عملکرد ۵ ساله رضازاده، درخشان‌تر از مرادی و افشارزاده!

توجه به رده‌های سنی پایه، استعدادیابی و در نهایت پشتوانه‌سازی وقتی معنا پیدا می‌کند که ورزشکاران کشورمان در عرصه بین المللی هم به کسب افتخار بپردازند. به عبارتی یک فدراسیون نمی‌تواند ادعای پشتوانه‌سازی داشته باشد وقتی پشتوانه‌هایش قبل از ورود به رده سنی بزرگسالان هیچ حرفی برای گفتن ندارند.

به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی فدراسیون وزنه برداری، همین توضیح مختصر کافیست تا با مروری بر آنچه در این ۴۰ سال، بر تیم ملی وزنه برداری جوانان کشورمان گذشت عملکرد روسای فدراسیون وزنه برداری را در یک میزان گذاشت و با یک شاخص مشخص مورد ارزیابی قرار داد.

از سال ۱۹۷۵ بود که فدراسیون جهانی وزنه برداری تصمیم گرفت علا وه بر مسابقات قهرمانی بزرگسالان جهان، مسابقاتی در رده سنی جوانان برگزار کند تا استعدادهای این رشته علاوه بر حضور در رقابتهای بزرگسالان، در مسابقاتی که مختص رده سنی جوانان است نیز فرصت ظهور پیدا کنند. از آن سال تاکنون ۴۰ سال می گذرد و فدراسیون جهانی همه ساله توجه ویژه ای به برگزاری رقابتهای وزنه برداری قهرمانی جوانان جهان داشته است؛ به طوری که امسال در کازان روسیه دقیقا شاهد برگزاری چهلمین دوره این مسابقات بودیم.

اما سهم وزنه برداری ایران از این ۴۰ دوره چه بوده است؟

نخستین مدال وزنه برداری ایران در رده سنی جوانان را آذر مجیدی در سال ۱۹۸۳ به دست آورد؛ هشت سال پس از برگزاری نخستین دوره مسابقات قهرمانی جوانان جهان. رنگ مدال مجیدی در مسابقات جهانی برزیل برنز بود، اما برای تکرار همین تک مدال برنز، وزنه برداری ایران ۱۳ سال درجا زد تا اینکه شاهین نصیری نیا در مسابقات جهانی ۱۹۹۶ لهستان توانست بار دیگر ایران را صاحب مدال برنز جوانان جهان کند.

به عبارتی سهم وزنه برداری ایران از ر قابتهای جهانی جوانان در دوران ریاست مسعود برومند(۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶)، جواد کلهر(۱۳۵۶ تا ۱۳۵۷)، منوچهر برومند(۱۳۵۸ تا ۱۳۶۴)، عباس علی استکی(۱۳۶۴ تا ۱۳۶۵)، محمد رضا تقی وند(۱۳۶۵ تا ۱۳۶۷)، سعید فائقی(۱۳۶۷ تا ۱۳۶۸) و غلام عباس زارع میرک آبادی(۱۳۶۸ تا ۱۳۷۲) فقط یک مدال برنز بود که در زمان منوچهر برومند به دست آمد.

دوران علی مرادی

از سال ۱۳۷۳ تا ۱۳۸۵، به مدت ۱۲ سال ریاست فدراسیون وزنه برداری به علی مرادی واگذار شد. در آن سالها به نسبت گذشته شاهد عملکرد بهتری از جوانان وزنه برداری ایران بودیم. بعد از مدال برنز شاهین نصیری نیا در مسابقات جهانی ۱۹۹۶، کوروش باقری در رقابتهای جهانی ۱۹۹۷ آفریقای جنویی، نخستین بار ایران را صاحب مدال طلای جوانان جهان کرد. در همان رقابتها جواد خوشدل و محمد حسن برخواه هم صاحب نشان نقره شدند، اما باز هم یک وقفه ۹ ساله در مدال آوری نشان داد توجه به وزنه برداراران جوان مقطعی بوده است. مدال طلای سعید علی حسینی در رقابتهای جهانی ۲۰۰۶، تنها مدال وزنه برداری ایران پس از درخشش در مسابقات جهانی ۱۹۹۷ بود. به این ترتیب در دوران ۱۲ ساله ریاست علی مرادی، وزنه برداران جوان کشورمان در مسابقات جهانی صاحب ۲ طلا، ۲ نقره و یک برنز شدند.

دوران بهرام افشارزاده

پس از آن نوبت به ریاست بهرام افشارزاده رسید. حدفاصل سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹، تیم ملی وزنه برداران جوانان سه دوره متوالی در مسابقات جهانی شرکت کرد و توانست یک مدال طلا و ۶ برنز از این رقابتها به دست بیاورد. تنها طلایی آن سالها بهداد سلیمی بود که در مساب قات جهانی ۲۰۰۹ رومانی روی سکوی قهرمانی ایستاد. سلیمی سال قبل از آن در رقابتهای جهانی ۲۰۰۸ به همراه سهراب مرادی، سعید شاهدی و نواب نصیر شلال مدال برنز جوانان جهان را به دست آورده بود. مدالهای برنز نواب نصیر شلال در رقابتهای جهانی ۲۰۰۷ جمهوری چک و جابر بهروزی در مسابقات جهانی ۲۰۰۹ رومانی دیگر مدالهای وزنه برداری ایران در عرصه رقابتهای جوانان جهان در زمیان ریاست بهرام افشارزاده بودند.

دوران حسین رضازاده

اما از سال ۲۰۱۰ میلادی با حضور حسین رضازاده در راس فدراسیون وزنه برداری، نمودار صعودی مدال آوری وزنه برداران جوان کشورمان در رقابتهای جهانی به شکل محسوسی تغییر جهت داد. ابتدا کیانوش رستمی در مسابقات جهانی ۲۰۱۰ صاحب نشان طلا شد و یک سال بعد با برنامه ریزی دقیق فدراسیون، تیم ملی جوانان ایران برای نخستین بار عنوان قهرمانی جهان را به دست آورد. در مسابقات جهانی ۲۰۱۱ که در پنانگ مالزی برگزار شد کیانوش رستمی، سعید محمدپور و بهادر مولایی برای تیم ملی جوانان مدال طلا کسب کردند، مجید عسکری و علیرضا کاظمی نژاد صاحب نشان نقره شدند و جابر بهروزی هم با ایستادن روی سکوی سوم به مدال برنز دست پیدا کرد.

به زبان ساده در همین دو سال(۲۰۱۰ و ۲۰۱۱) وزنه برداری ایران بیشتر از تمام ۳۵ سالی که از عمر شکل گیری رقابتهای وزنه برداری قهرمانی جوانان جهان می گذشت مدال کسب کرد. با این حال در رقابتهای جهانی سال ۲۰۱۲ باز هم شاهد درخشش جوانان کشورمان بودیم؛ جایی که سعید محمدپور، بهادر مولایی و سعید سیار در گواتمالا به ترتیب صاحب مدال های طلا، نقره و برنز شدند.

این روزها تیم ملی جوانان کشورمان در حالی با حسین توکلی خود را برای حضور در رقابتهای جهانی ۲۰۱۵ آماده می کند که وزنه برداران جوان کشورمان در سه سال نخست ریاست حسین رضازاده با کسب ۵ مدال طلا، ۳ نقره و ۲ برنز بیشتر از تمام ۳۵ سال قبل از آن مدال کسب کرده اند. این آمار به خوبی بیانگر توجهی است فدراسیون وزنه برداری در ۵ ساله اخیر به پشتوانه سازی داشته است.

آنچه در ادامه می آید مروری است بر عملکرد روسای فدراسیون وزنه برداری در زمینه مدال آوری وزنه برداران جوان در رقابتهای جهانی جوانان:

۱ - حسین رضازاده(۵ سال ریاست): ۱۰ مدال(۵ طلا، ۳ نقره، ۲ برنز) و دو بار تصاحب روی سکوی های قهرمانی و سومی جهان

۲ - علی مرادی(۱۲ سال ریاست): ۵ مدال(۲ طلا، ۲ نقره، یک برنز)

۳ - بهرام افشارزاده(۳ سال ریاست): ۷ مدال(یک طلا، ۶ برنز)

۴ - منوچهر برومند(۷ سال ریاست): یک مدال(یک برنز)

۵ - مسعود برومند(۳ سال ریاست)، جواد کلهر(۲ سال ریاست) عباس علی استکی(۲ سالریاست)، محمد رضا تقی وند(۳ سال ریاست)، سعید فائقی(۲ سالریاست) و غلام عباس زارع میرک آبادی(۴ سال ریاست): بدون مدال