از آمریکا زنگ میزدم مشکلات را حل میکردم؛
نصیری: مدعیان حمایت از مویتای با مدرک حرف بزنند / نمیگویم در انجمن تخلف نمیشود
۷ نفر منتقد ما میگفتند نصیری دیکتاتوری عمل میکند. ما هم گفتیم برای تمامی کمیتهها و مسئولیتهای مختلف چه در انجمن، چه در تیم ملی رایگیری شود که شد، اما هیچکدام از این آقایان رای نیاوردند.
رئیس انجمن مویتای میگوید: دفتر انجمن را پلمپ کردهاند چون قرارداد سالیانه ما به پایان رسیده و ۳۸ میلیون تومان نداریم که بابت اجاره دفتر بپردازیم و مویتای با مشکلات عدیده مالی روبروست.
به گزارش ایلنا، ورزش رزمی مویتای از جمله رشتههای موفق و مدالآور ایران است که در سالهای گذشته در مسابقات جهانی و آسیایی کارنامه درخشانی از خود بر جای گذاشته، اما این ورزش پرطرفدار مدتی است دچار مشکلات مختلف شده و به همین دلیل روزهای خوبی را سپری نمیکند.
جدیدترین اتفاق ناخوشایند در ورزش مویتای، پلمپ دفتر انجمن به دلیل بدهی است که حادثهای ناراحتکننده و البته قابل بررسی برای یکی از موفقترین ورزشهای رزمی ایران محسوب میشود. به همین دلیل گفتوگویی با جواد نصیری رئیس انجمن مویتای، نایب رئیس فدراسیون آسیایی و عضو هیات رئیسه فدراسیون جهانی مویتای انجام دادیم تا بعد از مدتی طولانی، نفر اول تشکیلات مویتای ایران به سوالات فراوان ما پاسخ دهد. پاسخهایی که البته چندان ما را قانع نکرد!
گفتوگوی تفصیلی خبرنگار ایلنا را با جواد نصیری در ادامه میخوانید:
وضعیت مویتای نامساعد است، چرا یکی از ورزشهای پرافتخارما به این حال و روز افتاده؟
- من این حرف شما را قبول ندارم. ما همیشه با مشکلات به ویژه کمبود بودجه روبرو بودهایم، اما با این حال اگر فعالیت های انجمن مویتای در آیتمهای مختلف مورد بررسی قرار بگیرد، خواهید دید علیرغم بی پولی، در پیشبرد اهداف خود موفق بودهایم.
پس چرا این همه از شرایط مویتای و نوع مدیریت شما انتقاد میشود؟
- به غیر از آن ۷ نفر کسی از ما انتقاد نمیکند. آنها نیز به این دلیل منتقد شدهاند که در رایگیری که انجام دادیم، رای نیاوردند. آنها دوست دارند همیشه پست داشته باشند و در همه مسافرتها با تیم بروند. جالب است آنها حتی نسبت به یکدیگر نیز انتقاد دارند.
داستان رایگیری چه بود؟
- اینها میگفتند نصیری دیکتاتوری عمل میکند. ما هم گفتیم برای تمامی کمیتهها و مسئولیتهای مختلف چه در انجمن، چه در تیم ملی رایگیری شود که شد، اما هیچکدام از این آقایان رای نیاوردند.
اما در بین همین افراد کسانی هستند که سالها مربی تیم ملی بودند و شاید به این معنا نیازی به رایگیری نداشتند چون هم کارنامه آنها مشخص بود و همکار شما بودند…
- بله، اما آنها برای مربیگری تیم ملی هم رای نیاوردند. البته یکی از آنها مدیر اجرایی انجمن شد. آیا مسئولیتی از این بالاتر داریم؟
مربیگری در تیم ملی بحثی فنی است و مدیر اجرایی مسئولیتی از نوع دیگر…
- درست است، اما رئیس هر مجموعه این حق را دارد که همکارانش را خودش انتخاب کند. مثل بنده که نایب رئیس و دبیر انجمن را خودم انتخاب کردم.
انتصاب حق هر مسئول است، اما این حرفتان هم با انتخابات و رایگیری جور در نمیآید. انجمن در این چند سال همواره دبیر داشته، اما نایب رئیس نه. الان نایب رئیس انجمن مویتای کیست؟
- آقای محمدخانی.
وی شهردار شهر قدس است؟
- سوالاتتان در مورد مویتای باشد!
جدیدترین اتفاق ناخوشایند در ورزش مویتای، پلمپ دفتر انجمن است. چرا چنین شد؟
- چون قرارداد سالانه ما تمام شده بود و به خاطر بی پولی نمیتوانستیم ۳۸ میلیون مبلغ اجاره را بپردازیم.
این موضوع را با فدراسیون انجمنهای ورزشی در میان گذاشتهاید؟
- بله، اما آنها هم میگویند پول نداریم.
حالا میخواهید چه کار کنید؟
- باید چند روز صبر کنیم ببینیم چه میشود.
مسائل مالی در حالی برای مویتای مشکلساز شده که زمانی یک هیات رئیسه قوی و همچنین حامیان خوبی از این ورزش حمایتهای قابلتوجهی میکردند، امااز مویتای رفتند. منتقدان میگویند شما آنها را فراری دادهاید.
- من کسی را فراری ندادم. رئیس فدراسیون ورزشهای رزمی احکام آنها را لغو کرد.
چرا؟
- به خاطر مشکلات برخی از آنها.
خب، آنها چه مشکلاتی داشتند؟
- نمیدانم. برکناری آنها به دستور رئیس فدراسیون بود.
این اتفاق در زمان فعالیت زیر نظر فدراسیون ورزشهای رزمی رخ داد، اما چند سال است مویتای انجمن شده و تحت نظارت فدراسیون انجمنهای ورزشی فعال است. چرا حالا از آنها مجددا دعوت به همکاری نمیکنید؟
- این قضیه مسائل خاص خودش را دارد!
مگر نمیگویید انجمن مشکلات مالی دارد و حتی دفتر پلمپ شده، پس چرا از حامیان این ورزش به خصوص غیاثوند که عضو هیات رئیسه انجمن و نماینده کمیته ملی المپیک در مویتای بود، استفاده نمیکنید؟
- وی پول خرج کرد، اما شهرتش را هم به دست آورد.
اما برای معروفشدن میتوان در رشته های دیگر خرج کرد و اتفاقا به نتایج بهتری هم رسید.
- من از زحمات وی تشکر میکنم، اما مبالغی که وی خرج کرد، آن قدر زیاد نبود.
یعنی وی در مسابقات ازبکستان ۶۰ میلیون هزینه نکرد؟
- ببینید قرار بود وی به بچهها دلار بدهد که فکر میکنم ۲۰۰ یا ۳۰۰ دلار بود. بعد هم که دلارها را از بچهها گرفت و پول هتل را پرداخت کرد.
پس وی هزینه کرده؟
- بله، البته من در ازبکستان نبودم و به جای خودم وی را همراه با تیم فرستادم.
شما حتی زمانی در گفتوگو با یکی از نشریات رزمی از غیاثوند با لقب عابر بانک موی تای یاد کردید، اما الان میگویید وی چندان برای مویتای هزینه نکرده. این تناقض چه معنی دارد؟
- نمیدانم. اگر شما میگویید که من این حرف را گفتهام، پس حتما گفتهام!
ما نمیگوییم. مصاحبه مکتوب شما موجود است. یا ۳۰۰ میلیونی که شنیدیم وی در مسابقات کیش خرج کرده، این مبلغ هم صحت ندارد؟
- اصلا، اگر وی سند یا مدرکی دارد، رو کند. البته وی یکسری هزینههای مربوط به مویتای را تقبل کرد، اما ۳۰۰ میلیون کذب محض است.
ما میگوییم انجمن مویتای که این همه مشکل مالی دارد، نباید حامیانش را از دست بدهد. این را قبول دارید؟
- بله، اما من میگویم هر کسی مدعی کمک است بیاید وسط. هر کسی هم مدعی است برای مویتای این همه پول خرج کرده، با سند و مدرک حرف بزند.
به هر حال عاقلانه این است که از علاقهمندانی که اتفاقا مویتای را نیز دوست دارند، برای حمایت از این ورزش استفاده کنید.
- بله، اما با دروغ که نمیشود از مویتای حمایت کرد.
یعنی میگویید حمایت این شخص از مویتای دروغ است؟
- ببینید مسائلی بین من و وی است که هم من میدانم و هم او. پس باید خودمان آن را حل کنیم.
به مسائل شخصی نمیپردازیم، به مشکلات و اعتراضات موجود اهالی مویتای میرسیم. چرا علیرغم گذشت حدود ۲سال هنوز جوایز دلاری قهرمانان جام ریاست جمهوری پرداخت نشده؟
- ما به مسئولان استانها گفتیم پول این قهرمانان را بدهند که گویا اکثرا هم گرفتهاند و شاید برخیها نیز نگرفته باشند.
اما این قضیه به استانها چه ربطی دارد؟ مسابقات را شما برگزار کردید.
- ببینید پاداش را وزارت ورزش میدهد. ما هم نامهنگاری کردیم. از سوی دیگر بخشی از هزینههای جام ریاست جمهوری از طریق این نهاد تامین شد که البته بعد از مدتی مبلغ آن کاهش یافت. با این حال همانطور که گفتم پاداش اکثر قهرمانان را دادهایم.
ما که از توضیحات شما قانع نشدیم. گویا شما اعلام کرده بودید ورزشکاران خارجی اولویت دارند. به همین دلیل پاداش خارجیها را پرداخت کردید، اما به قهرمانان کشورمان پاداش ندادید…
- من این حرف را نزدم. در ورزش همه به دنبال مروت و جوانمردی هستند، اما چه تهمت هایی که به من زده نمیشود.
آیا انجمن مویتای و یا به عبارت بهتر شخص شما، ۲ میلیارد برای برگزاری جام ریاستجمهوری دریافت نکردید؟
- من از جزئیات بودجه و همچنین هزینهها اطلاع دقیقی ندارم، اما همانطور که گفتم، هزینههای جام ریاست جمهوری از طرف نهاد ریاست جمهوری و وزارت ورزش تامین شد که پاداش قهرمانان نیز از وزارت ورزش به فدراسیون انجمنها اختصاص یافت.
جواب سوال ما را ندادید. شما ۲ میلیارد بودجه گرفتید یا نه؟
- فکر میکنم نزدیک به این مبلغ بود. البته ما فقط مجری مسابقات بودیم. هزینهها از نهادهای دیگر تامین شد.
اصلا ۲میلیارد نه، یک میلیارد. آیا از این مبلغ که بسیار قابل توجه است، نباید پاداشی که خودتان وعده آن را دادید، به قهرمانان کشورمان پرداخت شود؟
- ما بابت برگزاری این بازیها به خیلی جاها بدهکار هستیم، حتی به فدراسیون جهانی. اما فکر نمیکنم حق و حقوق کسی را هم نداده باشیم.
پاسخهای شما فوقالعاده عجیب و البته غیرقابل قبول است. این موضوع را ادامه نمیدهیم. چندی پیش برخی از مربیان، معترض بودند بابت حضور در کلاسهای مربیگری مبالغی بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان پرداخت کردهاند، در حالیکه هزینه شرکت در این کلاس ۸۰ هزار تومان بوده. آیا در جریان این موضوع هستید؟
- چنین چیزی امکان ندارد!
اما یکی از مربیان به ما گفت فیشهای پرداختی به مبلغ ۵۲۰ هزار تومان را در اختیار دارد!
- شاید یک نفر در چند کلاس شرکت کرده. مثلا چند وقت پیش یک نفر آمد و گفت ۲۵۰ هزار تومان پول داده؛ ما هم بعد از اینکه بررسی کردیم دیدیم وی برای شرکت در کلاس مربیگری، میبایست خان ۹ و حکم مربیگری عملی داشته باشد که برای اخذ هر کدام از این مدارک، باید هزینه جداگانه پرداخت شود. با این حال اگر تخلفی صورت گرفته باشد، قطعا پیگیری خواهم کرد.
یعنی معترضان اگر مراجعه کنند، به کارشان رسیدگی میشود؟
- بله، ببینید من نمیگویم در انجمن تخلف نمیشود، اما اگر کسی اعتراض دارد، باید به صورت کتبی به ما ارائه دهد تا پیگیری کنیم.
در حالیکه کلاس مربیگری بینالمللی سالگذشته به میزبانی کشور ما برگزار شد، هنوز مدارک این دوره به دست برخی شرکتکنندگان نرسیده، علت این همه تاخیر چیست؟
همه کسانی که در کلاس شرکت کردهاند، مدارک خود را گرفتهاند. اگر هم کسی نگرفته، کوتاهی از خودش بوده یا شاید هم مدارکش ناقص بوده است.
آیا درست است از شرکتکنندگان در این دوره، نفری ۳۰۰ تا ۶۰۰ دلار گرفته شده؟
- ۶۰۰ دلار نه، ۱۰۰ هزار دلار گرفتهایم(با خنده)!! ما ۲۰۰ دلار دریافت کردیم، اما چون بعدا پول کم آوردیم، دوباره نفری ۱۰۰ هزار تومان نیز از حاضران در کلاس گرفتیم چون هزینههای این دوره مثل بلیت میهمانان خارجی بر عهده ما بود. ما هنوز به هتل محل اقامت استفان فوکس(دبیر کل فدراسیون جهانی) بدهکاریم. ضمنا احکام این کلاس را خود فوکس از خارج از ایران آورده بود که بابت این کار نیز باید به وی مبالغی را میپرداختیم.
به نتایج تیم ملی در مسابقات اخیر میرسیم. بعد از یک دوره طلایی، مویتای ما به یکباره دچار افت شد و در حالیکه در مسابقات جهانی کلاس A یک طلا و دو برنز گرفت، در رقابتهای سنپترزبورگ فقط ۲ برنز کسب کرد. چرا وضعیت تیم ملی چنین شده؟
- زمانی که مویتای در فدراسیون رزمی بود، قهرمانان در مسابقات برونمرزی ناک اوت میشدند و بیهوش از رینگ پایین میآمدند. آن زمان کسی در دنیا ما را نمیدید. اما الان شرایط فرق کرده است. در مورد بازیهای سن پترزبورگ نیز باید بگویم بچهها به ناداوری باختند، ضمن اینکه سطح رقابتها بسیار بالا بود.
پس قبول دارید تیم ملی افت کرده، چون ما زمانی درکلاس A جهان طلا گرفتیم، اما حالا به برنز هم قانع هستیم.
- آن طلا هم حکایتی داشت که بعدا درباره آن صحبت میکنم!
با این شرایط احتمالا در مسابقات جهانی پیشرو در مالزی نیز تیم ملی نتیجه درخشانی نخواهد گرفت. آیا حداقل مدالهای دوره قبل مسابقات قهرمانی جهان تکرار خواهد شد؟
- به نظرم اگر تکرار نکنیم، کاری نکردهایم. آن موقع ما چند مرحله اردو برگزار کردیم که جا دارد از زحمات افشارزاده دبیرکل سابق کمیته ملی المپیک تشکر کنم. اما الان جا نداریم اردوهای خود را برگزار کنیم. ما حتی غذا هم نداریم به بچهها بدهیم. میدانید در جواب ما چه میگویند؟ میگویند اگر میتوانید اسپانسر بگیرید و تیم را آماده کنید، در غیر این صورت به مسابقات نروید.
وضعیت اردوها حتی پیش از این نیز راضیکننده نبود. مربی سابق تیم ملی(انجدانی) به ما گفت شما حتی برای یک مرتبه هم به اردو سر نزدید. این مساله درست است؟
- نه، من دو - سه بار به اردو رفتم. البته این کارها برعهده مدیر تیمهای ملی(پاشایی) است و وی باید در اینباره پاسخ بدهد. ضمنا من جواب این آقا را نمیدهم.
و یا اینکه ملیپوشان در زمین فوتبال تمرین میکردند…
- نه در زمین فوتبال بلکه دور دریاچه هم نمیتوانستیم تمرین کنیم. به ما یک سالن هم ندادند تا بچهها تمرین کنند. میگفتیم امکانات میخواهیم، میگفتند نداریم. به رئیس فدراسیون انجمنها نامه زدیم که وی خیلی هم تلاش کرد و انصافا سنگ تمام گذاشت، اما به نتیجهای نرسید.
تلاشهای رئیس فدراسیون قابلتقدیر است، اما وی این را هم میداند که موفقیتهای مویتای با سایر رشتههای تحت فعالیت در فدراسیون انجمنها، قابل قیاس نیست…
- بله، وی هم این را میگوید. اما کاری از دستش بر نمیآید.
پس میگویید وضعیت حال حاضر تیم ملی مویتای خوب است؟
- ببینید ما برای برگزاری اردو در کیش نامه زدهایم، اما برای اولین هزینه این اردو یعنی پول بلیت هواپیما هیچ منبع مالی در اختیار نداریم.
با این حساب ملیپوشان با کمترین آمادگی ممکن به مسابقات جهانی اعزام میشوند؟
- مگر من مقصرم؟ فقط مانده به دست و پای این و آن بیفتم. ما همچنان پیگیری میکنیم، اما همه میگویند نداریم.
خب به چه دلیل میگویید اگر مدالهای دوره قبل را تکرار کنیم، کاری نکردهایم؟
- وقتی نداریم، چه کار باید بکنیم؟ من این قول را میدهم که اگر قبل از مسابقات جهانی یک اردوی یک ماهه در تایلند برگزار کنیم، ۲ برابر آن چیزی که همه توقع دارند، کسب میکنیم.
پس میبینید داشتن اسپانسر چقدر برای موفقیت یک ورزش مهم است و مویتای از این موهبت برخوردار بود، اما قدرش را ندانست…
- من باز هم میگویم با حرف زدن چیزی درست نمیشود. هر کسی ادعای حمایت از مویتای را دارد بسم الله.
سوالات بعدی ما در مورد ممنوعیت فعالیت بانوان در رشته مویتای بود که باعثبه وجود آمدن اتفاقات تلخ برای ورزش کشور شد. الان بالاخره خانمها میتوانند در مویتای فعالیت کنند یا همچنان با ممنوعیت روبرو هستند؟
- من از شما یک سوال دارم. آیا مگر غیر از این است که اصل و اساس ورزشهای رزمی بر مشت و لگد و درگیری است؟ البته این وسط شرایط برخی رشتهها با دیگران فرق دارد، اما اصل ورزشها یکی هستند. حالا اگر قرار باشد خانمها نتوانند مویتای کار کنند، چرا در ووشو و کاراته ممنوعیتی ندارند؟ به نظرم بیایند کارشناسی کنند و نظر درست بدهند. متاسفانه در این باره سلیقهای عمل شد. البته فکر میکنم با من اختلاف شخصی دارند.
به هرحال معاون وقت ورزش بانوان وزارت ورزش این اختیار را داشت که چنین دستورالعملی را صادر کند، اما شما دو خانم را به مسابقات جهانی اعزام کردید…
- من از کمیته ملی المپیک مجوز داشتم، ضمنا به مسئولان مافوق خانم اکبرآبادی نیز موضوع را گفتیم. حرف من این است که بانوان ایران این حق را دارند که در مسابقات مویتای شرکت کنند و نباید به خاطر مخالفت با من خانمها که این همه زحمت میکشند، از حق خود محروم شوند.
اما اصرار شما در اعزام بانوان به مسابقات برونمرزی، بالاخره در بازیهای داخلسالنآسیا کار دست ورزش ما داد که منجر به دوپینگ یکی از ملیپوشان تیم اعزامی شد. اتفاقی که در تاریخ ورزش بانوان ایران سابقه نداشت.
- دوپینگ این خانم که دیگر تقصیر من نیست!
در همین مسابقات، این خانم در مقابل حریفان به مراتب سنگینتر از خود قرار گرفت. چراکه مسئولان تیم ایران از اوزان حاضر در بازی ها اطلاعی نداشتند…
- من دیرتر از سایر اعضای تیم به کره رفتم. به همین دلیل زنگ زدند و موضوع را به من گفتند. مساله این بود که فدراسیون جهانی در بازیهای داخل سالن کره، وزن این خانم را وارد مسابقات نکرده بود. من هم برای اینکه وی مسابقه بدهد و احتمالا یک مدال به کاروان ورزش ایران اضافه کند، گفتم هر طور شده این خانم باید بازی کند که بعد هم در یک وزن بالاتر به روی رینگ رفت.
اما شنیدیم وی در دو - سه وزن بالاتر بازی کرد و با حریفش که حدود ۲۰ کیلو از وی سنگینتر بود، مسابقه داد!
- اصلا چنین چیزی نیست. او در یک وزن بالاتر بازی کرد.
عدم اطلاع از اوزان حاضر در بازیهای کره در واقع عذر بدتر از گناه است. چراکه شما به عنوان نایب رئیس فدراسیون آسیایی و عضو هیات رئیسه فدراسیون جهانی، باید جزو اولین نفراتی میبودید که از این تغییر اوزان مطلع میشدید. پس چرا این اتفاق نیفتاد؟
این تصمیم لحظه آخر گرفته شد. ما در همین مسابقات داخلی خودمان هم وقتی بازیهای یک وزن برگزار نمیشود، ورزشکاران را به اوزان بالاتر میفرستیم. در رقابتهای بین المللی و جهانی نیز وضعیت همین طور است.
باید همیشه این مسائل را در نظر داشت. بعد هم که دوپینگ این خانم مثبت اعلام شد…
- تا همین الان چیزی به من اعلام نکردهاند! ضمنا ما در اردوها نه مربی خانم داشتیم نه مربی آقا. باید بررسی کنند ببینند قبلا چه کسی این داروها را در اختیار این خانم قرار داده!
حالا که خانم اکبرآبادی دیگر معاون ورزش بانوان وزارتورزش نیست، آیا ممنوعیت فعالیت خانمها در مویتای همچنان به قوت خود باقی است یا تصمیم دیگری در این باره اتخاذ شده؟
- با توجه به حضور خانم شهریان در معاونت ورزش بانوان وزارت ورزش، نگاهها به این مساله تغییر کرده که امیدوارم وی فعلا با فعالیت مویتای در داخل کشور موافقت کنند تا بعد که برسیم به موضوع اعزامهای برون مرزی بانوان.
آیا تاکنون جلسهای با شهریان در این خصوص برگزار کردهاید؟
- نه، اما تقاضای من از وی این است که جلسهای کارشناسی تشکیل دهند و نقطهنظرات ما را نیز جویا شوند. به هرحال مطمئنم وی در نهایت تصمیم درستی خواهند گرفت.
قبول دارید شما و خانم اکبرآبادی بیشتر با هم لج و لجبازی میکردید؟ به خصوص در مورد اعزام دو بانوی کشورمان به مسابقات جهانی و بعد از آن بازی های داخل سالن آسیا.
- خدا شاهد است ما مجوز گرفتیم. به نظرم مشکل از وی نبود، بلکه مشاورههای غلط به وی میدادند. یادم هست زمانی یک cd از فیلم مسابقات حرفهای را به خانم اکبرآبادی دادند که این کارها در تغییر ذهنیت وی بسیار تاثیر گذاشت.
اما وی در مسابقات ازبکستان حضور داشت و از بدشانسی مویتای، در این رقابتها حرکات ایروبیک و نمایشی به اجرا درآمد که گویا توسط خانمها نیز اجرا شد.
- من نمیدانم وی در ازبکستان حضور داشت یا نه، اما قضیه به این شکل نبود. ببینید در آن مسابقات تیم ایروبیک ما به دعوت فدراسیون جهانی به اجرای برنامه پرداخت.
پس قبول دارید بانوان ما در آن بازیها، ایروبیک مویتای را نمایش گذاشتند؟
- آنجا یک خانواده ایرانی حضور داشتند که با خواهش استفان فوکس در اختتامیه مسابقات و البته با حفظ حجاب اسلامی برنامه اجرا کردند.
چرا شما با تقاضای فوکس موافق کردید؟
- باور کنید تقاضای او بیشتر حالت دستوری داشت و من راهی جز این نداشتم. به هرحال او دبیرکل فدراسیون جهانی مویتای است و ما میبایست تصمیمات او را اجرا کنیم. با این حال همانطور که گفتم این برنامه با رعایت حجاب اسلامی انجام شد.
اما شما خودتان بهتر میدانید خانمها در ورزش مویتای حجاب ندارند.
- بله، اما در ازبکستان هیچ مورد خاصی نبود.
چند سوال دیگر هم داریم. فدراسیون در حالی انجمن شد که خبرهایی از راهاندازی فدراسیون مستقل مویتای شنیده میشد، اما نهایتا به انجمن شدن مویتای رای دادند. بالاخره مویتای فدراسیون میشود یا نه؟
- ما بارها این موضوع را پیگیری کردهایم چون مویتای شایستگی این را دارد که فدراسیون شود، اما پرونده این موضوع فعلا روی میز مانده…
خبرها از بازگشت مویتای به فدراسیون ورزشهای رزمی حکایت دارند. این خبر چه اندازه صحت دارد؟
- اصلا، این شایعهای بیش نیست و برخی از افراد آن را ساختهاند. مطمئن باشید این اتفاق نخواهد افتاد.
رئیس فدراسیون انجمنهای ورزشی گفت نامه بازگشت مویتای به فدراسیون ورزشهای رزمی را دریافت کرده…
- این جزو اختیارات معاون وزارت ورزش یعنی سجادی است چون میدانید حتی خود علیپور نیز مویتای را به فدراسیون انجمنها منتقل نکرد. این تصمیم حمید سجادی معاون سابق وزارت ورزش بود.
اگر این اتفاق بیفتد و مویتای به فدراسیون ورزشهای رزمی بازگردد، از فدراسیون مستقل بیشتر فاصله میگیرد.
- این حرفها شایعه است.
راستی، در مورد آغاز فعالیت مویتای حرفهای در ایران چه میگویید؟
- در ورزش جمهوری اسلامی ایران چیزی به نام ورزش حرفهای نداریم.
اما مسئولان مویتای حرفهای، گویا مسابقاتی نیز برگزار کردهاند.
- آنها هرکاری میخواهند انجام دهند، باید بروند از وزارت ورزش نامه بگیرند. اما ما به آنها مجوز نمیدهیم.
- منتقدان سیاستهای کنونی انجمن مویتای و البته شخص شما، میگویند در برنامهها و فعالیتهای انجمن خرد جمعی دیده نمیشود. این را قبول دارید؟
- قبل از حضور من در موی تای حتی یک مورد سابقه نیز از این ورزش موجود نبود، اما حالا همه چیز ثبت میشود. این یعنی اینکه ما داریم خوب کار میکنیم.
اولا اینکه صحبت ما در مورد خوب یا بد کار کردن انجمن نبود. ثانیا، اگر شما خوب فعالیت میکنید یکی از دلایل اصلی آن این است که الان انجمن هستید، اما آن موقع سبک بودید.
- بله، اما آن زمان هیچی حتی یک نامه هم نبود. البته همه چیز در دست یکسری افراد بود. یعنی کار تشکیلاتی وجود نداشت.
با توجه به وضعیت نه چندان مطلوب فعلی مویتای، آینده این ورزش مدالآور را چطور میبینید؟
- برای وزارت ورزش آن رشتههایی که مدالشان در رنکینگ تاثیر دارد، اولویت داشته و مهم است. این قبول، اما شما ببینید اگر تیم ایران در مسابقات جهانی تایلند در سال ۲۰۰۹ نمیبود، کلا رقابتها برگزار نمیشد. یعنی الان مویتای ایران به چنین جایگاه رفیعی در دنیا دست یافته است.
یعنی اگر حتی تیمی مثل تایلند هم با آن همه سابقه در مویتای در مسابقات جهانی حضور پیدا نکند، رقابتهای قهرمانی دنیا برگزار نمیشود؟!
- منظور من این بود که جایگاه مویتای ایران در دنیا بسیار رفیع است.
آیا مویتای به روزهای درخشان چند سال قبل باز میگردد؟
- اگر حمایت شویم، صد درصد این اتفاق میافتد. الان کلاس مویتای ایران در دنیا قابل مقایسه با گذشته نیست و این را در رویدادهای مختلف جهانی و بین المللی ثابت کردهایم. ما در این چند سال به اندازه تاریخ این ورزش کار کرده و موفقیت به دست آورده ایم، آن هم در حالیکه پول و امکانات آنچنانی نداشتهایم.
به عنوان سوال پایانی که بیشتر پیشنهاد است، امیدواریم رئیس انجمن مویتای ایران از نظرات بزرگان و پیشکسوتان این ورزش بیشتر استفاده کند و با تکیه بر خرد جمعی، اهداف انجمن را به پیش ببرد…
- ببینید من به هر کسی به اندازه خودش مسئولیت میدهم، اما وقتی برخیها از عهده یک کار ساده هم بر نمیآیند، من چه کار کنم؟ الان در مویتای خیلیها پشت سر یکدیگر حرف میزنند. من اگر فرصتطلب بودم، از این مشکلات و مسائل به نفع خودم استفاده میکردم. زمانی که در آمریکا به سر میبردم، شنیدم ۲ نفر به مشکل برخوردهاند. از همان آمریکا زنگ زدم و مسائل بین آنها را حل کردم. من حتی به آنهایی که به من لطمه نیز زدند، گفتم بیایید همه با هم متحد باشیم. الان هم میگویم، اما برخی دنبال چیزهای دیگر هستند.
گفتوگو: جواد منتخبی