سیاست را دوست دارم، اما…؛
میراسماعیلی: برخی در جودو بی‌جهت بزرگ شده‌اند / وارثناکامی‌های گذشته‌ایم
در این مدت متاسفانه پشتوانه‌سازی خوبی در جودوی‌کشور نشد و با پایان دوران قهرمانی من و سایر مدال‌آوران، عصر طلایی جودوی ایران هم خاتمه یافت.
نایب رئیس فدراسیون جودو گفت: ما در جودوی ایران رنسانسی را آغاز کرده‌ایم، چون معتقدیم این تغییرات باید اتفاق می‌افتاد.
گفت‌وگوی آرش میراسماعیلی با خبرنگار ایلنا بود.
قبول دارم که جودوکاران کشورمان در بازی های آسیایی اینچئون خوب کار نکردند
از حیثنتایج، من هم مثل خیلی ها قبول دارم که تیم کشورمان خوب کار نکرد و به همین دلیل، به دنبال اصلاح معایب هستیم. اما در این میان، به یک نکته باید توجه کرد و آن این که ما در این ۲ سال، کارهای زیادی انجام دادیم که تاثیرات آن در سال های آینده مشخص خواهد شد. از این رو، بابت این اقدامات نه تنها از عملکرد فدراسیون دفاع می کنم، بلکه راضی نیز هستم.
ما وارثتیمی ناکام هستیم
این را در نظر داشته باشید که ما در تیم ملی بزرگسالان وارثتیمی هستیم که به دلایلی نتوانستند انتظارات‌جامعه جودو را برآورده کنند. هر چند این را هم باید گفت در این مدتی که ما به فدراسیون آمده‌‌ایم، تک‌مدال‌های خوبی نیز به دست آمده، اما در مجموع، نتایج این تیم راضی‌کننده نبوده و بنده هم در این خصوص حرفی ندارم.
بعد از من و سایر قهرمانان سابق تیم ملی، عصر طلایی جودوی ایران پایان یافت
زمانی که از دوران طلایی جودوی‌ایران صحبت می‌شود، می‌بینیم در تیم ملی نفرات خاصی بودند که من هم عضو آن تیم بودم. در این تیم البته تنها من و محمود میران مدال‌جهانی گرفتیم و بقیه نیز در آسیا و بازی‌های آسیایی صاحب مدال می‌شدند. در این چند سال، جودوی‌ما با مشکلی اساسی روبرو بوده و به همین دلیل، دچار معضلات‌ساختاری است. به این نحو که من و بقیه مدال‌آوران تیم ملی، با استفاده از فنون‌کشتی، چوخه و سایر کشتی‌های محلی کشورمان، به مدال‌های آسیایی و جهانی دست می‌یافتیم و به همین جهت، جودوی ما از جودوی‌اصیل ژاپنی دور شد. از سوی دیگر، به دلیل تغییر قوانین در جودوی
جهان، دیگر جودوکاران ایران نتوانستند در سطح‌قاره و دنیا مدال بگیرند. در این مدت متاسفانه پشتوانه‌سازی خوبی در جودوی‌کشور نشد و با پایان دوران قهرمانی من و سایر مدال‌آوران، عصر طلایی جودوی ایران هم خاتمه یافت.
از جودوی روز دنیا عقب هستیم
ابتدا باید بگویم جودو ورزشی سخت است و مثل خیلی از ورزش‌ها نیست که در کوتاه‌مدت جواب بدهد. ضمن اینکه ورزشی رکوردی هم نیست. از سوی دیگر، باید بگویم ما در این مدت در بحثنتیجه‌گیری نیز موفقیت‌هایی داشته‌ایم. جودوی ایران در طی سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ در آسیا مدال‌طلا کسب نکرد و آخرین نشان‌طلا را خود من به دست آوردم، اما در مدت حضور ما در فدراسیون، ۲ طلای آسیا برای جودوی کشورمان حاصل شده. اما این مطلوب ما نیست. چون واقعا خودمان هم می‌دانیم جودوی ما از قافله جودوی جهان عقب مانده و به همین دلیل، یکی از بهترین راه‌های جبران این عقب‌ماندگی، سرمایه‌گذاری بر روی
نوجوانان و جوانان و در یک کلام، پشتوانه سازی است.
به راهی که آغاز کرده‌ایم ایمان داریم
متاسفانه در کشور ما میزان عملکرد یک فدراسیون را با نتایج می‌سنجند و کمتر شده اقدامات پایه‌ای و آینده‌نگرانه را ببینند و در مورد آن قضاوت کنند. با این حال، ما به این مسائل فکر نمی‌کنیم و به راهی که آغاز کرده‌ایم، ایمان داریم.
رنسانس در جودوی ایران باید اتفاق می‌افتاد
معتقدم این رنسانس باید در جودوی ما اتفاق می‌افتاد که البته در این بین، حصول نتیجه نیز زمان بر است. از سوی دیگر، شما این را هم ببینید که میزان سرمایه گذاری و بودجه ما در مقایسه با کشورهای آسیایی، بسیار پایین است. در این میان، کره و ژاپن را باید فاکتور گرفت. چرا که آنها شرایط خاصی دارند که رسیدن به آنها کار راحتی نیست.
همه سرمایه‌گذاری پول نیست
منظور من از سرمایه گذاری، تنها پول نیست. همان طور که گفتم اگر کره و ژاپن را فاکتور بگیریم، ما در مقایسه با کشورهایی مثل: ازبکستان، تاجیکستان و قزاقستان که سرمایه گذاری عظیمی در جودو کرده اند نیز عقب هستیم. مثلا در این کشورها و در طول سال، چندین مسابقه برگزار می شود و یا این که جودوکاران این کشورها، در تمامی رقابت های قاره ای و جهانی حضور پیدا می کنند. چند سال است در این ۳ کشور، رقابت های گرند پریکس یا جایزه بزرگ برگزار می شود. اما ما هنوز برای اعزام تیم به مسابقات مختلف از جمله تورنمنت های اروپایی با مشکلاتی نظیر: ویزا و یا کمبود بودجه روبرو هستیم. ما به خاطر حضور
بانوان و برگزاری همزمان مسابقات آنها با آقایان، نمی توانیم میزبان رویدادهای بین المللی باشیم. حتی تلاش کردیم رقابت های خانم ها در کشورهای همسایه و نزدیک ایران برگزار شود، اما فدراسیون جهانی با آن موافقت نکرد. ما می دانیم برگزاری رویدادی بین المللی به رشد کشور میزبان بسیار کمک می کند، اما واقعا با محدودیت های مختلف روبرو هستیم.
حاشیه‌ها بلای جان جودو بوده‌اند
در کشور ما به غیر از فوتبال که طرفداران زیادی دارد و البته کشتی که ورزش اول کشور است، در سایر رشته های مدال آور، حضور نوجوانان و جوانان بیشتر شده. اما در جودو این گونه نیست. زمانی که من خودم جودو کار می کردم، استقبال نوجوانان و جوانان از این ورزش زیاد بود، اما در این ۵ - ۶ سال، علاوه بر کیفیت نتایج، کمیت در جودو را نیز از دست داده ایم. از سوی دیگر، در این چند سال، حواشی زیادی دور و بر جودوی کشور بوده که این ورزش و برنامه هایش را تحت الشعاع قرار داده است. در مجموع، همان طور که گفتم ما کارهای زیربنایی فراوانی را در جودو آغاز کرده‌ایم که در سال‌های آینده، اثرات اقدامات
مان را خواهید دید.
خودم هم در بروز حواشی مقصر بوده‌ام!
برخی دوستان نمی‌خواهند من در جودو باشم و به همین جهت، بیشترین هجمه‌ها را برعلیه من روا داشته‌اند. اما به لطف خدا این حواشی و تخریب‌ها روی من تاثیری نداشته است. در اینجا باید به یک نکته مهم نیز اشاره کنم و آن اینکه در بروز این حوادث، خود من هم مقصر بوده‌ام. چراکه هر جا که لازم بوده، به جودوی کشورم خدمت و به خیلی‌ها لطف کرده‌ام، اما در این بین، کسانی بوده و هستند که دشمن من شده‌اند.
حریف تمرینی جودوکاران هم هستم
ببینید وقتی آدم صادقانه کار می‌کند، هجمه‌ها برعلیه‌اش روانه می‌شود. من با ملی‌پوشان تمرین می‌کنم و به قول معروف حتی از آنها کتک هم می‌خورم. توجه داشته باشید تیم‌هایی مثل ازبکستان، قزاقستان و مغولستان از روانشناس، فیزیوتراپ، ماساژور و پزشک تغذیه برخوردارند، اما ما به خاطر محدودیت منابع مالی، از این امتیازات بی‌بهره هستیم. در این بین، خودم شخصا همه این کارها را انجام می‌دهم چون عاشق جودو و مملکتم هستم.
عده‌ای کمربندها گرفتند و از رانت‌ها استفاده کردند
برخی‌ها بی‌جهت در جودوی ایران بزرگ شده‌اند که این فاجعه است. این قبیل افراد در برخی مواقع، پست‌هایی گرفته‌اند که در حد و اندازه‌های آن نبوده‌اند. اینها از رانت‌ها استفاده کردند و کمربندها گرفتند و به مسئولیت‌هایی رسیدند که حقیقتا باید بگویم جنبه آن را نداشتند.
با برخی دلسوزان جودو هم برخورد خوبی نشد
قبول دارم گاهی با کسانی که برای جودو زحمت کشیدند هم برخورد خوبی صورت نگرفت. در دوره‌های قبل، می‌بینیم شکایت ها و برخوردهای حذفی با منتقدان دلسوز انجام می‌شد. اما در مجموع، آنهایی که استحقاق پست های مدیریتی و اجرایی را نداشتند، به مقاصد خود می رسیدند که البته بعد از این که مسئولیت خود را از دست دادند، شروع به حاشیه سازی کردند.
حتی با منتقدان هم برخورد حذفی نداریم
از لحاظ فنی، هر کسی که اهل فن باشد می تواند انتقاد کند. به نظرم، انتقاد با تخریب مغرضانه فرق دارد. من هر زمان که انتقاد می کردم، راهکار هم می دادم. الان در فدراسیون، تمامی روسای کمیته ها خیلی راحت انتقاداتشان را مطرح می کنند و ما هیچ گونه برخوردی با آنها نداریم. چون فنی صحبت می کنند.
در کنار جوانان از پیشکسوتان هم استفاده می کنیم
باید قبول کنیم از تجربیات افراد پیشکسوت نیز می بایست استفاده کنیم. در هر مجموعه از جمله فدراسیون جودو، نیروهای جوانی هستند که در کنار آنها باید افراد باتجربه قرار بگیرند. مدیریت‌کنونی فدراسیون، جوان است، اما در کنار این تیم مدیریتی نیز آدم‌های باتجربه و پیشکسوت حضور دارند. فدراسیون‌جودو تنها فدراسیونی است که از حضور دو رئیس قبلی در هیات رئیسه خود بهره می‌برد. همچنین در تیم‌های ملی جوانان و بزرگسالان، میران و " مسعود حاجی‌آخوندزاده " را داریم که از قهرمانان سال‌های نه چندان دور تیم ملی هستند. پس ما تلفیق نیروهای جوان و افراد پیشکسوت را توامان با هم
داریم.
هیچ مربی در تیم ملی حاشیه امنیت ندارد
عدم پشتوانه‌سازی که می‌گویم تنها در مورد ورزشکاران نیست. در این سال‌ها در عرصه مربیگری نیز پشتوانه‌سازی صورت نگرفته. با کمال احترام برای تمامی مربیان عزیز جودوی ایران، باید بگویم ما مربیانی نداشته‌ایم که از بین آنها بتوانیم چند گزینه را انتخاب و به عنوان کادر فنی تیم‌های ملی معرفی کنیم چون رقابتی بین مربیان وجود نداشته است. البته به یک نکته مهم نیز باید توجه داشت و آن اینکه به دلیل اعزام برخی مربیان همیشگی در تمامی سفرهای برون مرزی تیم‌های ملی رده های سنی مختلف، سایر مربیان سرخورده شده‌اند. اما ما الان حاشیه امنیت را از دور و بر مربیان تیم ملی برداشته ایم
و هیچ‌کس نمی‌تواند مطمئن باشد که برای همیشه در تیم ملی حضور خواهد داشت.
تیم بزرگسالان را به حال خود رها نکرده‌ایم
ما در شورای فنی فدراسیون که متشکل از ۱۰ - ۱۱ صاحب‌نظر و پیشکسوت جودوی کشور است، به این نتیجه رسیدیم در حال حاضر، برای تیم‌های نوجوانان و جوانان برنامه ریزی کنیم، اما این بدان معنا نیست که تیم بزرگسالان را به حال خود رها کنیم.
مربی خارجی می‌خواهیم، اما نمی‌توانیم تیم ملی را تعطیل کنیم
ما با فدراسیون جهانی مکاتبه کرده‌ایم و از آنها خواسته‌ایم یک مربی رزومه دار به ما معرفی کنند. البته در این قضیه، چشم به حمایت‌های وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک نیز داریم. در مجموع، کار استخدام مربی‌خارجی، زمان خاص خودش را می‌طلبد. با این حال، اگر نتوانیم این کار را انجام دهیم، باید با همین مربیان داخلی کارمان را ادامه دهیم. چرا بیشتر از این نمی توانیم تیم بزرگسالان را معطل نگه داریم. چون مسابقات قهرمانی آسیا اردیبهشت سال آینده برگزار می شود. ضمن این که رقابت های کسب سهمیه المپیک نیز شروع شده است.
مربیان کره‌شمالی در کارهای پایه خوب کار می‌کنند
ارزان بودن مربیان کره‌شمالی را قبول دارم، اما توجه داشته باشید چون جودوی کره‌شمالی به جودوی‌ژاپن نزدیک است، از آنها مجددا دعوت به همکاری کردیم. ضمن اینکه آنها در بخش پایه خوب کار می‌کنند.
برای تیم‌های لیگی شرط و شروط گذاشته‌ایم
بحثقراردادها یکی از مسائلی است که در لیگ با آن مواجه هستیم. ما امسال شرایط شرکت تیم ها در لیگ را تغییر دادیم و برای تیم های متقاضی شرط و شروط گذاشتیم. در سال های گذشته، تیم ها ثبت نام می کردند و در روز قرعه کشی نیز حضور می یافتند، اما یک هفته مانده به آغاز لیگ، انصراف می دادند. اما امسال شرایط عوض شده است. تیم هایی که ثبت نام کرده اند، باید بخشی از قرارداد بازیکنان و مربیان خود را بپردازند و بعد در قرعه کشی شرکت کنند.
در لیگ جودو کف قرارداد مشخص کرده‌ایم
ما کف قرارداد مقرر کرده‌ایم که البته به خاطر کمی مبلغ آن، نمی‌توانم رقم‌های موجود را اعلام کنم، اما فکر می‌کنم حداقل با این کار، تیم‌ها و باشگاه‌ها ملزم به انجام تعهدات خود هستند. ضمن اینکه انگیزه ورزشکاران برای حضور در لیگ افزایش می‌یابد.
مطالبات جودوکاران را پیگیری می کنم
تا آنجا که من مطلع هستم، تمامی جودوکاران عضو تیم‌های لیگی، پول‌های خود را گرفته‌اند. البته شاید هم برخی هنوز طلب خود را نگرفته‌اند که اگر این طور باشد، شخصا پیگیری می‌کنم.
برخورد خوبی با برخی تیم‌های لیگی نشده
با اینکه جودو سابقه طولانی تری نسبت به خیلی از رشته‌ها دارد و طبیعتا از لیگ قدیمی‌تری نیز برخوردار است، اما می‌بینیم در این رقابت‌ها، برخورد خوبی با بسیاری از تیم‌ها نشده و به همین جهت، آنها بعد از یکی - دو سال تیمداری، به قول معروف عطای کار را به لقایش بخشیده‌اند و رفته‌اند.
لیگ جودو خیلی جای کار دارد
معتقدم لیگ ما جای پیشرفت بیشتر از اینها را هم دارد و باید در کار بچه ها نیز تاثیرگذار باشد. انشاءالله از امسال، نتایج مثبت لیگ در تیم های ملی عیان می شود.
در مورد اعزام خانم‌ها با محدودیت روبرو هستیم
فدراسیون حامی و مشوق بانوان بوده، هست و خواهد بود. اما ما با یک مشکل بزرگ روبرو هستیم. خانم‌های جودوکار ایران تنها در محدوده قاره آسیا آن هم در رقابت‌های قهرمانی قاره، مسابقات نوجوانان و جوانان و بازی‌های آسیایی می‌توانند شرکت کنند. ما حتی به تورنمنت‌های آسیایی نیز نمی‌توانیم تیم اعزام کنیم، چون فدراسیون‌جهانی اجازه شرکت بانوان با پوشش را نمی‌دهد. الان در کل دنیا، فقط ایران است که خانم‌هایش با حجاب‌اسلامی وارد تاتامی می‌شوند. پس این مساله باعثمحدودیت اعزام بانوان به رقابت های بین المللی می‌شود، اما همان چند رویداد بین المللی را هم غنیمت می‌دانیم و
در آن شرکت می‌کنیم. مثلا اواسط آذرماه جاری، مسابقات نوجوانان و جوانان آسیا را در پیش داریم که قطعا تیم بانوان کشورمان در این پیکارها حضور خواهد یافت. ضمن این که در زمینه مسابقات داخلی از جمله لیگ نیز به فعالیت هایمان ادامه می دهیم. اما در مجموع، معتقدم اگر خانم ها در طول سال اعزام های متعددی نداشته باشند، کیفیت کارشان پایین می آید. ولی کاری از دست ما برنمی آید. چون این نظر فدراسیون جهانی است.
اکثر هیات‌ها به دلیل مشکلات مالی وضعیت خوبی ندارند
متاسفانه به خاطر مشکلات مالی، اکثر هیات‌ها وضعیت خوبی ندارند. فدراسیون به دلیل محدودیت منابع مالی نمی‌تواند به آنها سرویس‌دهی کند. ضمن اینکه هیات‌ها از سوی ادارات کل تربیت‌بدنی استان‌ها نیز مورد حمایت قرار نمی‌گیرند. هرچند برخی استان‌ها، اسپانسر جذب کرده‌اند و برنامه‌های خود را اجرا می‌کنند.
از هیات های استان ها هر ۶ ماه گزارش عملکرد می‌خواهیم
هیات های استان ها باید هر ۶ ماه یک بار، گزارش عملکرد خود را به فدراسیون اعلام کنند. همچنین ما نحوه و میزان حضور آنها در برنامه های جودو را رصد می کنیم. مثلا برای ما مهم است که یک استان در مسابقات کشوری حضور مداوم داشته باشد. با این حال، باید یک واقعیت را هم در نظر داشت و آن این که واقعا به آنها چه داده ایم و حالا چه می خواهیم.
به کاتا اعتقاد دارم، اما…
کاتا هم بخشی از جودوی ماست. اما متاسفانه، توقع و یا بدعتی در اعزام تیم های کاتا اتفاق افتاده که باعثبرخی انتظارات شده است. ما یک دوره تیم کاتا را با بودجه فدراسیون به مسابقات جهانی اعزام کردیم. از آن به بعد این توقع ایجاد شد که در تمامی برنامه های برون مرزی تیم کاتا، باید هزینه ها را بپردازیم.
وزارت ورزش هم با هزینه کردن برای کاتا چندان موافق نیست
برای کاتا، ردیف بودجه مشخصی در فدراسیون وجود ندارد. حتی شورای برون مرزی وزارت ورزش نیز می گوید می توانید برای این تیم هزینه نکنید. ضمنا در این چند سال، اکثر اعزام های کاتا و یا کوراش یا با هزینه شخصی بوده یا توسط اسپانسرها انجام شده است.
تا خرداد ۹۵ فرصت کسب سهمیه المپیک داریم
بحثکسب سهمیه در جودو با سایر رشته‌ها تفاوت دارد. از خرداد امسال تا خرداد سال ۹۵ این فرصت را داریم که در مسابقاتی که برای کسب سهمیه المیپک امتیاز دارند، شرکت کنیم. در پایان نیز جودوکارانی که در بین ۲۲ نفر برتر رنکینگ فدراسیون جهانی قرار بگیرند، سهمیه حضور در المپیک را به دست می آورند.
کشورهایی که بر روی جودو سرمایه گذاری کرده اند، سهمیه المپیک بیشتری می گیرند
باید توجه داشت که از سال ۲۰۰۸ نحوه کسب سهمیه تغییر کرده است. در این میان، کشورهایی که سرمایه گذاری خوبی بر روی جودو انجام داده اند، موفق به گرفتن سهمیه می شوند.
به مدال آوری در المپیک امیدواریم
اتفاقا بنده معتقدم ورود به المپیک یک افتخار است، اما به کسب مدال هم می بایست توجه داشته باشیم. ما حتی برای المپیک ۲۰۱۶ نیز امیدوار به کسب مدال هستیم. اما متاسفانه خود باوری لازم را نداریم.
نتایج کار ما در آینده عیان خواهد شد
از روزی که به فدراسیون آمدیم، یک رنسانس ایجاد کردیم. کار ریشه ای و پشتوانه سازی، جدا از نتیجه گیری است. مطمئن باشید ماحصل برنامه های ما در چند سال آینده مشخص خواهد شد. همچنین ما با صغر سنی و دوپینگ به شدت مقابله کرده ایم و حتی می توانم بگویم این دو پدیده زشت را در بسیاری موارد ریشه کن کرده ایم.
سیاست را دوست دارم، اما همیشه چهره‌ای ورزشی‌ام
من سیاست را دوست دارم. البته معتقدم کسی که وارد جودو می شود، قبل از هر چیز، سیاست را یاد می گیرد. بنده برای آینده برنامه هایی دارم که به موقع، آنها را اعلام می کنم. با این حال، دوست دارم هرجا که هستم، برای جامعه موثر و مفید باشم. این را هم بنویسید که آرش میراسماعیلی هرجا باشد، ورزشی است و دوست دارد ورزشی هم باقی بماند.
