کمیته المپیک و وزارت ورزش منوچهر حیدری را فراموش کرده اند!

ایلنا: مردی از خیل بزرگان هندبال ایران که از نخستین افراد بنیان گذار هندبال در ایران بوده این روزها در بستر بیماری روزگار سختی را سپری می کند و اگر دوستان و همکاران و برخی از بزرگان هندبال سری به او نزنند هیچکس در خانه این مرد بی ادعا و پرتلاش و زحمتکش را در این روزهای تنهایی نمی زند.

او در طی 45 سال حضورش در هندبال هم مربی بوده هم سرپرست تیم های ملی هم مدیر و هر کاری لازم بوده برای هندبال انجام داده است.

فرزندانش دو دختر خانم و تنها پسرش همانند پدر دارای طبعی بزرگ هستند و می گویند ما توقعی از هیچکس نداریم و ممنون همکاران و دوستان پدر هستیم که یک لحظه ما و پدر راه تنها نمی گذارند ولی انتظارمان از متولیان ورزش و مدیران هندبال بیش از اینهاست و بخاطر روحیه خود پدر ای کاش سری به وی بزنند.

منوچهر حیدری که تا همین دو سه ماه اخیر در راس کمیته انضباطی فدراسیون هندبال بود و اصلا با هیچکس شوخی نداشت؛ هیچگاه مصالح و منافع هندبال را فدای مصلحت اندیشی ها نمی کرد و به شدت تابع قانون بود.

مرد روزهای جبهه و جنگ هنوزهم یادگاری های دوران جبهه را در ریه و مری خود دارد و به همین دلیل دستگاه گوارش او امروز اذیتش می کند و باید دعا کنیم انشالله شفای عاجل پیدا کند.

افتخار شاگردی و همکاری نزدیک به یکسال و نیم در جوار جناب حیدری عزیز را تا همین خردادماه امسال در فدراسیون هندبال داشتم و حسن خلق او زبانزد عام و خاص است.

در هر حال آن ابر مرد قدرتمند را اکنون که اینگونه در بستر بیماری می بینم بدجور تحت تاثیر قرار می گیرم اما دریچه لطف خداوند همیشه باز است و از خدا بخواهیم که هر چه زودتر لباس عافیت و تندرستی بر تن منوچهر حیدری بپوشاند . نیم قرن تلاش خالصانه برای گسترش هندبال کم نیست و ای کاش وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک مراسمی به پاس این همه سال خدمت به ورزش برای منوچهر حیدری با حضور بزرگان هندبال ترتیب بدهند.

امروز هیات هندبال استان تهران به عیادتش منوچهر حیدری رفتند و طی روزهای گذشته همکارانش در فدراسیون دوستانش مثل حسن پروانه ؛ علی تاجیک ؛ حیدر پور ؛ و بسیاری از دوستانی که شاید اسم همه در ذهن و خاطرم نباشد به دیدار منوچهر حیدری پیر دیر هندبال ایران رفتند.

خدایا همه مریض ها را لباس عافیت و تندرستی بپوشان.