مدال آوری با طعم حاشیه / جودو در کانون بحران / ووشو بر قله افتخار

اتفاقات خوشایند در ورزش ایران در سال ۹۲ کم نبودند و به همین دلیل این سال رو به پایان را می توان فصلی نوین با دستاوردهای تازه برای ورزش مستعد کشورمان قلمداد کرد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، در کنار موفقیت های ورزش ایران، رشته های رزمی نیز همچون سال های گذشته کارنامه ای نسبتا قابل قبول داشتند و علی رغم این که اهالی رزمی، سال آنچنان پر ترافیکی را پشت سر نگذاشتند، با این حال اکثر رشته های رزمی ایران، سال ۹۲ را با عملکردی قابل دفاع به پایان بردند.

کاراته؛ مدال آوری در محیطی آرام

در روزهای ابتدایی سال ۹۲ انتخاب مجدد علیرضا سمندر به عنوان سکاندار فدراسیون کاراته، حکایتگر ایجاد آرامشی مطلوب در بدنه این ورزش مدال آور بود که نتایج مثبت خود را در رویدادهای بین المللی، قاره ای و جهانی نیز نشان داد. نمایش قابل قبول در بازی های کشورهای اسلامی در اندونزی به ویژه در بخش بانوان، قهرمانی در لیگ جهانی کاراته وان ترکیه، کسب چندین مدال در رقابت های آسیایی نوجوانان در امارات که می توانست بهتر هم باشد و نمایش نه چندان درخشان در مسابقات جهانی جوانان و امید در اسپانیا و حضور قدرتمندانه تیم های اعزامی ایران به تورنمنت های بین المللی تحت عناوین مختلف، موفقیت های کاراته ایران در سال ۹۲ بودند. البته امسال کاراته ای ها حاشیه هایی را هم تجربه کردند که در مقایسه با دوران ریاست قبلی فدراسیون اصلا به چشم نمی آمد. در مجموع کاراته کشورمان در سال ۹۲ همان روند همیشگی را طی کرد.

تکواندو؛ تکرار همان نتایج سال های گذشته

تنها رشته مدال آور ورزش ایران در المپیک، کارنامه ای معمولی و حتی انتقاد آمیز در سال ۹۲ داشت. در همان روزهای آغازین سال، تیم ملی نوجوانان کشورمان در مسابقات آسیایی ویتنام موفق به کسب مقام نایب قهرمانی شد که همان رتبه سال های پیش بود. اما مهمترین رویداد تکواندوی ایران، حضور در مسابقات جهانی مکزیک بود که تیم اعزامی نتوانست از عنوان قهرمانی دوره قبل خود دفاع کند و به مقام دوم بسنده کرد. در این پیکارها، بانوان کشورمان یکی از بد ترین نتایج سال های اخیر را به دست آوردند. در بازی های کشورهای اسلامی اما نتایج تکواندوکاران ایران بد نبود. مسابقات انتخابی المپیک در منچستر اما باز هم با نتایج ضعیف برای تکواندوی کشورمان همراه بود و بالاخره این که در آخرین رویداد بین المللی که به میزبانی ایران برگزار شد، دو تورنمنت بین المللی یعنی جام فجر و جام باشگاه های آسیا برگزار شدند که چه از نظر کمی و چه به لحاظ کیفی، نشانی از مسابقات قاره ای و بین المللی نداشتند. در سال ۹۲ اتفاقات داخلی تکواندوی ما، بیشتر حول محور لیگ و همچنین حواشی انتخابات فدراسیون بود که به هرحال بعد از مدتی سر و صدا آرامش به خانواده تکواندو بازگشت. با این حال باید گفت رشته تکواندو در سال ۹۲ نتوانست انتظارات را برآورده کند.

ووشو؛ ادامه مسیر موفقیت

در آخرین روزهای سال ۹۲ ووشوکاران جوان کشورمان در مسابقات جهانی ترکیه حضور یافته اند که تاکنون مدال های رنگارنگ کسب کرده اند. ووشو سال چندان پر برنامه ای را پشت سر نگذاشت که حضور در دو رویداد آسیایی و جهانی مهمترین برنامه این فدراسیون محسوب می شود. ابتدا رقابت های آسیایی مالزی بود که با درخشش ووشوکاران ایران و ایستادن بر روی سکوی دوم قاره کهن همراه شد. حالا هم که مسابقات جهانی جوانان در ترکیه که با خلق نتایج ارزشمندی برای نمایندگان کشورمان همراه شده است. در سایر رویدادها نیز فدراسیون ووشو سال آرام و بدون نوسانی را به پایان برد. البته حاشیه بزرگ اهالی ووشو، مربوط به تغییر و تحولات در سبک تای چی و حضور هدیه تهرانی بازیگر مطرح سینمای ایران به عنوان نایب رئیس بانوان این سبک بود که تا مدت ها این ورزش مدال آور را در صدر اخبار رزمی کشور قرار داد.

جودو؛ دلخوش به همان تک مدال ها

اگر تک مدال های جواد محجوب و همچنین رامین صفویه نبود، معلوم نبود در پایان سال ۹۲ این رشته المپیکی چه حرفی برای دفاع از خود داشت. جودو در سال ۹۲ باز هم بر روی نوار ناکامی و به ویژه حاشیه ها گام برداشت و مشکلات مختلفی را تجربه کرد. اگر تک مدال جواد محجوب در مسابقات قهرمانی آسیا در تایلند و همچنین تورنمنت گرند اسلم روسیه و برنز رامین صفویه در مسابقات نوجوانان جهان در آمریکا را فاکتور بگیریم، فدراسیون جودو سالی توام با ناکامی را پشت سرگذاشت. نتایج ضعیف نوجوانان ما در مسابقات آسیایی چین، کسب جایگاه یازدهمی رقابت های قهرمانی جوانان آسیا در کشور چین و کارنامه فوق العاده ضعیف ملی پوشان تیم بزرگسالان در مسابقات جهانی برزیل، مهمترین رخدادهای فدراسیون بحران زده جودو در سال ۹۲ به شمار می روند. در این بین باید مسائل حاشیه ای فراوان از جمله: درگیری در جام رمضان که باعثآبروریزی در عرصه های بین المللی و بازتاب آن در رسانه های خارجی شد، اعزام نشدن معنادار و بدون دلیل تیم ملی کاتا به رقابت های جهانی ایتالیا و سایر اتفاقات دیگر را نیز مد نظر داشت و به این ترتیب سالی ناموفق و پرحاشیه برای جودوی مملکت رقم خورد.

بوکس؛ آب از آب تکان نخورد

فدراسیونی که سال هاست از بی پولی می نالد و همیشه به دنبال یافتن مقصر به خصوص از جانب صدا و سیماست، در سال ۹۲ نیز به روند یکنواخت و بدون تحول خود در سال های قبل ادامه داد. لغو چند اعزام برون مرزی به ویژه عدم اعزام تیم ملی جوانان به مسابقات جهانی و اخیرا هم شرکت نکردن تیم ملی بزرگسالان در تورنمنت بین المللی راه ابریشم کشور آذربایجان، برگزار نشدن لیگ حتی با ۴ تیم و مسائل حاشیه ای که چند عضو کنار گذاشته شده تیم ملی در مورد اتفاقات درون اردوها افشاگری کردند و لغو چند باره مجمع انتخابات فدراسیون که البته هنوز رئیس همیشگی آن هنوز در کانون حواشی مربوط به مجوز لازم را برای حضور در انتخابات است، تنها رخدادهای فدراسیون پیر و بدون برنامه بوکس در سال ۹۲ را شامل می شوند.

کونگ فو و هنرهای رزمی؛ فقط یک حادثه

فدراسیونی که در گوشه ای دنج قرار دارد و کسی پیگیر اخبار و اقدامات مسئولان آن نیست، در سال ۹۲ هم به رویه چند سال گذشته خود ادامه داد و سالی آرام و البته بدون برنامه را سپری کرد. تنها اتفاق این فدراسیون پرحرف و حدیث، برگزاری مجمع انتخابات برای انتخاب رئیس فدراسیون بود که پس از کش و قوس های فراوان و البته حواشی خاص خود از جمله حذف و همچنین رد صلاحیت برخی کاندیداها، بالاخره سکاندار این فدراسیون انتخاب شد تا به این ترتیب مهمترین حادثه فدراسیون هنرهای رزمی و کونگ فو، همین مجمع باشد.

موی تای؛ حاشیه ها و نارضایتی عمومی

اوضاع و احوال موی تای ایران در سال ۹۲ چندان مساعد نبود. ورزش رزمی مدال آور و موفق سال های اخیر کشورمان، در سال جاری اتفاقات تلخی از جمله دوپینگ بانوی موی تای کار ایران در بازی های داخل سالن آسیا در کره جنوبی را تجربه کرد که نه تنها در رشته های رزمی، بلکه در تاریخ ورزش بانوان ایران بی سابقه بود. در همین رقابت ها، تیم ملی مردان کشورمان ۳ نشان برنز کسب کردند که نتیجه ای معمولی به حساب می آید. سایر حوادثموی تای در سال ۹۲ بیشتر مربوط به مسائل حاشیه ای و اعتراضات بخشی از بزرگان این ورزش بودند که نسبت به برخی اقدامات انجمن معترض بودند که در نهایت و در روزهای پایانی سال، مسئولی جدید برای انجمن موی تای منصوب شد تا سال ۹۲ سالی موفقیت آمیز برای این رشته ورزش نباشد.