چه کسی پاسخگوی ضرر ۷۰۰میلیاردی است؟
علی‌آبادی، ماجرای ساختمان‌گاندی و افکار عمومی که قانع نشد!
اگر ساختمان را نمی‌فروختند و الان بفروش می‌رسید دو - سه برابر پول کل فروش آن موقع را الان به ما می‌دادند! به عبارتی کمیته ملی المپیک به جای ۲ میلیارد اکنون ۶۰۰ و ۷۰۰ میلیارد سود می‌کرد.
ایلنا: خیلی سکوت کردیم تا شاید بحثفروش ساختمان‌ها و اموال کمیته ملی المپیک که یک موضوع درون‌خانوادگی است با رضایت طرفین یعنی رییس و نایب رییس کمیته ملی المپیک به خوبی و خوشی به پایان برسد، اما مثل اینکه کار بسیار خراب‌تر از این حرف‌هاست و سکوت جایز نیست، بنابراین کمی شفاف‌تر وارد موضوع می‌شویم تا مردم خوب و خوانندگان عزیز بهتر در جریان تخلفات موجود قرار بگیرند.
به گزارش ایلنا، قصه از آنجا شروع شد که ۴ سال پیش ساختمان ۴ طبقه کمیته ملی المپیک در خیابان گاندی با تصمیم محمد علی‌آبادی رییس کمیته ملی المپیک و مصوبه هیات اجرایی به فروش گذاشته شد، چرا به فروش رفت و چه سودی از این فروش نصیب کمیته شد باید دوستان پاسخ بدهند. این ساختمان تنها دارایی کمیته ملی المپیک ایران بود و در حال حاضر، کمیته هیچ ساختمانی از خودش ندارد و ساختمانی که در خیابان سئول در اختیار کمیته قرار گرفته متعلق به دولت است و دولت می‌تواند حکم تخلیه را ۲۴ ساعته بگیرد.
یعنی از آنجا که کمیته ملی المپیک یک نهاد عمومی غیر دولتی است و البته مورد حمایت دولت‌ها هم هست، اما اگر راه قانونی بخواهد طی شود کمیته بعد از فروش ساختمان خیابان گاندی هیچ مکانی و اموالی از خودش ندارد.
سیدمصطفی هاشمی‌طبا که ۳ دوره رییس کمیته ملی المپیک بوده و ساختمان گاندی در زمان وی و ریاست مهندس محلوجی برای کمیته خریداری شده در این زمینه می‌گوید: الان کمیته ملی المپیک مستاجر دولت است و اگر دولت نخواهد، اعضای کمیته باید میز و صندلی خود را در خیابان بگذارند!
اما چرا ساختمان گاندی به فروش رفت و خریداران چه کسانی بودند را در زیر مرور می‌کنیم.
محمود خسروی‌وفا نایب رییس کمیته ملی المپیک و فردی که دو سال است پیگیری فروش غیرقانونی ساختمان کمیته است(به ادعای وی غیر قانونی بوده) می‌گوید: ماجرا از آن قرار است که پس از گذشت نزدیک به ۴ سال از فروش ساختمان کمیته ملی المپیک به شرکت تعاونی قائمین‌اقتصاد - که البته بنا به درخواست رسمی این شرکت و به هنگام انجام مراحل قانونی فروش به نام الماس‌دیس زده شده – باید عرض کنم که در پرونده فروش این ساختمان تقلب‌های بزرگی صورت گرفته و این ساختمان زیر قیمت کارشناسی شده به فروش رسیده است.
وی حتی مدعی شده متهمان زیادی در پرونده ساختمان گاندی نقش دارند که از دوستان علی‌آبادی هستند؛ اما علی‌آبادی مدعی است ساختمان گاندی با تایید هیات اجرایی و از جمله خسروی‌وفا به فروش رفته و همه مراحل قانونی آن دقیق طی شده است.
خسروی‌وفا در این‌باره با تایید بخشی از این ادعای علی‌آبادی ادامه می‌دهد: بله، ما مجوز دادیم ولی بعد متوجه شدیم در نحوه فروش و قیمت‌گذاری و خریدار و… تخلف‌های متعددی صورت گرفته و من وظیفه شرعی خود می‌دانم اینها را بگویم هر چند که خیلی‌ها شاید با من دشمن شوند.
اما هاشمی‌طبا به عنوان یک فرد بی‌طرف و مطلع حرف جالبی می‌زند: به هر حال ساختمان را کم یا زیاد فروختند، اما چرا با پول فروش ساختمان سرمایه‌گذاری نکردند تا بر اموال کمیته افزوده شود؟ متاسفم با چه ایده‌ای دوستان معتقدند پول ساختمان گاندی را در بانک گذاشته‌ایم و الان به گفته آنها حدود دو میلیارد سود روی آن پول آمده است. من الان سوال می‌کنم که باید گریه کرد بر این تفکر که بگوید دو میلیارد سود کرده‌ایم در حالی‌که اگر ساختمان را نمی‌فروختند و الان بفروش می‌رسید دو - سه برابر پول کل فروش آن موقع را الان به ما می‌دادند! به عبارتی کمیته ملی المپیک به جای ۲ میلیارد اکنون ۶۰۰ و ۷۰۰ میلیارد سود می‌کرد.
علی‌آبادی که متهم است ساختمان گاندی را در یک معامله صوری به برخی دوستان و اطرافیان خود به قیمتی زیر نرخ بازار فروخته بار دیگر به کوچه انحرافی زده و می‌گوید: مطرح شدن چنین صحبت‌های دروغی از سوی خسروی‌وفا و رسانه‌ای کردن آنها دلیل دارد و دلیل آن داد و ستدهایی است که وی با وزیر پیشین ورزش و جوانان برای ماندگار شدن در فدراسیون جانبازان و معلولان داشته است!
این هم دلیل قانع‌کننده‌ای برای افکار عمومی نیست و خسروی‌وفا که قریب به ۳۰ سال است در فدراسیون جانبازان و معلولین حضور دارد دارای کارنامه‌ای شفاف و روشن است و حداقل اینکه برای بخش زیادی از جانبازان و معلولین قدم‌هایی برداشته و به اعتقاد بسیاری از اهالی ورزش، امکاناتی که امروز در اختیار جانبازان و معلولین و قهرمانان این فدراسیون قرار دارد مرهون نفوذ و کار شایسته خسروی‌وفاست و او نیازی به لابی‌کردن با فردی مثل محمد عباسی نداشته و ندارد.
ما به عنوان یک رسانه‌ای بی طرف نمی‌توانیم به خود بقبولانیم خسروی‌وفا برای بقا در فدراسیون جانبازان و لابی‌کردن با وزیر سابق بیاید و تخلفات فروش ساختمان کمیته ملی المپیک را بر ملا سازد! اصلا اینها ارتباطی به یکدیگر ندارند. از طرفی هر چه این موارد را در کنار هم گذاشته‌ایم به نتیجه‌ای قابل قبول نرسیدیم و چه خوب است علی‌آبادی که روزهای پایانی حضورش در کمیته و در ورزش را تجربه می‌کند یک‌بار برای همیشه اشتباهاتش را بپذیرد.
فوتبال در زمان وی به آن روز افتاد که تعلیق شدیم و پای کمیته انتقالی به ایران باز شد. همچنین کمیته ملی المپیک هم که به این روز افتاده و انتخابات این کمیته آنقدر عقب انداخته شد تا یک‌سال پس از موعد مقرر برگزار شود و الان هم که تحرکات حکایت از تلاش برای بقای وی در کمیته می‌کند. با این حال در این اوضاع و احوال که افکار عمومی، کارشناسان، مردم، دولت و مجلس و اهالی ورزش ذهنیت خوبی از وی ندارند چه بهتر وی عطای این ماندن را به لقایش ببخشد.
گزارش: رضا فیض‌آبادی
