اوضاع نابسامان کبدی در تهران 12 میلیونی

12 میلیون جمعیت تهران و اگر شهرهای استان را اضافه کنیم می بینیم جمعیتی 14 میلیونی را نشان می دهد ولی اوضاع رشته سنتی کبدی در تهران چنان نابسامان است که از میان این جمعیت 12 میلیونی یا به عبارتی 14 میلیونی خیلی سخت 10 تا تیم پیدا می شود!

سهم تهران در تیم های ملی چقدر است؟

اگر غزال خلج با پادرمیانی بزرگان و برخی همکاران به تیم ملی بر نمی گشت با چه سهمیه ایی هیات کبدی تهران می توانست عرض اندام کند.

اتفاقا تهرانی ها بیش از مردم استانهای دیگر با کبدی که به قول خودشان همان زو می باشد علاقمند هستند و شناخت کافی و وافی از این رشته ورزشی دارند.

عجیب اینکه این استان بزرگ که باید سرآمد همه استانها باشد یکی از کم جمعیت ترین ورزشکاران کبدی است و هنوزهم که چند سال از تاسیس هیات کبدی گذشته این استان نتوانسته یک لیگ استانی را برای دختران و پسران برگزار کند.

هیات کبدی با یک اتاق نیمه باز و یک منشی و دو سه تا صندلی در باشگاه دیهیم یا رسالت همواره در حالت نیمه تعطیل است و خبری از رییس و یا دبیر هیات نیست.

برای ماموریتی به پاکدشت در شرق تهران رفته بودم و برخی از مردم که شناختی نسبی داشتند از بنده در جمع ورزشی ها سوال می کردند که چرا کبدی تهران یک سالن خاصی برای فرزندان ما ندارد و اگر در همیبن پاکدشت یک مربی خانم و آقا باشند ما همین الان 500 تا کبدی کار برای اموزش آماده داریم. آقای طالقانی رییس اداره ورزش و جوانان پاکدشت این مهم را تایید می فرمایند.

جوانان و نوجوانانی مستعد که عاشق و تشنه یک مقدار توجه هستند و از آنجا که رضا گل محمدی مدیرکل ورزش استان تهران نگاهی وسیع به ورزش تهران دارد و معتقد است که تهران بار دیگر باید در همه رشته ها حرف اول را در کشور بزند توصیه می کنیم جناب مدیرکل نیم نگاهی به وضعیت کبدی استان تهران داشته باشد.

همین الان که مسابقات لیگ کبدی را ورزشگاه تختی تهران میزبانی می کند یقینا با کمک و همت مردان عاشق و فداکاری مثل پیام نهالدانی که از اولین کبدی کاران کشور است و همچنین کمک های خود فدراسیون کبدی این مهم به انجام رسیده ضمن اینکه میزبانی شاید تنها برگ برنده هیات تهران باشد حال آنکه در همین ورزشگاه تختی و ورزشگاه بعثت و ورزشگاه دیهیم اگر یک فراخوان داده شود و چندتا مربی خانم و آقا در این ورزشگاه داشته باشیم کبدی تهران می تواند تحولی در کبدی کشور به وجود آورد چون از همه اقوام در تهران ساکن هستند و این یک فرصت طلایی است اما متاسفانه مدیریت در کبدی تهران یا فرصت ندارد و یا از جنس ورزش نیستند و از آنجا که دوست داریم کبدی در تهران رشد کند این مسایل را بیان می کنیم و یقین بدانید هیچ موضوع دیگری نیست چه اینکه آنها که نویسنده را می شناسند می دانند که چشم طمع به هیچ پست و مقامی در ورزش نداشته و ندارم و کار من نوشتند و نقد کردن است و از اینکارلذت می برم.

یک آفتی که مدیریت کبدی تهران بوجود آورده دور کردن افراد عاشق و خانواده کبدی و کارشناسان از این رشته است و اگر این دلسردی نباشد یقینا زنان و مردان عاشق زیادی هستند که می توانند به احیای کبدی تهران کمک کنند.

آیا رییس فدراسیون کبدی و مدیر کل ورزش تهران از کبدی تهران بریدند و امیدی به احیای آن نارند یا در پس رودربایستی ها گرفتارند و مصالح ملی کبدی را فدای منافع و دوستی ها و رفیق بازیها می کنند؟

متاسفانه در معرفی افراد غیر ورزشی به هیات ها توجیه می آورند که طرف در آمد ساز است و می تواند در آمد برای ورزش بیاورد ولی تجربه ثابت کرده که تا کنون یک نفر پیدا نشده که دو هزار در ورزش سرمایه گذاری کند و 5 هزار برنگرداند!

اگر یک نفر را محض رضای خدا سراغ دارید برای ما معرفی کند تا جایزه بدهیم.

واقعا اگر مدیریت در کبدی تهران درآمدساز بود حداقل اطاق عاریه ایی که اداره ورزش شمالشرق در باشگاه دیهیم در اختیارش گذاشته را کمی برای پرستیژ هیات و شخص خودشان تجهز می کردند ولی همان دوتا میز و صندلی را هم به یقین رییس اداره ورزش تهران به این هیات هدیه کرده است!

پس این دوره آزمون و خطا در کبدی تهران بسر آمده و چه بهتر که یک مدیر کاربلد و کاردان از خانواده کبدی که مورد قبول عام باشد را برای این استان مدنظر قرار دهید.

*سیدرضا فیض آبادی(کارشناس کبدی)