نگاه غیر ملی به تیم ملی

به گزارش ایلنا، لطفا همه بایستید باید به احترام سرمربی تیم ملی بسکتبال کف محکم و مرتب بزنیم. می پرسید چرا؟ مشخص است بخاطر اینکه او توانست با بازیکن سالاری مقابله کند، او توانست روی اسم بازیکنان بزرگ تاریخ بسکتبال خط قرمز بکشد، او توانست بهترین بازیکنان ایران را از تیم ملی دور کند! چه کسی چنین توانایی هایی دارد؟ فقط مهران شاهین طبع!

آقای شاهین طبع خسته نباشید پروژه تان را به سلامت تمام کردید. همانی شد که از اول می خواستید، چهره خوب داستان شدید ولی نه برای همه،فقط برای آن دسته از کسانی که نمی دانند چه کردید و از بازی تان خبر نداشتند، برای آن دسته از کسانی که نه شما را می شناسند نه بسکتبال را. می خواستید توپ در زمین شما نباشد با هر ترفندی بود توپ را انداختید در زمین بازیکنان! هر مربی چنین توانایی ندارد، واقعا خسته نباشید!

15 بهمن 97 کادر فنی اسامی 19 بازیکن را برای حضور در اردوی تیم ملی برای حضور در مسابقات انتخابی جام جهانی چین اعلام می کند که حامد حدادی و صمد نیکخواه بهرامی هم در آن لیست حضور دارند. حدادی برای حضور در اردوی تیم ملی از چین به تهران می آید اما 16 بهمن به دلیل برطرف نشدن مشکلات ترجیح می دهد به اهواز برود. از این تاریخ تا 24 بهمن ماه تنها کسی که از فدراسیون با حامد حدادی در تماس و خواستار حضور حدادی در اردوی تیم ملی بوده مهران شاهین طبع است، هر بار هم که از او درباره وضعیت حدادی سوال شده گفته تیم ملی به حدادی نیاز دارد و او هم خواهان حضور حدادی است، آخرین مصاحبه سرمربی هم به بعد از بازی دوستانه تیم ملی مقابل اردن برمی گردد. شاهین‌طبع در  مصاحبه‌ای که در تاریخ 24 بهمن منتشر شده می گوید:« فارغ از هر موضوعی مساله وطن‌پرستی، مساله بسیار مهمی است. در همه جای دنیا بازیکن‌ها برای تیم ملی‌شان خیلی تلاش می‌کنند. مردم تیم‌های ملی خود را خیلی دوست دارند و این وظیفه ماست که تا آنجا که امکان دارد شرایطی به وجود بیاوریم که مردم از بازی تیم ملی‌شان لذت ببرند. هنوز چیزی درباره حامد حدادی معلوم نیست. ما هم دوست داریم حامد در تیم ملی باشد. یکسری موانع و مشکلاتی که هست باید برطرف بشود.»

حامد حدادی هم وقتی با درخواست مردم برای بازگشت به تیم ملی روبرو شد تصمیم گرفت از مواضع خود کوتاه بیاید و برای کمک به تیم ملی و خوشحالی مردم در تاریخ 25 بهمن اعلام کرد با وجود اینکه مشکلات برطرف نشده به تیم ملی بازخواهد گشت. او گفت:«همه مردم و جامعه ورزش من را می‌شناسند. در این ۲۰ سال همیشه حتی با آسیب‌دیدگی‌ها هم برای تیم ملی کشورم بازی کرده‌ام. اکنون نیز با وجود اتفاق‌ها و مشکلاتی که پیش آمد و الان هم هست، ناراحتی‌ها را فعلاً به خاطر پرچم ایران، کشورم، بسکتبال و جامعه بسکتبال کنار گذاشته و به تیم ملی برمی‌گردم.»

پس از اعلام بازگشت حدادی، سرمربی تیم ملی در تاریخ 26 بهمن اعلام می کند که الان زمان کمی دارند و نمی تواند حضور این بازیکن را بپذیرد!

این یعنی در عرض 48 ساعت نظر سرمربی تغییر می کند. اینجا چند سوال از سرمربی تیم ملی مطرح می شود.

1-آقای شاهین طبع چطور بعد از بازی اول مقابل اردن مصاحبه می کنید و رسما می گویید دوست دارید که حدادی در تیم ملی باشد و بحث وطن پرستی را به میان می آورید اما بعد از 48 ساعت یادتان می افتد که وقت کم داریم؟

2- آقای شاهین طبع اگر حدادی از تیم شین جیانگ جدا نمی شد تازه فردا می توانست از چین به ایران برگردد آن زمان وقت کم نداشتیم؟

3- آقای شاهین طبع اگر وقت کم بود چرا با حدادی تماس گرفتید و خواستار برگشت او به تیم ملی بودید؟

4-آقای شاهین طبع 2 سال پیش هم حدادی 2 روز قبل از مسابقات به تیم ملی اضافه شد آن زمان وقت کم نبود؟

5- آقای شاهین طبع نوید نیکتاش هم تازه به اردوی تیم ملی اضافه شده است برای هماهنگی او وقت کم نیست؟

کاش بدون آسمان و ریسمان بافتن جرات بیان حقایق را داشتیم. کاش سرمربی تیم ملی یا این بازیکنان را به اردو دعوت نمی کرد یا اینکه همان ابتدا وقتی دید مثلا حدادی تمایلی برای آمدن ندارد روی اسمش خط قرمز می کشید. اما این کار را نکردند، فکر می کنید چرا؟ چون خط زدن بازیکنی همچون حدادی جسارت می خواهد و از آنجا که می دانستند دلیل قانع کننده ای نمی توانند بیاورند روزها و ماه ها بازی کردند تا توپ به زمین بازیکنان بیفتد تا در نهایت بگویند ما خواستیم اما آنها نخواستند! شاید این حرف را مردم عادی یا کسانی که از پشت پرده اتفاقات بسکتبال خبر ندارد بپذیرند اما ما که هم حدادی را می شناسیم هم شاهین طبع را، از خصوصیات اخلاقی آنها هم خبر داریم نمی توانیم بپذیریم.

حرف ما این است مربی اختیار تام دارد که یک بازیکن را به تیم ملی دعوت کند یا نکند اما حق ندارد با شخصیت و روحیه یک بازیکن بازی کند. الان شاید همان کسانی که مطلع نیستند بگویند سرمربی کار خوبی کرد، تیم ملی خانه خاله نیست که هر موقع خواستند بیایند و هر موقع خواستند بروند اما آیا آنها می دانند که چرا داستان حدادی به اینجا رسید؟ چرا بازیکنی که در نهایت باز هم دلش طاقت نیاورد و به‌خاطر تیم ملی و مردم تصمیم گرفت برگردد در این مدت دلخور بود؟ آیا می دانند هیچ کس از فدراسیون تلاشی برای حل مشکلات نکرد؟

 همه دوست دارند ژست مخالفت با بازیکن سالاری را به خود بگیرند اما باید بدانیم داستان بازیکنان بسکتبال بازیکن سالاری نبود که الان بخواهیم به سرمربی تیم ملی تبریک بگوییم. امروز باید به جامعه بسکتبال به خاطر برخوردی که در این مدت با حامد حدادی، صمد نیکخواه بهرامی، مهدی کامرانی، اوشین ساهاکیان و ارسلان کاظمی شد تسلیت گفت. رفتاری را که با این بازیکنان در این مدت شد، یک بار مرور کنید آن موقع متوجه خیلی از داستان ها می شوید. همه جای دنیا بازیکنان ستاره خود را لای پر قو نگه می دارند اما ما خودمان با دستان خودمان آنها را نابود می کنیم که بعد بگوییم با بازیکن سالاری مقابله کردیم و باد در غبغب بیاندازیم و بگوییم بدون ستاره ها پیروز شدیم،اما غافل از اینکه یک عده خواهند گفت کادر فنی و این فدراسیون راه کار کردن با ستاره ها را بلد نیست و توانایی بازی گرفتن از این بازیکنان را ندارد.

از روزی که فدراسیون جدید بر سر کار آمده تیم ملی بدون حواشی نبوده است. فکر می کنید دلیلش چیست؟ فکر می کنید چه کسی هر روز یک بحران درست می کند؟ فکر می کنید چه کسی توانایی مدیریت کردن ندارد؟ چه کسی است که مدام تفرقه می اندازد؟

حامد حدادی شناسنامه بسکتبال ایران است. در دنیا بسکتبال ایران را با حامد حدادی می شناسند این بازیکن کم برای بسکتبال ایران زحمت نکشیده است. در طی این سالها حامد حدادی ستون اصلی افتخارات بسکتبال ایران بوده و با مصدومیت و درد هم برای ایران بازی کرده است به نظرتان الان رفتار درستی با بهترین بازیکن تاریخ بسکتبال کرده ایم؟ حق حامد حدادی این نبود. آقای شاهین طبع، آقای قاسمی و آقای طباطبایی مثلث تصمیم گیرنده بسکتبال، کاری که با حدادی کردید نه شایسته این بازیکن بود نه جامعه بسکتبال، اگر تصمیم به حذف داشتید باید مردانه آن را بیان می کردید و روی اسم او همان ابتدا خط می کشیدید نه اینکه با این بازیکن بازی کنید اگرچه در پایان این بازی چهره خیلی ها مشخص شد و باز هم ثابت شد کدورت های شخصی بر منافع ملی ارجحیت دارد. کاش نگاه غیر ملی به تیم ملی وجود نداشت. حامد از کدورت ها گذشت، چشم بر روی مشکلات بست و بخاطر مردم و تیم ملی آمد اما شما نتوانستید بگذرید. تاریخ این نقطه تاریک را در بسکتبال فراموش نخواهد کرد.

سعیده فتحی