آقای قلعه نویی آمار دروغ نمی‌گوید؛ ژنرال و حسرت چند ساله برای جام!
شکست در جام حذفی به معنی پایان کار قلعه‌نویی در سپاهان بود و او لحظاتی پس از بازی متن نامه استعفایش را به رسانه‌ها داد.
به گزارش ایلنا، سؤالی که بلافاصله پس از کناره‌گیری دراماتیک این مربی باسابقه مطرح شد این بود که تصمیم بعدی‌اش چیست؟ قلعه‌نویی در اکثر ادوار لیگ برتر حضور داشته و نمی‌توان تصور کرد که فصل آینده هم بدون تیم باشد، مگر اینکه خودش بخواهد مدتی دور از فوتبال استراحت کند.
اگر فرض را به ادامه فعالیت این مربی بگیریم با این سؤال روبه‌رو می‌شویم که مقصد بعدی این مربی کجا خواهد بود؟ تکلیف نیمکت تعدادی از تیم‌های مدعی مشخص است و سایر مدعیان هم آنهایی هستند که او قبلاً در آنجا بوده و امکان بازگشتش نزدیک به صفر است. در این شرایط آیا او حاضر می‌شود هدایت یک تیم میانه جدولی را بپذیرد؟ آیا حضور در چنین تیمی به معنی پایان جاه‌طلبی‌های این مربی خواهد بود؟
سپاهان با انگیزه قهرمانی وارد لیگ نوزدهم شد و شروع خوبی داشت، ولی در نیم‌فصل دوم با افت غیرمنتظره‌ای مواجه شد. مصدومیت پورقاز و ولسیانی در قلب دفاع، حاشیه‌های بازی با پرسپولیس در اصفهان و افت تیم پس از تعطیلی طولانی لیگ مهم‌ترین دلایلی است که برای ناکامی هفته‌های اخیر سپاهان از آنها نام برده می‌شود. با این حال نمی‌توان تأثیر سرمربی را در این نتایج نادیده گرفت. فوتبال پر از اتفاقات ناخواسته است و در چنین مواردی است که از کادر فنی انتظار می‌رود راه حلی برای خروج از بحران پیدا کند.
مربیان پس از افت تیم‌شان معمولاً سراغ تغییر نفرات، سیستم و نقشه بازی می‌روند، ولی قلعه‌نویی با وجود جابه‌جایی‌های پرشمار نفراتش نتوانست سپاهان را به مسیر موفقیت برگرداند. مربی سپاهان پس از شکست مقابل استقلال در نشست خبری انگشت اتهام را به سمت داور نشانه رفت، ولی برای تمام کسانی که بازی را دیدند واضح بود که سپاهان به خودش باخت و در جریان بازی حتی یک بار هم نتوانست در محوطه جریمه حریف خطری بسازد.
چنین واکنش‌های هیجانی از سوی مربیان، پس از بازی اتفاق عجیبی نیست ولی اعداد و ارقام دروغ نمی‌گویند و نمی‌توان سیر نتایج ضعیف این تیم را تنها به بدشانسی و اشتباهات داوران نسبت داد. این سومین شکست سپاهان در چهار بازی اخیر بود و آنها در 9 بازی اخیر (بدون احتساب بازی پرسپولیس) تنها دو بار برنده شده‌اند.
قلعه‌نویی پس از دوره اولیه مربیگری‌اش که در تیم‌های کوچکتر گذشت، بین سالهای 82 تا 92 موفق شد با استقلال و سپاهان پنج بار قهرمان لیگ برتر شود. این پنج قهرمانی او را به پرافتخارترین مربی تاریخ لیگ برتر تبدیل کرده، ولی بعد از آن در استقلال، تراکتور، ذوب‌آهن و سپاهان (93 تا 99) بدون جام بوده تا برخی درباره موفقیت دوباره این مربی دچار تردید شوند.
تحولات فنی فوتبال به سیکل‌های چند سالهای تقسیم می‌شود و برای مربیان خیلی دشوار است که بتوانند در درازمدت روی اوج باشند و جام بگیرند. گفته می‌شود مربیانی توانسته‌‌اند سالهای طولانی در قله بمانند که تعصب تاکتیکی نداشته‌اند و خودشان را با تغییرات وقف داده‌اند.
قلعه‌نویی در دوره‌ای از فوتبال ایران توانست با فوتبال مستقیم که تیمش به خوبی ارائه می‌کرد تمام حریفان را تسلیم کند، ولی نتایج فصول اخیر نشان می‌دهد که این نقشه برای رقیبان رو شده و کارآیی‌اش را از دست داده است.
پس از دو دهه مربیگری در مهم‌ترین تیم‌های فوتبال ایران به نظر می‌رسد که قلعه‌نویی برای ماندن در بالاترین سطح فوتبال نیاز به ایده‌های جدید و نگاه تازه دارد.
اگر او تن به این تحول بدهد، می‌تواند فصل جدیدی از مربیگری را شروع کند و دوباره به مسیر قهرمانی برگردد، ولی اصرار روی ایده قدیمی بعید است که گره‌ای از کار او باز کند، چه در اصفهان زیبا باشد چه در تهران یا کرمان.
