یک فعال صنفی بازنشستگان پاسخ داد:
اهمیتِ دائمی شدنِ همسان‌سازی چیست؟
یک فعال صنفی بازنشستگان می‌گوید: دائمی شدن همسان‌سازی آن را از میل و اراده‌ی دولت‌ها خارج کرده و تبدیل به قانون می‌سازد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، حسین سوری (فعال صنفی بازنشستگان کشوری) در ارتباط با اهمیت دائمی شدن همسان‌سازی و لزوم پیگیری آن می‌گوید: ماده ۳۰ برنامه ششم در سال ۱۴۰۰ عمرش تمام می‌شود؛ اینکه بعضی‌ها می‌گویند دولت در سال بعد هم می‌تواند برای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان کاری انجام بدهد، درست می‌گویند چون همسان‌سازی به استناد ماده ۳۰ قانون برنامه ششم صورت گرفته و این ماده و در کل، قانون برنامه ششم تا پایان ۱۴۰۰ اعتبار دارد.
وی ادامه می‌دهد: اما باید توجه داشت که: اولاً تا قبل از انتخابات، دولت فعلی درگیر مسایل انتخابات است وآن قدر وقت ندارد که برود این ماده قانونی را دقیق دنبال نماید؛ دوماً فرض که چنین کاری کند، این قانون سال پایانی‌اش است و نمی‌توان زیاد رویش حساب باز کرد. سوماً دولت جدید که روی کار آید، تا بخواهد وزیرانش را به مجلس معرفی نماید و خودش را جایگیر کند، عمر برنامه و قانون برنامه هم به سر آمده است. و چهارم اینکه در سال ۱۴۰۱ دولت جدید دو راه دارد؛ یا سالی بدون برنامه را سپری کند یا قانون برنامه هفتم را به مجلس بدهد و با مجلس تفاهم نماید که ۱۴۰۱ اولین سال برنامه هفتم باشد که هیچ کدام اینها به نفع بازنشستگان نیست.
این فعال صنفی تاکید می‌کند: رویکرد منطقی این است که برای دایمی شدن همسان‌سازی نهایت تلاش را نمود که اگر همسان‌سازی دایمی گردد، این دولت و آن دولت ندارد و هر چه به شاغل مشابه اضافه شد، ۹۰ درصد آن به خودی خود و به صورت خودکار می‌رود در حکم فرد بازنشسته و دیگر نیازی به این همه انتظار و التفات دولت‌های پیاپی نیست.
