کاراته، تیمی که نه مربی دارد، نه‌ آرامش / کاراته‌ ایران درگیر حاشیه‌ها و تصمیمات‌ سلیقه‌ای!

تاتامی مسابقات جهانی کاراته در حالی از روز ۱۸ آبان در شهر برمن آلمان پهن می شود که تیم ملی ایران، این روزها با کلکسیونی از حاشیه ها روبروست و به همین جهت، امیدهای تکرار ۳ مدال دوره قبل رقابت های جهانی، هر روز رنگ ناامیدی به خود می گیرد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، در طول چند ماه گذشته، فدراسیون کاراته با انواع و اقسام حواشی و مشکلات مختلف مدیریتی و فنی روبرو بود، معضلاتی که بیشتر از درون مقر فرماندهی کاراته کشور به وقوع می پیوست و در این میان رئیس فدراسیون، به جای ایفای نقش بزرگتر خانواده شریف کاراته ایران، به حاشیه ها و مشکلات ریز و درشت موجود دامن نیز می زد.

انتخابی های پرحرف و حدیثبرای مسابقات مختلف به خصوص بازی های آسیایی و عزل و نصب های بدون دلیل کادر فنی آن هم در کوران بازی های آسیایی، باعثشد ماه های اخیر به دورانی پرتنش و ناآرام برای اهالی تاتامی مملکت تبدیل شود.

البته در این میان، اتفاقات رخ داده در یکسری اعزام های برون مرزی نیز فضای کاراته کشور را بحرانی تر از قبل کرده بود. هنوز به یاد داریم در سفر ملی پوشان به کاراته وان ژاپن و در اقدامی عجیب و انتقاد برانگیز، پاسپورت یکی از ملی پوشان گم شده بود و یا رئیس فدراسیون و هیات همراه، چند روز بعد از تیم اعزامی به کشور بازگشتند.

یا اینکه در مسابقات کاراته وان ترکیه، ۱۰۰ همراه به استانبول رفتند که البته نیمی از تیم اعزامی، در راهروی هتل، شب را به صبح رساندند. البته این تمام ماجرا و بخش مهم قضیه نیست، چراکه در آستانه مسابقات جهانی آلمان، حوادثی در تیم ملی اتفاق افتاده که دود آن تنها به چشم ملی پوشان کشورمان و در نهایت کل خانواده کاراته می رود.

در فاصله حدود ۱۰ روز تا آغاز رقابت های قهرمانی جهان در سرزمین ژرمن ها و در شرایطی که تیم ملی آخرین اردوی خود را در رشت برپا کرده، کادر فنی تیم ملی یعنی حسین روحانی، شهرام هروی و مهدی جعفری، در کنار بچه های ملی پوش نیستند و با حالتی اعتراض آمیز، اردوی تیم ملی را ترک کرده اند.

براساس اعلام علیرضا سمندر رئیس فدراسیون کاراته، روحانی جزو تیم اعزامی به آلمان نیست و به همین جهت قهر کرده و هروی نیز گفته مشکل شخصی دارد!

این اظهارات بدون شک، پایه و اساس منطقی ندارد، چراکه هیچ آدم عاقلی یافت نمی شود که بعد از ۷ ماه اردوی شبانه روزی و در شرایطی که باید ثمره تلاش خود را ببیند، به ناگاه قید همه چیز را بزند و عطای کار را به لقایش ببخشد. این قضیه در مورد کادر فنی فعلی تیم ملی نیز صادق است، اما مطمئنا در روزهای اخیر اتفاقاتی رخ داده که این ۳ مربی جوان و موفق را مجبور به چنین کاری کرده است.

خیلی از اهالی کاراته و جامعه رسانه به خوبی می دانند در فدراسیون کاراته، تیم ملی و اردوهایش چه می گذرد، اما فقط به خاطر حفظ آرامش بچه های ملی پوش، فعلا سکوت کرده اند. همانطور که حسین روحانی نیز در گفتگوی هفته قبل خود با خبرگزاری ایلنا، اعلام کرد بعد از مسابقات جهانی، سکوت ۷ ماهه خود را خواهد شکست.

همه می دانند در انتخابی های قبل از اعزام تیم ملی به بازی های آسیایی، چه در تیم پسران و چه در تیم دختران، چه گذشت، در جریان رقابت های کاراته در اینچئون چه اتفاقاتی افتاد، به چه دلیل ملی پوش جوان کشورمان تنها با یک مدال طلای آسیایی از تیم ملی خداحافظی کرد، چرا رئیس فدراسیون خودش را به عنوان مدیر تیم های ملی منصوب کرد، چرا پسر رئیس فدراسیون تحت هر شرایطی باید در تیم ملی باشد، به چه دلیل ۳ مربی کادر فنی تیم ملی رغبتی برای حضور در اردو و همراهی کردن تیم ملی در تاتامی برمن ندارند و ده ها چرایی دیگر که به طور قطع، به زودی دلایل و البته نتایج آن مشخص خواهد شد.

در این میان اما آنچه مهم است، تیم ملی کاراته و ملی پوشان کشورمان است که حقیقتا برای تکرار ۳ مدال ارزشمند رقابت های جهانی ۲۰۱۲ پاریس، کار دشواری دارند. البته این سختی، بیش از هر عامل دیگر، از ناحیه رئیس فدراسیون و تصمیمات خلق الساعه و نگاه سلیقه ای او به تیم شایسته ایران تحمیل می شود.

به هرحال، همه ما امیدواریم تیم های ملی پسران و دختران کشورمان بتوانند در تاتامی برمن آلمان، حداقل نتایج جهانی فرانسه در دوره قبل را تکرار کنند، کاری که با توجه به رخدادهای اخیر و حواشی خودساخته رئیس فدراسیون و همفکرانش، بسیار سخت به نظر می رسد.

گزارش: جواد منتخبی