بی سلیقه ترین طراحی لباس در المپیک و آسیایی
غفلت از پوشش اصیل و زیبای اقوام ایرانی
الان که دیگر گذشته ولی برای المپیک 2020 طراحی لباس را با نگاهی به پوشش اقوام کهن ایران که نامشان را بردیم بدهیم به طراحان لباس های ایرانی تا لباسی طراحی کنند که هم قومیت ها را در بر بگیرد و هم در زیبایی شناسی و رنگ آمیزی به آن توجه شود.
طرح و نوع و رنگ آمیزی لباس کاروان در بازیهای المپیک و آسیایی بیانگر فرهنگ و آداب و رسوم و تاریخ هر کشور است.
به طور مثال شما به محض ورود کاروان ژاپن با کیمونویی که بانوان این کاروان برتن دارند متوجه می شوید که مال کدام کشورند.
یا اگر کاروان برزیل بدون تابلو هم وارد پیست رژه شود باز از نوع لباس های سنتی آنها متوجه خواهید شد.
مکزیکوها ، تبتی ها ، چینی ها ، عربها و خلاصه هر کشوری سعی می کند با نمادی از فرهنگ و تمدن خود وارد پیست رژه شود الا ایران!
ما با تاریخی کهن و قدمتی 7 هزار ساله و اقوامی شناسنامه دار و خوش سلیقه هنوزهنم در نوع رنگ لباس ملی برای کاروان مانده ایم چه رسد به طراحی آن.
یکبار کت و شلوار ایتالیایی می پوشیم با بدترین رنگ ممکن.
یکبار با گرمکن های زمستانی در هوای تابستان رژه می رویم و یکبار هم با طراحی کت انگلیسی و شلوار کجایی وارد مراسم می شویم. !
در حالیکه اقوام بختیازی ، لر ، کرد ، گیلک، مازنی ، خراسانی ، بلوچ ، ترک که جزو اصیل ترین اقوام جهان محسوب می شوند و لباس هایی زیبا و رنگ آمیزی زیباتر آنها می تواند بیانگر تاریخ و تمدن ایرانی باشد را نادیده می گیریم و معلوم نیست چرا متولیان کاروان ایران اصلا به این مهم توجه نشان نمی دهند.
برای همین مراسم رژه جاکارتا مسئولین ما گرمکن طراحی کرده اند در حالیکه هوای گرم و شرجی اندونزی طلب می کند تا لباسی نازک و متناسب با چنین آب و هوایی طراحی شود مخصوصا برای بانوان که واقعا لباس ایشان هم خاص است و هم بایستی به فکر آرامش و نوع زیبایی و طراحی لباس بانوان باشیم تا با استقبال آنها مواجه شود.
لباسی را به زور تن بانوان نکنیم که با اکاره برتن کنند و در دهکده بازیها از رفتن با آن لباس خجالت بکشند.
در بیشتر ادوار بازیهای آسیایی و المپیکی ورزشکاران و مربیان ما لباس فرم کاروان را برتن نمی کنند و متاسفانه به قدری کیفیت و رنگ آمیزی و طراحی آنها پایین است که آنها با لباس های مارک دار خارجی تردد می کنند.
الان که دیگر گذشته ولی برای المپیک 2020 طراحی لباس را با نگاهی به پوشش اقوام کهن ایران که نامشان را بردیم بدهیم به طراحان لباس های ایرانی تا لباسی طراحی کنند که هم قومیت ها را در بر بگیرد و هم در زیبایی شناسی و رنگ آمیزی به آن توجه شود.
می توانیم از چند قوم بزرگ ایرانی در طراحی لباس استفاده کنیم تا خود اینکار هویت جوان ایرانی را بازگرداند و عاملی جهت روی آوردن مردم به لباس اقوام کهن و دیرین پیشینیان خود باشد.
در ژاپن مثلا اگر فردی لباس سنتی بپوشد می تواند رایگان از مترو و سینما و ...استفاده کند.
اینجا اگر یک نفر با لباس اقوام بزرگ ایران در خیابان قدم بزند همه یک جوری به او نگلاه می کنند و از این رومراسم رژه المپیک 2020 را به احیای پوشش زیبای اقوام ایرانی در نوع لباس کاروان ایران قرار دهیم.
*سیدرضا فیض آبادی
