اقتدار بسکتبال در گروِ سرهای نترس

به گزارش ایلنا، تیم ملی بسکتبال در راه جام جهانی 2019 چین به استرالیا باخت اما همچنان یکی از بخت های صعود به این رقابت هاست چون از آسیا به غیر از چینِ میزبان، 7 تیم دیگر روانه جام جهانی می شوند و حضور در این جمع، کمترین انتظار اهالی بسکتبال از کادرفنی تیم ملی است.

ملی پوشان بسکتبال از ابتدای سال جاری میلادی علاوه بر اردوهای تدارکاتی داخلی، اردوی خارجی در صربستان، بازی های تدارکاتی در چین و قطر، پنجره های جام جهانی و بازی های آسیایی را پشت سر گذاشتند که از تدارک و توجه خوب فدراسیون بسکتبال به تیم ملی خبر می دهد با این حال تیم ملی بسکتبال در این برهه زمانی از ثبات لازم دور افتاده است و سرمربی این تیم اصرار دارد به دیگران القا کند تغییرات تیم ملی در این مقطع حساس، به دلیل جوانگرایی بوده است.

تیم ملی بسکتبال در این پنجره با رسول مظفری، امیرصدیقی، کیوان ریاعی، محمد ترابی، نوید رضایی فر، میثم میرزایی، محمد جمشیدی، بهنام یخچالی، آرن داودی، روزبه ارغوان، حامد حسین زاده و محمد حسن زاده در حال حاضر به مانیل سفر کرده است تا بازی دوم خود را در این مرحله با تیم ملی فیلیپین برگزار کند. نگاهی به سوابق برخی از بازیکنان تیم ملی حاضر در مسابقه ها به ما نشان می دهد آیا باید همسو و هم نظر با شاهین طبع باشیم که حدود یک سال است تیم ملی را در اختیار دارد یا نه؟

رسول مظفری با 24 سال سن برای دومین بار تیم ملی را در دومین پنجره پی در پی همراهی می کند. وی تجربیات بازی ملی خود را از تیم جوانان ایران در مسابقه های  2012 مغولستان آغاز کرد و تجربه جهانی 2013 چک را با این تیم دارد. وی طی سال های 2016 تا 2018 یک پای ثابت تیم های ب ایران در تورنمنت بین المللی ویلیام جونز بوده است. مسافرت های مظفری با تیم های جوانان، ب و ملی همین طور حضور مستمر در لیگ برتر با تیم های باشگاهی مطرح مانند پتروشیمی بندرامام یا دانشگاه آزاد طی این سال ها هم بماند که برای تجربه اندوزی یک بازیکن در این سن کافی است. مظفری با بازی دیروز برابر استرالیا طی سه مسابقه ای که برای تیم ملی در پنجره های فیبا به میدان رفت در مجموع 24 دقیقه بازی کرده است و حاصل این سه مسابقه برای تیم ملی (بدون امتیاز) بوده است. گفته شده است کادرفنی تیم ملی ازعملکرد دفاعی این بازیکن در پوزیشن شوتینگ گارد رضایت دارد.

 کیوان ریاعی دیگر بازیکن 24 ساله تیم ملی بسکتبال است که بازی های جهانی جوانان 2013 چک را در کارنامه دارد. وی در پنجره های قبلی فقط دو بازی برابر عراق(8دقیقه) و قطر(3 دقیقه) برای تیم ملی بسکتبال بازی کرد و دیروز مقابل استرالیا تنها بازیکنی بود که شاهین طبع اصلا به او بازی نداد. سنتر تیم ملی بسکتبال طی 11 دقیقه ای که برای تیم ملی به میدان رفته 2 امتیاز مقابل عراق به دست آورده است. کیوان ریاعی، بازی های ویلیام جونز 2017  را تجربه کرده است. وی تجربه باشگاهی در ایران وغرب آسیا را طی سال های اخیر با تیم های مطرح شیمیدُر و نایب قهرمانی با مهرام دارد.

محمد ترابی با 26 سال سن از دیگر نفراتی است که به تازگی وارد تیم ملی شده است. وی دیروز مقابل استرالیا به میدان رفت و طی 13 دقیقه حضور در میدان، 2 امتیاز از 2 پرتاب آزاد به دست آورد. در کارنامه ترابی دیگر سنتر ایران نیز بازی های باشگاهی در لیگ برتر و باشگاههای غرب آسیا همچنین بازی در ترکیب تیم ب ایران در مسابقه های ویلیام جونز دیده می شود.

امیر صدیقی یکی از قدیمی ترین چهره های حال حاضر بسکتبال ایران است که از نوجوانی در رده های سنی در عرصه پیکارهای بین المللی بازی کرده است. فوروارد تیم ایران با 25 سال سن بازی های نوجوانان آسیایی و جهانی را طی سال های 2009 و 2010 با تیم سه نفره در کارنامه دارد. با اعتماد مصطفی هاشمی سرمربی تیم مهرام، صدیقی با سن کم برای این تیم در باشگاههای غرب آسیا همراه با سجادمشایخی درخشید. در سال 2012 در کاپ آسیا ژاپن مورد توجه مهمت بچیروویچ سرمربی وقت تیم ملی بسکتبال بود. در 2013 بازیکن تیم ب ایران در مسابقه ویلیام جونز بود  و در رقابت های انتخابی المپیک 2016 تورین نیز حضور داشت. امیر صدیقی در پنجره های فیبا توسط مهران حاتمی به تیم ملی فراخوانده شد و در بازی اول 5 دقیقه برابر عراق به میدان رفت و بعد از روی کارآمدن شاهین طبع، پنجره های دوم، سوم و چهارم را از دست داد تا اینکه در پنجره پنجم به تیم ملی بازگشت. این بازیکن دیروز 10 دقیقه برابر استرالیا بازی کرد و بدون امتیاز بازی را ترک گفت.

نوید رضایی فر پدیده فصل گذشته لیگ برتر بسکتبال با مهرام، یکی از 5 بازیکن برتر مسابقه های 2017 ویلیام جونز. وی در رده های پایه یکی از برترین ها بود و نایب قهرمانی جوانان 2014 آسیا و رقابت های جهانی 2015 یونان را در کارنامه دارد. بازیکن 22 ساله تیم ملی بسکتبال یکی از امیدهای بسکتبال ما در سال های آینده است. وی توسط مهران حاتمی حضور در کاپ آسیا 2017 را با نایب قهرمانی ایران تجربه کرد. رضایی فر در 6 مسابقه برای تیم ملی در پنجره های فیبا 44 دقیقه به میدان رفت و 17 امتیاز حاصل عملکرد وی است.

بالای 30 ساله ها

تیم ملی بسکتبال در این پنجره آرن داودی 32 ساله، حامد حسین زاده 31 ساله و روزبه ارغوان 30 ساله را در ترکیب دارد که به طور یقین منظور سرمربی از "تیم جوان" این نفرات نمی توانند باشند. حتی بهنام یخچالی 23 ساله با پشت سر گذاشتن تورنمنت های متعدد و معتبر بین المللی از جمله رقابت های جهانی 2014 جزو باتجربه ترین بازیکنان ماست. همین طور میثم میرزایی 26 ساله که علاوه بر تجربیات ارزنده طی سال های گذشته،  کارنامه درخشان قهرمانی باشگاههای آسیا را همین فصل با پتروشیمی بندرامام با بازی های خوب در کارنامه دارد.  محمد جمشیدی و محمدحسن زاده نیز با یک دهه حضور در تیم های ملی در مرحله ای هستند که تیم ملی از تجربیات این دو استفاده کند.

پرسش های این روزها

به این ترتیب منظور شاهین طبع از اینکه بعد از کنفرانس خبری دیروز گفته با همین جوانان ادامه می دهیم، چیست؟ آیا با در نظر گرفتن سن، عملکرد و سوابق بازیکنان، تیم کنونی جوان و جویای تجربه در پنجره های فیباست؟ در پنجره های پایانی فیبا که تکلیف تیم ها در گرو تک تک بازی هاست باید دست به جوانگرایی( بنا بر تعبیر شاهین طبع) زد؟ این تغییرات خلق الساعه که از زمان بائرمن( 2016 تاکنون) بارها از زبان افرادی چون شاهین طبع تکرار شده، نتیجه اش تاکنون چه بوده است؟ شاهین طبع از 2013  تا 2016 به ترتیب در کنار بچیروویچ و بائرمن مربی تیم ملی بسکتبال بود و حدود یک سال است سرمربی تیم ملی شده است. چرا در فاصله 10 ماه تا جام جهانی و انتحابی المپیک این حرف ها مطرح می شود؟ معمولا تیم ها بلافاصله بعد از رقابت های جهانی یا المپیک پوست اندازی می کنند. نفراتی مانند ارسلان کاظمی(28 سال)، سجاد مشایخی(24 سال) یا آرمان زنگنه(25 سال) در آینده چه جایگاهی در تیم شاهین طبع دارند؟ چرا سعید داورپناه که تا همین چند ماه پیش در اردوهای ملی بود دیگر نیست؟ با ورود احتمالی حامد حدادی و صمد نیکخواه بهرامی به تیم ملی و بالا رفتن میانگین سنی بازیکنان آیا شاهین طبع بازهم روی جوان شدن تیم تاکید می کند یا تاکید روی این موضوع فقط برای سلب مسئولیت در این پنجره است؟

 مسئولان فدراسیون بسکتبال ، اعضای کمیته فنی و همه افرادی که دستی بر آتش دارند نباید فقط منتظر کسب سهمیه جام جهانی آن هم با حضور 7 تیم آسیایی برای اولین بار در رقابت های 32 تیمی جهان باشند چون بسکتبال ایران همچنان ظرفیت المپیکی دارد. در شرایط کنونی همه باید هم و غم شان حضور مقتدرانه تیم ملی در جام جهانی 2019 باشد و سپس قرارگرفتن به عنوان بهترین تیم آسیایی و کسب سهمیه المپیک 2020. اقتدار بسکتبال در گروِ سرهای نترس است و حذف افراد نتیجه اشتباه های پیوسته و شانه خالی کردن از مسئولیت پذیری در زمان باخت هاست. تیم دیگری هم از جوانان مستعدی که داریم راه اندازی کنیم تا اگر شد در رقابت های جهانی و المپیک، اگر نه بعد از المپیک پوست اندازی کنیم. در این مسیر بازیکن 20 ساله باشد یا 34 ساله و بیشتر فرقی ندارد زیرا در تورنمنت هایی با اعتبار جهانی و المپیک فقط شایستگی ملاک عمل بازیکن است.      

سعیده فتحی