‌گرایی انتقاد کرد و گفت که رفتار قوه مجریه به گونه‌ای است که کارگر و کارفرما به جای همکاری و تعامل مقابل یکدیگر قرار گیرند.
محمد برهانی به خبرنگار ایلنا، گفت: «سازمان جهانی کار برای بهبود شرایط کار، دولت‌ها را یکی از ارکان خود در نظر گرفته است و به جای دوجانبه‌گرایی، سه‌جانبه‌گرایی را مورد تاکید قرار داده است. فلسفه این نوع سیاست‌گذاری این است که کارگر و کارفرما و دولت، وارد تعامل شوند تا بتوانند یکدیگر را در فضای اقتصادی تکمیل کنند.»
وی افزود: «در تمام کشورها، ضلع سوم یعنی دولت، باید به کمک کارگر و کارفرما بیاید و مساعدت‌های اقتصادی و اجتماعی خود را به آن‌ها مبذول دارد اما در دولت‌های اخیر به ویژه دولت مستقر که حدود ۸ سال بر سیاست‌گذاری در حوزه سه‌جانبه‌گرایی مانور تبلیغاتی داده است، می‌بینیم که در عمل خود را عقب کشیده و کاری کرده که کارگر و و کارفرما به جای همکاری و تعامل، مقابل یکدیگر قرار گیرند.»
قائم مقام کانون کارفرمایان استان تهران برای نمونه به قوانینی که تخصیص یارانه انرژی را به واحدهای کوچک و متوسط مورد تاکید قرار می‌دهند اشاره کرد و گفت: «تاکنون ریالی از این محل به کارفرمایان اختصاص نداده‌اند. دولت صرفا به عنوان اهرم فشار به کار و تولید نگاه می‌کند و به مناسباتی که محیط تولید را ناامن ساخته است، کاری ندارد. برای نمونه می‌توان به تعطیلی شرکت‌هایی اشاره کرد که به لحاظ بدهی بانکی و تصاحب اموال آن توسط بانک‌ها، تعطیل شده‌اند اما دولت هیچ کمکی به احیای آن‌ها نمی‌کند.»
وی افزود: «خیلی عظیمی از کارگران به دلیل بی‌عملی دولت در حوزه جلوگیری از تعطیلی آن‌ها توسط بانک‌ها بیکار شده‌اند. حال پرسش اینجاست که کدام یارانه را به تولید اختصاص داده‌اند؟ یا جلوی تعطیلی کدام واحد تولیدی را گرفته‌اند؟ به نظر می‌رسد که نهاد قوه مجریه باید هرچه سریعتر رویه خود در ناامن‌سازی محیط تولید و برهم زدن امنیت شغلی کارگران تغییر دهد.»
برهانی با بیان اینکه روال کار دولت‌ها این است که نزد افکار عمومی از خود مدینه فاضله می‌سازند، گفت: «حتی در کشورهای همسایه مانند امارات و ترکیه، دولت‌ها بدون ساختن مدینه فاضله از خود، تلاش می‌کنند که واحدهای تولیدی و کسب و کارها را مورد حمایت‌های چند لایه و نظامند قرار دهند تا ضمن حفظ اشتغال و جلوگیری از سقوط صندوق‌های بازنشستگی، صادرات تقویت شود، نه اینکه پای خود را از معرکه بیرون بکشند و به کارگر و کارفرما اعلام کنند که به خودتان مربوط است که چه می‌کنید!»
