در نامه سقائیان فرد به وزیر بهداشت تاکید شد؛
صدور مجوز حذف نیروهای متخصص بهداشت از محیط کار/ حوادث کار نتیجه عدم تامین نیروی متخصص در جایگاه نظارتی
محمدرضا سقائیان فرد، به نمایندگی از اعضای هیات علمی، دانشجویان و کارمندان بهداشتی کشور با ارسال نامه‌ای به وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نسبت به تبعات حذف رشته‌های بهداشتی و ادغام آنها در محیط کار هشدار داد.
به گزارش ایلنا، متن نامه سقائیان فرد به سعید نمکی به این شرح است:
جناب آقای دکتر نمکی وزیر محترم بهداشت وزارت بهداشت درمان وآموزش پزشکی
سلام علیکم
ابتدا ضمن عرض گله و شکایت به خاطر از قلم انداختن نام کارشناسان بهداشت حرفه‌ای در زمره تقدیرشوندگان فعال در مبارزه با موج سوم کرونا طی نامه به شماره ۱۶۳۲/۱۰۰ مورخ ۹۹/۱۰/۱۰، گو اینکه اینان طی این ۱۱ ماه در راستای حفظ و ارتقای سطح سلامت شاغلین در مواجه با کرونا در بخش‌های مختلف صنعت، بیمارستان‌ها، اصناف، پمپ بنزین‌ها، ادارات و مشارکت در طرح شهید حاج قاسم سلیمانی هیچ نقش و جایگاهی نداشته‌اند. این کم لطفی و بی‌مهری که مسبوق به سابقه است در درجه اول متوجه تنظم‌کنندگان آن نامه و در درجه دوم متوجه مسئولان مرکز سلامت محیط و کار می‌باشد که نتوانسته‌اند یا نخواسته‌اند گزارشی از آنچه توسط این تلاشگران به انجام می‌رسد را به مقامات مافوق به خوبی ارائه دهند که لااقل نیاز نباشد هر از چندمدت مجبور شویم مدام یادآور کنیم که ایها الناس ما نیز در این مبارزه حضورفعال شبانه روز در پرخطرترین مکان‌ها داشتیم.
باری، به هرجهت امیدواریم روزی این نقش برجسته به خوبی تبیین گردد و صرفا به تحمیل وظایف در قالب طرح‌های تشدید بازرسی کرونا و… منجر نگردد. انشاء الله اما بعد، نامه مشترک معاونین محترم بهداشت و آموزشی جنابعالی به آقای دکتر ملک افضلی استاد محترم دانشگاه علوم پزشکی تهران طی شماره ۵۰۰/۴۳۷۴د مورخ ۹۹/۰۹/۱۷ و اخبار و گزارشات غیررسمی و واکنش آقای دکتر حق دوست در وبینار مورخ ۹۹/۱۰/۰۹ با مشارکت اعضای هیات علمی سراسر کشور، ظن و گمان پیرامون اراده بر ادغام رشته‌های فنی بهداشت محیط و حرفه‌ای و… در قالب یک رشته مشترک به نام بهداشت عمومی در سطح کارشناسی و ایجاد تخصص در سطح کارشناسی ارشد برای این رشته‌ها، موجی از نگرانی توام با ناراحتی را برای اساتید، دانشجویان، فارغ‌التحصیلان و کارکنان و بازرسان این رشته ها به ارمغان آورد.
از این‌رو لازم و ضروری است موارد ذیل که برگرفته از نکته نظرات اساتید، دانشجویان و کارمندان اهل فن در این حوزه می‌باشد مورد مداقه قرار گیرد و با درک اهمیت مساله مانع از ایجاد بحران در مجموعه دانشگاهی شوید:
1. با نگاه به روش‌های جذب و آموزش دانشجو در سایر کشورهای پیشرفته علمی به خوبی تکیه آنان بر چند محور اصلی و بنیادی در راستای ارتقای سطح علمی دانشجویان‌شان و فتح قله‌های علمی را مشاهده می‌کنیم که عبارتند از:
۱-۱ توجه به تخصصی نمودن رشته‌های تحصیلی در دانشگاه‌ها و تقویت بنیه‌های علمی آن رشته‌ها همزمان با افزایش رشته‌های مورد علاقه داوطلبین
۱-۲ توجه به افزایش مهارت عملی و توانمندسازی و مهارت‌افزایی دانشجویان در کنار تقویت دانش تئوری (ایجاد دانشگاه نسل سوم و چهارم)
۱-۳ استفاده از اساتید و صاحبنظران فرهیخته و ایجاد فضای باز علمی برای آنان همراه با حمایت‌های مالی به منظور تمرکز بر تربیت دانشجوی نخبه
۱-۴ توجه به جذب نخبگان در سایر کشورها و ایجاد بسترجذب و نگهداری آنان به منظور بهره‌برداری از قدرت مغزافزاری آنان در پیشبرد برنامه‌ها و اهداف خود
۱-۵ توجه به نقش درآمدزایی جذب دانشجویان در بهبود اقتصاد و اشتغال این کشورها به نحوی که درآمد ۵ کشور دنیا اعم از آمریکا استرالیا انگلیس فرانسه و ژاپن از دانشجویان بین‌المللی ۲۵ درصد GDP ایران می‌باشد
۱-۶ ایجاد ارتباط مستمر، قوی و کارآمد با بخش صنعت و… بنحوی که ضمن ایجاد بستر شغلی در فارغ‌التحصیلان جهت جذب دراین مجموعه‌های اقتصادی، خروجی مقالات ثبت شده آنان فارغ از ارتقای سطح علمی دانشگاه‌هایشان در تراز جهانی، در حوزه بهره‌برداری بیرونی نیز قابلیت اجرا و پیاده‌سازی داشته باشد (توجه به آموزش و پژوهش معطوف به نیازهای جامعه و دانش کاربردی)
۱-۷ استفاده از تکنولوژی‌های روز و قابلیت‌ها و فنآوری‌های الکترونیک در امر آموزش
۱-۸ ایجاد بستر نقد آزادانه و روحیه پرسشگرانه در دانشجویان و پرهیز از تربیت دانشجوی مطیع و تبعیت کورکورانه از اساتید
۱-۹ ایجاد استقلال و آزادی علمی در دانشگاه‌ها و اجتناب و ممانعت از دخالت دولتی در امور آنها
انتظار می‌رود که جنابعالی با الگوبرداری از روش‌های کسب موفقیت در این دانشگاه‌های پیشرفته و پیاده‌سازی در مجموعه‌های تحت پوشش نسبت به ارتقای سطح دانش و عمق بخشی به مفاهیم علمی اهتمام ویژه مبذول نمایید و با اتخاذ روش‌های آزمون و خطا و پیاده‌سازی الگوهای شکست خورده زمینه عقب‌گرد دراین مجموعه را فراهم ننمایید.
2. جامعه بشری در حال حاضر وارد عصر فرانوین، پساصنعتی و فرانوگرایی شده است به نحوی که نگاه به علم و دانش از حالت سنتی گذر کرده و ارزش‌گذاری‌های جدیدی را رونمایی کرده است. در این عصر فرانوین، تاکید بر کاربردی بودن دانش به میان می‌آید و دانش نه بر اساس میزان قدرت، توانایی و دقتش در بیان و بازنمایی واقعیت‌های جهان، بلکه بر اساس ارزش استفاده و فایده‌مندی‌اش، مورد ارزیابی و داوری قرار می‌گیرد. بر اساس این دیدگاه، دانش باید به کار برده شود و نشان دهد که در جهانی که امروز در آن زندگی می‌کنیم، چه اثری ایجاد می‌کند. بدین ترتیب، دانشگاه امروز ناگزیر باید همواره مترصد انتخاب، ایفا و اجرای نقشی محلّی یا جهانی باشد و این ممکن نیست مگر اینکه نظرات صاحبنظران در آزادی کامل بیان و مورد دقت نظر و مداقه قرار گیرد. خطر و سم مهلک برای‌عدم نیل به این نگاه اینجاست که با افکار سنتی دهه‌های قبل برای نسل فعلی تصمیم‌سازی نمائیم و مسیر راه تعیین کنیم و روش‌های آزموده شده و شکست خورده قبلی را بدون درنظر گرفتن شرایط جدید جامعه دانشگاهی رونمایی کنیم که این خطای فاحش و غیرقابل پذیرش است.
3. ایجاد هرگونه تغییر و تحول دررشته‌های تخصصی بدون توجه به الزامات و تعهدات بین المللی به سازمان‌هایی همچون WHO وILO که فشارسیاسی قابل توجهی بلحاظ اهمیت حفظ سلامت شاغلین متوجه کشورها می‌نمایند و همچنین اسناد بالادستی و قوانین جاری کشور من جمله قانون کار و مخدوش نمودن نقش و جایگاه حاکمیتی و نظارتی آنان ضمن اینکه غیرقابل قبول می‌باشد و در محاکم قضایی قابل ابطال می‌باشد، سبب بهم زدن نظام حاکم بر آنها و ایجاد آشفتگی در بستر آرام این مجموعه‌ها که سالیان متمادی با طی علم و تجربه ایجاد شده خواهد شد که قابل اصلاح و ترمیم نخواهد بود. بروز حوادث وحشتناک و دلخراشی همچون پلاسکو، انفجار مخازن شیمیایی قطار نیشابور، ریزش مکرر معادن و مدفون شدن کارگران در اعماق زمین، افزایش بیماری‌ها و سرطان‌های شغلی و… همگی نتیجه عدم تامین نیروی متخصص به اندازه کافی در جایگاه‌های نظارتی و. . می‌باشد و تداوم این مسیر حوادث خطرناکتری را به ارمغان خواهد آورد
4. به کارگیری الگوهای آموزشی برخلاف الگوهای جهانی و تمرکز بر تربیت دانشجویان دارای معلومات کم عمق از همه رشته‌ها و تحت یک رشته جدید و تزریق قطره چکانی از تمام علوم به دانشجویان و رهانمودن آنان در جامعه‌ای که مبنایش بر تنوع خدمت گیرنده و تخصص و تقویت بنیه‌های علمی تخصصی استوار است، حرکت خلاف جریان رودخانه است که جز اتلاف وقت و سرمایه و نیروی انسانی ثمر دیگری نخواهد داشت.
ذکر این نکته ضروری است که در دنیای تخصص‌ها و تنوع‌ها و لزوم عقلی ارجاع به متخصص بیان ادغام رشته‌های بهداشتی و تربیت دانشجوی چندپیشه، یعنی خط بطلان کشیدن بر تمام نظرات بزرگان علم و اندیشه، یعنی حذف رشته‌هایی که اساتید زیادی برای بارور نمودن ان خون دل‌ها خورده‌اند و رنج‌ها و مصیبت‌ها متحمل شده‌اند، یعنی انتقال این تفکر به صاحبان قدرت وثروت که می‌توان از نیروهای غیرمتخصص در جایگاه‌های تخصصی استفاده نمود و صدور مجوز به انان جهت حذف نیروهای متخصص در مجموعه‌های خود، یعنی ایجاد سنت و رویه نادرست در اشتغال نیروهای غیرمتخصص به جای افراد متخصص.
آیا به نتایج فاجعه‌آمیز این نگاه در جامعه دقت کرده‌اید؟
قابل پذیرش نیست که توجه و اهتمام به تخصص در رشته‌های پیراپزشکی و پزشکی امری مقدس و مهم قلمداد گردد ولی در رشته‌های بهداشتی امری مکروه وناپسند. گر حکم شود که مست گیرند در شهر هر آنچه هست گیرند.
5. در پایان ضمن توجه جنابعالی به خطرات و مضرات هرگونه تصمیم غیرعلمی و مبتنی بر روش‌های منسوخ و تاریخ گذشته در رابطه با حذف رشته‌های بهداشتی و ادغام آنان در شکل جدید، هشدار می‌دهیم در صورت تحقق این اقدام از تمام ظرفیت‌های قانونی، علمی و اجرایی متضررین این تصمیم اعم از اعضای محترم هیات علمی، دانشجویان، فارغ التحصیلان و کارکنان حوزه بهداشت جهت ابطال آن بهره خواهیم برد و تبعات بازخورد آن متوجه تصمیم گیرندگان خواهد بود.
والسلام علی من اتبع الهدی
محمدرضا سقائیان فرد
به نمایندگی از اعضای محترم هیات علمی، دانشجویان و کارمندان محترم جامعه بهداشتی کشور
رونوشت:
- معاون محترم بهداشت وزارت بهداشت درمان آموزش پزشکی جهت استحضار و اقدام مقتضی
- معاون محترم آموزش وزارت بهداشت درمان آموزش پزشکی جهت استحضار و اقدام مقتضی
- اساتید محترم هیات علمی دانشکده‌های بهداشت دانشگاه‌های علوم پزشکی سراسر کشور جهت استحضار و اقدام مقتضی
- دانشجویان محترم رشته‌های بهداشت دردانشکده‌های بهداشت سراسر کشور جهت استحضار و اقدام مقتضی
- کارکنان حوزه بهداشت دانشگاه‌های سراسر کشور جهت استحضار و اقدام مقتضی
