ورزش سلامت محور و کاربردی راهکاری مناسب جهت مقابله با آسیب های اجتماعی کارگران

ورزش با ایجاد نشاط و امید در جامعه سبب کاهش آسیب‌ها‌ی اجتماعی می‌شود. ورزش کردن منجر به سلامت جسم می شود و بدن سالم نیاز اساسی انسان برای بقاء است. هنگامی که فرد تندرست باشد، از مشکلات و مصائب ناشی از بیماری در امان بوده و به نوعی سلامت روحی و روانی وی نیز تامین می شود. جدای از آنکه ورزش کردن سبب تنظیم هورمون های بدن شده و از ترشح هورمون های مرتبط با بیماری های روحی و روانی مانند افسردگی ممانعت به عمل می آورد.

ورزش کردن به ویژه ورزش های همگانی در جامعه کار و تولید و در سطح کارخانجات اثراتی به مراتب مفید تر در پی دارد، چراکه فرد در تیم و در بین اجتماعی قرار می گیرد که امکان تبادل نظرات و افکار را برایش به ارمغان می آورد و از مهمترین عامل تاثیر گذار در بیماری افسردگی که همانا تنهایی و عدم گفتگو با سایرین است دور می شود.

اگر بپذیریم که بخش قابل توجهی از آسیب های اجتماعی به دلیل بیماری های روحی و روانی و معضلات اجتماعی که افراد با آنها درگیر هستند ایجاد می شود، می توان گفت با ورزش کردن می توانیم راه کوتاه و موثری را برای مقابله با این بحران در پیش بگیریم.

ورزش سلاح خوبی برای کاهش فشار و استرس در فرد کارگر با توجه به مشکلات عدیده می باشد؛ دو عاملی که اثرات تخریبی فراوانی در رفتار و اعمال انسان داشته و بستر ابتلا به بیماری های گوناگونی از جمله دیابت نوع بی را فراهم می سازد.

با استناد به این اصل که اداره کل امور ورزشی وزارت تعاون کار ورفاه اجتماعی  موظف به ورود و تامین زیرساخت های ورزش همگانی برای کارگران می باشد و با توجه به تاثیر مثبت ورزش در سلامت کارگران که به عنوان اهرم چرخ صنایع هستند، باید به سمت توسعه و تجهیز زیرساختهای ورزش همگانی کارگران در کشور برویم و با تهیه مشوق های لازم شرایطی را فراهم سازیم تا کارگران هرچه بیشتر به سمت انجام فعالیت های بدنی منظم و روزانه بروند.

صنعتی سالم و پویا خواهد بود که کارگران سالمی داشته باشد و ورزش می تواند یک نسخه قابل اجرا برای رسیدن به چنین جامعه باشد.

کافی است از جوامع موفق در امر ورزش کارگری که توانسته اند ورزش را در بین جامعه کار و تولید خود تسری دهند الگوبرداری کنیم و الگوها را متناسب با فرهنگ خودمان اجرایی کنیم.

*فرشاد اندام  (کارشناس مسئول نظارت بر مجموعه های فرهنگی ورزشی و تفریحی)