ناامیدی‌ها در آستانه بازیهای آسیایی؛
سوئیس زنگ خطر را برای جودوی ایران به صدا درآورد / رویای کم‌رنگ مدال‌آوری جودو در اینچئون!
در شرایطی که حدود ۲ ماه دیگر بازی های آسیایی اینچئون کره جنوبی آغاز خواهد شد، اوضاع و احوال جودوی ایران اصلا مطلوب نیست و بسیاری معتقدند جودوی کشورمان در خوش بینانه ترین حالت با یک نشان برنز اینچئون را ترک خواهد کرد.
کسب تنها یک نشان برنز و ایستادن در جایگاه دهم مسابقات بین‌المللی مغولستان، یک بار دیگر ثابت کرد جودوی ایران در چه وضعیت نگران کننده‌ای قرار دارد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، در شرایطی که حدود ۲ ماه دیگر بازیهای آسیایی اینچئون کره‌جنوبی آغاز خواهد شد، اوضاع و احوال جودوی ما اصلا مطلوب نیست و بر این اساس، خیلی‌ها معتقدند جودوی کشورمان در خوش بینانه‌ترین حالت با یک نشان برنز تاتامی اینچئون را ترک خواهد کرد.
تاتامی اولان باتور و یک برنز دیگر برای جودوی ایران
مسابقات گرند پریکس مغولستان در حالی اوایل هفته جاری در اولان‌باتور برگزار شد که تیم اعزامی کشورمان، تنها با یک مدال برنز به کار خود پایان داد تا به این ترتیب یک برنز دیگر از یک تورنمنت بین‌المللی دیگر در کارنامه جودوی بحران زده ما ثبت شود. تیم ۸ نفره کشورمان در این رویداد بین‌المللی، یک نشان برنز توسط امیر قاسمی‌نژاد کسب کرد تا هم رکورد این جودوکار خراسانی در کسب مدال‌های برنز متوالی‌اش حفظ شود و هم رکورد جودوی‌ایران تا باز هم این ورزش اصیل به تک مدال‌ها(البته از نوع برنز) دلخوش باشد!
حالا سوئیس هم برای ایران خط و نشان می کشد!
در سال‌های اخیر آنقدر حوادثو نتایج عجیب و غریب در جودوی ما اتفاق افتاده که دیگر کسی از اتفاقات آنچنانی هم در این ورزش تعجب نمی‌کند، اما در مسابقات اخیر در مغولستان، یک دستاورد دیگر برای تیم ایران حاصل شد که در نوع خود جدید، اما بسیار غم‌انگیز است. در پایان این تورنمنت و در رده‌بندی تیمی، تیم کشورمان در حالی در رتبه دهم قرار گرفت که در کنار خود تیم سوئیس را می‌دید. به راستی، سوئیس در کجای جودوی جهان قرار دارد؟ آیا آنها پیشرفت کرده‌اند یا ما در جا زده‌ایم؟
بالاخره ملی پوشان آماده بودند یا نبودند؟!
پس از مسابقات اولان‌باتور، طبیعی بود مسئولان فدراسیون مثل دفعات قبل در پی توجیه این ناکامی برآیند. محمد علی رستگار رئیس فدراسیون جودو از نتایج جودوکاران سبک وزن کشورمان ابراز رضایت می‌کند و فقط از جودوکاران سنگین‌وزن راضی نیست. رضایت رستگار از سبک وزن‌ها تنها به دلیل کسب عنوان پنجمی احسان بهرامیان در وزن ۶۰ - کیلوگرم است که به هر حال برای رئیس فدراسیون جودو باید هم عنوان قابل قبولی باشد! بعد هم که نوبت به سایر توجیهات تکراری می‌رسد. آنجا که می‌گوید سطح مسابقات خیلی بالا بود و ورزشکاران در شرایط ایده‌آل به رقابت‌ها اعزام نشدند! اگر این‌طور است پس چرا در هر
برهه‌ای که صحبت از وضعیت ملی‌پوشان می‌شود، مسئولان فدراسیون و همچنین مربیان تیم ملی از شرایط مناسب اعضای تیم ملی سخن می‌گویند. بالاخره کدام را باور کنیم…؟!
امید چیز خوبی است، اما…؟!
ناکامی‌های جودوی مستعد، اما بدون برنامه ایران در چند سال اخیر، به اندازه‌ای زیاد شده که دیگر هیچ‌کس، حتی بزرگان، صاحب‌نظران و قدیمی‌های این ورزش المپیکی که قطعا دلشان برای جودو می‌سوزد هم علاقه و انگیزه‌ای برای صحبت ندارند و بسیاری از اهالی جودو سکوت و کنار گود بودن را به انتقادات مشفقانه و ارائه راهکار ترجیح داده‌اند. از این رو، صحبت‌کردن از اوضاع و احوال اسف‌بار جودو - که البته مسئولان فدراسیون به هیچ‌وجه آن را قبول ندارند - چیزی جز آب در هاون‌کوبیدن نیست. فقط امیدواریم در فاصله ۲ ماه مانده تا بازیهای آسیایی اینچئون، وضعیت جودوی ما کمی و فقط کمی
بهبود پیدا کند تا دست کم همان یک مدال برنز احتمالی هم برای کاروان ایران به دست آید.
