بسکتبال به برندهایش رحم نمی کند

به گزارش ایلنا، رامین طباطبایی رییس فدراسیون بسکتبال تجربه حضور در کمیته های فدراسیون های جهانی و آسیایی دارد و می داند برای رسیدن به صندلی کمیته های قاره ای و فراقاره ای چه مراحلی را باید پشت سر گذاشت. رسیدن به این سطح از دیپلماسی ورزش کار سختی است و همان گونه که یک ورزشکار حرفه ای و نخبه باید سال ها در بازی های جهانی و المپیک بدرخشد تا برند بین المللی باشد، مسئولیت افراد در این سطح نیز به تلاش بسیار آنها بستگی دارد.

در روزهای اخیر دو اتفاق خوب برای بسکتبال افتاد هر چند نظیر این اتفاقات در یک دهه گذشته برای برندسازی و دیپلماسی بسکتبال ایران بارها تکرار شده بود اما نتوانستیم زمینه های دیگر بر بستر این اتفاقات خوب را مدیریت کنیم.

در هفته ای که گذشت حامد حدادی با قراردادی به لیگ چین رفت.

هروس آوانسیان نیز رییس داوران آسیا شد.

در سال های گذشته نیز علاوه بر حدادی، مهدی کامرانی، صمد نیکخواه بهرامی و ارسلان کاظمی برای چینی ها بازی کرده بودند همین طور هروس آوانسیان که بعد از دو سال دوباره عهده دار مسئولیت داوران بسکتبال آسیا شد.

این اتفاقات خوب در سطح بین المللی، گفته های مهدی کامرانی را تایید می کند که دیروز در مصاحبه ای گفته بود بسکتبال ایران را با حدادی، صمد و او در دنیا می شناسند.

ارسلان کاظمی هم با تلاش فردی در کالج های آمریکا بازی کرد و حتی به NBA نزدیک شد تا بدانیم بسکتبالیست های ایرانی می توانند در فرایند برندسازی قهرمانان بسکتبال قرار بگیرند.

اما این برندها بعد از سال ها تمرین و سرسختی های ذهنی و تحمل مشکلات در داخل و خارج از ایران همین طور کسب تجربیات ارزشمند با حضور در بهترین لیگ های آسیا و جهان، امروز در بسکتبال ایران چه وضعیتی دارند؟

حامد حدادی پس از بدحرف زدن و بی موقع حرف زدن های مسعودقاسمی سرپرست تیم ملی، واکنش نشان می دهد و بعد از این اتفاق خبری از او نمی شود. در ایران تیم پتروشیمی بندرامام برای حضور ستاره خوزستانی گام بر می دارد اما حدادی تصمیم به رفتن می گیرد. لیگ چین مقصد اوست.

ارسلان کاظمی بنا به دلایلی که هیچ کس نمی داند از تیم ملی کنار گذاشته می شود. مهران شاهین طبع سرمربی تیم ملی با ژست آدم خوب ها در مقابل نیروهای شرور علیه تیم ملی قرار می گیرد و می گوید نمی خواهد درباره ارسلان حرف بزند!

صمد نیکخواه بهرامی یک پا ایران و یک پا در آمریکاست. اتفاقات را رصد می کند. نیست اما ویدئو می گذارد تا بگوید هست. حرف نمی زند اما مهدی کامرانی بعد از دوره طولانی سکوت خود را می شکند و سناریوهای حذف خودش و صمد را فاش می کند. دوره ای که بائرمن آمده بود و چگونه شاهین طبع به دست سرمربی آلمانی،آنها را کنار گذاشت.

دیپلماسی بسکتبال با حضور هروس آوانسیان در ریاست کمیته داوران آسیا خبر خوب بعدی است اما هروس در بسکتبال ایران کجاست؟

در مضحکه کمیته انضباطی فدراسیون بسکتبال با مغالطه  و سناریوسازی، شاهین طبع تبرئه شد و هروس آوانسیان به عنوان شاکی از اتهام سوارکردن داوران بسکتبال در اتومبیل شخصی خودش توبیخ!! هروس رفت تا آسیا قدرش را بداند.

این سرنوشت تمام کسانی است که تاکنون در عرصه بین المللی بسکتبال برای ما افتخار آفریدند و مایه مباهات ما شدند. بسکتبال ایران نشان داده است با الفبای برندسازی و دیپلماسی بسکتبال بیگانه است.

ورزش دنیا مبانی مدیریت برند ورزشکاران را به نمایش می گذارد و مدل هایی نظیر عملکرد، چهره تبلیغاتی و سبک زندگی آنها را در تمامی مراحل در نظر دارد اما در ایران کاستی های فراوان در برقراری ارتباط و فهم نادرست مفهومی و تجربی برندسازی با کلی گویی و اتهام سازی، به بازیکن سالاری تعبیر می شود. بر خلاف دنیا در ایران زمانی قهرمان زنده را عشق بود اما اکنون می بینیم قهرمانان و برندهای زنده ورزش را هم می خواهند زودتر از رسیدن به دوران بازنشستگی "دک" کنند.

افشین رضاپور