نه تاجر هستم و نه شرکت دارم؛
سجادی: با گودرزی اختلاف داشتم روز دوم می‌رفتم / از اول به عنوان وزیر نیامدم!
آنهایی که می گویند دچار روزمرگی هستیم حرف کارشناسی نمی‌زنند انجام امور جاری هر سازمان را نمی توان روزمرگی نامید. این حرف‌ها را مسئولان قبلی ورزش مثل آقای هاشمی طبا می گویند.
معاون وزیر ورزش و جوانان نسبت به انتقادهای رئیس سابق سازمان تربیت بدنی و کمیته المپیک واکنش نشان داد.
به گزارش ایلنا، پایگاه اینترنتی وزارت ورزش گفت و گویی تفصیلی با نصرالله سجادی معاون ورزش حرفه‌ای و قهرمانی وزارت ورزش و جوانان انجام داده تا عملکرد این وزارتخانه را از زمان روی کار آمدن به قضاوت بنشیند. با این حال سجادی که خودش به عنوان وزیر به مجلس معرفی شده و رای نیاورده بود، از قضاوت صریح خودداری و نسبت به قضاوت‌هایی که دیگران از وزارت فعلی کردند نیز واکنش نشان داد.
پس از گذشت مدت‌ها بالاخره جامعه ورزش شاهد روی کار آمدن نیروهای علمی و متخصص ورزشی بود. عملکرد این کادر تخصصی را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
ببینید این موضوع همیشه مطرح بوده، ورزشی ها می آیند، غیر ورزشی ها می آیند. می‌خواهم بگویم که اولا زمان خیلی زیادی نیست در این وزارتخانه شروع به کار کردیم یعنی کمتر از یکسال، زمان برای ارزیابی وجود دارد. من فکر می‌کنم در این هفت هشت ماه گذشته دستگاه ورزش با چالش های بسیار مواجه بوده است. اگر قرار است برنامه ای اجرا شود باید فرصت داده شود و می توانیم در آینده نتایج را ببینیم. عجله در قضاوت و کسب نتایج مطلوب در کشور ما و
توقع از مدیر زیاد است در حالی که او فرصت می خواهد. ضمنا مگر قرار است در دستگاهی که ماموریت اصلی آن ورزش است، غیرورزشی ها بیایند؟
هاشمی طباء در یک برنامه تلویزیونی وزیر را شاه سلطان حسین نامید. وقتی یک مدیر ارشد ورزشی در مورد یک متخصص ورزش این نظر را می دهد چه قضاوتی باید کرد؟
عجله نداشته باشید. مگر مدیران گذشته چه کار کرده اند که حالا توقع این چنین دارند؟ ضمنا ما شرایط واقعا حساسی در کشورمان قرار داریم. شما نگاه کنید سال ۸۹ در زمان بازیهای آسیایی گوانگجو ورزش نزدیک به ۲۵۶ میلیارد تومان بودجه داشته است. ما همین امسال که این همه فعالیت داریم مثل بازی های آسیایی اینچئون و سایر مسابقات و فعالیت ها توانستیم تا الان فقط ۲۰ میلیارد را بین ۴۷ فدراسیون توزیع کنیم، بازی های ساحلی را هم
داریم و تعدادی از رشته‌های ما باید در مسابقات قهرمانی جهان هم شرکت کنند و در مجموع بودجه سال ۹۳ برای فدراسیون‌های ورزشی ۷۵ میلیاردتومان است می شود مقایسه کرد.
اینها بهانه است برای موفق نشدن در آینده؟
چرا بهانه؟ مجموعه مدیریتی امروز ورزش ایران با همین منابع کم، کارها را مدیریت می کند. با همین منابع کم کارمان را جلو می بریم. البته بحثمالی مهم است مثلا اعتبارات عمرانی وزارتخانه در سال جاری ۲۲۰ میلیارد تومان است و الان که چهار ماه از سال گذشته ۴.۵ میلیارد دریافت کردیم آنهم به سبب مشکلاتی که کشور دارد. شما می خواهید با این کمبود شدید مالی چه کار کنید؟ با این حال الان در همه مسابقات حضور داریم. بازی های آسیایی را هم با تمام توان مان شرکت خواهیم کرد. تیم‌های مان در اردو هستند و منظم کار می کنند.
انتقادی که این روزها به وزارت می‌شود روزمره بودن است.
نیستیم. دلیلم این است که آنهایی که می گویند دچار روزمرگی هستیم حرف کارشناسی نمی‌زنند انجام امور جاری هر سازمان را نمی توان روزمرگی نامید. این حرف‌ها را مسئولان قبلی ورزش مثل آقای هاشمی طبا می گویند. چه چیز را ارزیابی کرده‌اند که این حرف را زده‌اند؟ کدام فدراسیون دچار روزمرگی است؟
روی صحبت شما با چه کسانی است؟
با فرد خاصی نیست، شما می گویید اینگونه است من هم پاسخ می دهم. کسانی که می گویند، روز مرگی وجود دارد، بیایند و بگویند چه برنامه ای را اجرا کرده‌اند. طرح جامع را در قفسه گذاشتند و گفتند به درد نمی خورد. طرح جامعی که آن همه وقت بر رویش گذاشته شد. متاسفانه نگاه برخی منتقدان صفر و صدی است. به جای نگرش یک‌طرفه بیایید بررسی کنیم و به مجموعه مدیران کشور کمک کنیم نه اینکه هر روز برای شان حاشیه ایجاد کنیم. این رفتار چندان درست نیست. البته در انجام هر کاری امکان است اشکال وجود داشته باشد اگر اشکالات گفته شود باید به آنها توجه کرد و سعی
در برطرف کردن آنها داشت. آقای هاشمی طباء در یک برنامه تلویزیونی وزیر را شاه سلطان حسین نامید. وقتی یک مدیر ارشد ورزشی در مورد یک متخصص ورزش این نظر را می دهد چه قضاوتی باید کرد؟ به نظرمن اصلا این ادبیات درست نیست. در نقد نباید اخلاق را فراموش کنیم. منتسب کردن وزیر ورزش و مدیران ارشد سازمان تربیت بدنی به صفت‌ها و شخصیت‌های تاریخی، آنهم در یک رسانه ملی که این همه بیننده دارد چه معنی دارد؟ خوب است من با دو کلمه مدیریت آقای هاشمی طباء را نقد کنم؟
آقای سجادی، سوالم را صریح می‌پرسم؛ شما تا وزیر ورزش شدن سه رای کم داشتید، خیلی‌ها می‌گویند به همین دلیل رابطه خوبی با گودرزی ندارید.
نوشتند و مصاحبه کردند که سجادی برکنار شد، با گودرزی نمی سازد؛ با هم اختلاف دارند. اگر مشکلی بود همان روز دوم خداحافظی می کردم و می رفتم. من آمده‌ام اینجا کار کنم. اول که به عنوان وزیر نیامدم و از همان ایتدا به عنوان معاون وزیر آمدم. معادله ریاضی پیچیده‌ای نیست. مثلا با این سن قرار است بعدا چه کاره شوم؟ واقعا دلم می خواهد برای جوان‌های کشور کار کنم.
چند سال است با دکتر گودرزی رفیق هستید؟
نزدیک به سی سال با هم آشنا و دوست هستیم.
مهمترین نقدی که به ایشان دارید چیست؟
هر کسی، هر فردی را می تواند نقد کند. همه ما ممکن است اشکالاتی داشته باشیم، ولی اگر نقدی داشته باشم هم به خودش می‌گویم و در رسانه‌ها مطرح نمی‌کنم.
آقای سجادی حالا که نقد پذیر هستید، چند نقل قول را بازگو کنم. می‌گویند سجادی مغرور و دیکتاتور است!چه کسی این را می گوید؟ ظاهر من همین است. می گویم و اعتقاد دارم در کار باید جدی بود. ما توی سازمان شوخی داریم اما، زمان کار باید جدی بود. جایی که باید لبخند می‌زنم.
می گویند شما خیلی دوست داشتید به کمیته ملی المپیک بروید حالا که نتوانستید بروید در وزارت با جان و دل کار نمی‌کنید.
من قصد نداشتم به کمیته بروم. اگر می‌خواستم، می رفتم. آقای گودرزی کاملا در جریان است. من خودم نخواستم. اگر می‌رفتم نه به جهت اینکه معاون وزیر هستم بلکه به دلیل اینکه ۲۸ یا ۲۹ سال در کمیته ملی المپیک بودم به من رای می‌دادند اما در جمع بندی خودم به این نتیجه رسیدم که در وزارت ورزش بمانم و کمک کنم.
گودرزی با وجود پیشنهاد برخی که در هر دو نهاد وزارت ورزش و کمیته رییس باشد، این مساله را نپذیرفت. این تصمیم درست بود؟
اگر این کار درست بود در قانون می‌نوشتند، وزیر ورزش و رییس کمیته المپیک یک نفر باشد. اما هیچ جا این را ننوشتند به طوری که الان وزیر وزارت می‌کند و رییس کمیته ملی المپیک جای خود را دارد. این دو پست یک کار تمام وقت است. در گذشته هم اگر کسانی که هر دو مسئولیت را داشتند کار صحیحی نبوده است. در بیش از ۹۰ درصد از ۲۰۵ کمیته ملی المپیک در جهان هم این دو پست از هم جدا هستند و هر کدام مسئول خود را دارند.
شما عملکرد وزارت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
بگذارید کارت تبریک برای خودمان نفرستیم. باید یک فرصت چهار ساله داد و بعد قضاوت کرد کار مدیریتی کلان با این سرعت جواب نمی دهد. آیندگان قضاوت می‌کنند. همین الان هم قضاوت می‌کنند. الان که دارند پیش داوری می‌کنند. به جای قضاوت می‌کنند و مدام می‌گویند این ها موفق نمی شوند، برنامه ندارند.
اهل استعفا هستید؟
تا حالا استعفا ندادم. استعفا برای چه؟ اگر من را نخواهند به راحتی خواهم رفت. وقتی مسئولیتی را قبول می‌کنیم باید کار کنیم. شرایط سنی من هم طوری نیست که برای مقام آمده باشم. من آمده ام تا کار کنم. به خاطر منافع شخصی و مادی نبوده است. نه تاجر هستم و نه شرکت دارم. آمده ام کار کنم و تا هر موقع که خواستند می مانم و هر موقع که نخواستند تشکر و خداحافظی می کنم.
