یاغی‌های المپیکی از فردا در اردوی وزنه‌برداری / آغاز دوباره پولادمردان بعد از ۱۷ ماه

وزنه برداری ایران که در المپیک ۲۰۱۲ لندن گل سرسبد کاروان ورزشی ایران بود و با ۴ مدال؛ طلای بهداد سلیمی، نقره سجاد انوشیروانی و نواب نصیر شلال و برنز کیانوش رستمی از نظر مدالی در تاریخ المپیک ها جاودانه شد و دل میلیون ها ایرانی را شاد کرد، تنها چند ماه بعد از آوردگاه لندن وارد آنچنان حاشیه خود ساخته ای شد که حتی قوی ترین مرد جهان را هم به ستوه آورد.

به گزارش ایلنا، خیلی ها پیش بینی می کردند " نسل طلایی " وزنه برداران المپیکی ایران با نتایجی که در المپیک رقم زدنند، می تواند تا سال ها پرچم ایران را در مسابقات جهانی و المپیک بالا نگه دارند برای ایران و ایرانی افتخار آفرینی کنند ولی کسی پیش بینی این را نمی کرد که چند ماه بعد همین " نسل طلایی " بواسطه اختلافات درونی به " نسل سوخته " وزنه برداری تبدیل خواهند شد.

روزهای شاد وزنه برداری که از مسابقات جهانی ۲۰۱۱ پاریس آغاز شد و در المپیک لندن به اوج درخشش و بالندگی رسید بعد از المپیک رویایی لندن خیلی دوام نیاورد و اختلاف کادر فنی و وزنه برداران المپیکی باعثشد به سرعت ابرهای سیاه کینه و دشمنی، بر فضای وزنه برداری سایه بیندازد. پولاد مردان المپیکی از رفتار و برخوردهای توهین آمیز و نوع ادبیات " کوروش باقری " سرمربی تیم در اردوها گلایه داشتند و اعلام کردند تا زمانی که باقری در تیم ملی است حاضر نیستند در اردوها شرکت کنند.

آنها حتی در تصمیمی عجیب و پرسر و صدا که شاید در تاریخ ورزش کشور بی سابقه باشد خواستار تغییر سرمربی تیم ملی از سوی مدیریت فدراسیون شدند اما رضازاده مثل روزهایی که وزنه می زد، سخت و محکم از دوست قدیمی و همیشه همراه خود حمایت کرد و حاضر نشد سر سوزنی پشت سرمربی تیم ملی را خالی کند!

رضازاده با گفتن اینکه ورزشکار نمی تواند برای فدراسیون تعیین تکلیف کند، رفتار خود را مقابله با بازیکن سالاری دانست و تاکید کرد: " باقری سرمربی تیم ملی است و همه باید تابع تصمیمات او باشند و هر کسی برای حضور در اردوی تیم ملی شرط بگذارد، جایی در تیم ملی نخواهد داشت حتی اگر او قهرمان جهان و المپیک باشد. "

رضازاده چنین وانمود کرد که سخت گیری های درون اردو و نظم و انضباط حاکم بر آن به مذاق " یاغی های المپیکی " خوش نیامده و حالا که آنها بزرگ و معروف شده اند، بنای اعتراض گذاشته اند و نمی خواهند از سرمربی که یکی از عوامل موفقیت آنها در المپیک بوده حرف شنوی داشته باشند.

اختلافات فدراسیون و کادر فنی تیم ملی وزنه برداری با ۵ ملی پوش المپیکی تا آنجا بالا گرفت که به رویارویی علنی قوی ترین مردان دیروز و امروز جهان(رضازاده – سلیمی) انجامید. المپیکی ها دیگر به صراحت می گفتند " کوروش باقری سهمی در مدال آوری آنها نداشته و این زحمات و مرارت های خود آنها بوده که در المپیک به بار نشسته است. "

" کیانوش رستمی "، نخستین مدال آور ایران در المپیک لندن نه‌ تنها مربی تیم را در نتایج المپیکی خود دخیل ندانست که حتی او را متهم به کارشکنی در مسیر قهرمانی آنها کرد و گفت: " آقای رضازاده خوب می‌داند در زمان المپیک چه بر سر من آمد. متاسفانه کوروش باقری در جریان این مسابقات‌ تنها شده بود عاملی برای افت روحی ما. او کاری می‌کرد که ما عصبی شویم و نتوانیم خوب ظاهر شویم. باقری به ما حرف زور می‌زد و اجازه هم نمی‌داد حرفی بزنیم. متاسفم که باید بگویم رضازاده دروغ می‌گوید‌. "

پافشاری ها و حمایت تمام قد رضازاده از دوست دیرین و سرمربی کرمانشاهی اش از یک سو و امتناع وزنه برداران المپیکی برای حضور در اردو از سوی دیگر کار را به آنجا کشاند که فدراسیون در تصمیمی عجیب و باور نکردنی هر ۵ وزنه بردار سرشناس خود را چند ماه مانده به مسابقات جهانی لهستان کنار گذاشت و به بهانه جوانگرایی نفرات دوم و سوم تیم ملی را راهی مسابقات بزرگ جهانی کرد. شاید اگر درخشش بهادر مولایی در سنگین وزن و یک مدال طلا و دو نقره او نبود ضعیف ترین نتایج تاریخ وزنه برداری ایران در لهستان رقم می خورد.

عملکرد نا موفق تیم ملی وزنه برداری که در غیاب ۵ مهره اصلی خود از لهستان با حداقل مدال بازگشت، موجی از انتقادات را متوجه فدراسیون حسین رضازاده کرد ولی او همچنان از کادر فنی حمایت کرد و نتایج لهستان را با توجه به جوانگرایی در تیم ملی موفقیت آمیز خواند.

در پی ناکامی در مسابقات لهستان، ایست قلبی کورش باقری که قبل از مسابقات جهانی به یکباره کار او را به بخش مراقبت های ویژه کشاند و در ادامه مانع از حضور او در اردوی تیم ملی شد به مرور ادامه کار را برای سرمربی تیم ملی وزنه برداری سخت کرد تا اینکه پزشکان به دلیل استرس بالا او را از کار در تیم ملی منع کردند. با این وجود رضازاده باز هم حاضر به کنار گذاشتن باقری نشد تا اینکه خود کوروش باقری تحت فشار مردم و افکار عمومی سرانجام تصمیم به کناره گیری از تیم ملی گرفت.

اشک های قوی ترین مرد جهان در برنامه زنده تلویزیونی که قرار بود به آشتی ملی پوشان و فدراسیونی ها تبدیل شود، بغض فرو خورده و سکوت حزن آلودی شد که امیدی به بهبود اوضاع نداشت.

رضازاده در واکنش به جو رسانه ای که برای آشتی دادن فدراسیون و المپیکی ها به راه افتاده بود و خیلی ها از باند بازی و جانبداری های او انتقاد می کردند، گفت: " من نه طرفدار باقری هستم، نه بهداد سلیمی. من فقط طرفدار کشورم ایران هستم‌. می‌خواهم بگویم اگر کوروش باقری را بیرون بگذاریم دیگر مربی مثل او نداریم‌. " صحبت هایی که بواسطه وجود چهره های نامدار و حتی المپیکی در وزنه برداری چندان به مذاق اهالی این رشته خوش نیامد و با دلخوری بزرگان روبروشد.

اما چند ماه بعد و با اشاره وزارت ورزش سرانجام رضازاده پذیرفت دوست دیرینه خود را کنار بگذارد و بپذیرد که تیم ملی ملک شخصی و همیشگی کسی نیست. با این عقب نشینی راه برای بازگشت ملی پوشان ناراضی و به زعم فدراسیون یاغی های المپیکی باز شد.

" بهمن زارع " مربی کهنه کار وزنه برداری و هادی پانزوان قهرمان سال های نه چندان دور آسیا و جهان به جای باقری عهده دار هدایت تیم ملی شدند تا بار دیگر روزهای آفتابی وزنه برداری از پس ابرهای سیاه دشمنی و اختلاف نمایان شود.

" بهداد سلیمی " شاید این روزها خوشحال ترین مرد تیم ملی باشد. او می گوید: " مشکل ما فقط با کوروش باقری بود که با کنار گذاشتن او همه حاشیه ها تمام شد و از حالا به بعد تمام ملی پوشان یکدل و مصمم در خدمت تیم ملی هستیم. "

" سجاد انوشیروانی " سنگین وزن اردبیلی تیم ملی هم با تلخی از گذشته یاد می کند: " خوشحالم که بالاخره حق به حق دار رسید و صبر بچه ها نتیجه داد، البته فراموش نکنید که به خاطر آقایان دو سال از عمر قهرمانی ما هدر رفت. "

یاغی های المپیکی دوباره به اردو باز می گردنند. اردوی جدید تمرینات تیم ملی از فردا ۱۰ اسفند پس از ۱۷ ماه دوری المپیکی ها و با ۱۸ وزنه بردار جوان و باتجربه آغاز می شود تا پولاد مردان ایران با چشم انداز بازی های آسیایی ۲۰۱۴ کره جنوبی و جهانی ۲۰۱۴ قزاقستان خود را مهیای پیکار با فولاد سر کنند.

وزنه برداری و نسل طلایی آن دوباره گرد هم می آیند تا با اوج گیری دوباره وزنه برداری ایران بار دیگر این رشته مدال آور مهیای افتخار آفرینی در میادین مهم و بزرگ بین المللی شود.