زلزله در پرسپولیس؛ یحیی برای لیگ بیستم تیم خودش را می‌‎سازد

به گزارش ایلنا، شاید غیرممکن و شاید هم فوق‌العاده دشوار باشد اما بالاخره یک روزی یحیی گل‌محمدی باید از زیر سایه برانکو بیرون بیاید و تیم خودش را بسازد و قهرمان کند.
در باشگاه‌های بزرگ، نام و اعتبار مربیان موفق و اثرگذار را نمی‌توان فراموش کرد. بارسلونا با تیتو ویلانووای فقید ضمن تکرار قهرمانی لالیگا به رکورد 100 امتیاز رئال رسید یا لوئیس انریکه سه‌گانه را برد و نامش بین مربیان پرافتخار تاریخ باشگاهش قرار گرفت اما همه این موفقیت‌ها تا حدود زیادی زیر سایه اثرگذاری پپ گواردیولا و آنچه او در این باشگاه کاشته بود کمرنگ شد.
مشخص بود جانشین برانکو در پرسپولیس کار بسیار دشوار و پیچیده‌ای برای بولد کردن نام خودش در رسانه و افکار عمومی و به رخ کشیدن توانایی‌های واقعی‌اش خواهد داشت. بعد از جدایی برانکو، پرسپولیس وارد پروسه انتخاب بهترین گزینه برای جانشینی مرد کروات شد. نشستن روی صندلی اول نیمکت پرسپولیس البته جذابیت‌های فراوانی داشته و دارد اما مربیان شیفته نشستن روی این نیمکت با یک حساب سرانگشتی می‌توانستند به این مهم فکر کنند که تکرار موفقیت برانکو حتی اگر به لحاظ فنی شدنی باشد، تا حدود زیادی به نام او نوشته خواهد شد و اینطوری هیچ‌کس به خودشان و آنچه انجام داده‌اند اهمیت و اعتباری نمی‌بخشد.
حالا یحیی گل‌محمدی در آستانه قهرمانی است. افتخاری که البته نیمی از راه آن توسط کالدرون کادرش طی شد و یحیی مثل یک مسابقه امدادی چوب را از مرد آرژانتینی گرفت و با بالاترین سرعت و رکوردی قابل توجه به خط پایان رساند تا جایی که حالا در آستانه شکستن رکوردهای برانکو قرار دارد.
حالا که پرسپولیس فولاد را شکست داده و فقط یک هل کوچک تا دستیابی به جام فاصله دارد خیلی‌ها به توانایی‌های یحیی و ظهور یک مربی بزرگ در فوتبال ایران اشاره کرده‌اند اما باز گوشه این تعریف و تمجیدها به برانکو رسیده‌اند و موفقیت یحیی را به اثرگذاری ایوانکوویچ و روحی که او در کالبد پرسپولیس دمیده ارتباط می‌دهند.
این واقعیتی است که نمی‌توان از آن فرار کرد و حتماً یحیی گل‌محمدی نیز حتی اگر نخواهد آن را به زبان بیاورد به این مهم واقف است اما گل‌محمدی وظیفه دارد تا از همین قهرمانی به بعد وارد دنیای مستقل خودش شده و با جاه‌طلبی‌های بیشتر اسم خودش را فارغ از آنچه مربیان پیشینش در پرسپولیس ساخته‌اند مطرح کند و خودش سمبل قدرت و افتخارآفرینی در باشگاهش باشد.
یحیی گل‌محمدی از همین حالا که قهرمانی لیگ را در مشتش می‌بیند وظیفه دارد تیم خودش را بسازد. او به زودی قدم در مسیر دشوار لیگ قهرمانان آسیا خواهد گذاشت و باید از سنگلاخی عبور کند تا شانس‌هایش را برای صعود و موفقیت در این رقابت‌ها زنده کرده و همراه تیمش پیشروی کند. در واقع قدم گذاشتن در دوحه و ادامه مسابقات لیگ قهرمانان آسیا اولین گام از حرکت عظیمی است که یحیی باید برای بیرون آمدن از زیر سایه برانکو بردارد.
این همان تیم برانکوست و تا حدودی کالدرون در پروار کردنش نقش داشته اما یحیی در پایان همین فصل موظف به ساختن تیمی تازه است. تیمی که با اندیشه و افکار او پایه گذاری خواهد شد. تیمی که ناگزیر است تا با همین قدرت و استحکام پیش برود و البته اندک نقایصش را هم رفع کند.
هنر تیم‌سازی، مسأله فوق‌العاده بااهمیت و معتبری است که به نوعی اولین گام یحیی برای خروج از سایه برانکو به حساب خواهد آمد. آزمونی که با توجه به در پیش بودن مسابقات آسیایی و چسبیدن فصل آینده لیگ برتر به این مسابقات از همین حالا شروع شده تا جایی که یحیی به موازات گرفتن جشن قهرمانی باید برای ساختن تیم جدیدش حساب و کتاب کند و مقدماتش را بچیند.
فارغ از اینکه باشگاه پرسپولیس آنقدر توانمند هست که درصد عمده‌ای از تیم فعلی را حفظ کند یا نه، یا برای جذب نفرات دلخواه یحیی چقدر بودجه و تلاش وسط می‌گذارد، همه نگاه‌ها به شخص گل‌محمدی خواهد بود و همه به او و تصمیماتش نگاه می‌کنند.
یحیی امروز باید تیم خود را بسازد و برای استمرار قدرت این امپراتوری بهترین تصمیمات را بگیرد. به نظر می‌رسد او درعین برخورداری از این چهره ظاهراً مظلوم و ساکتش آنقدر جسور و خودخواه است که حداقل از این پس تمام موفقیت‌ها را برای خودش و تیمش بخواهد و مربی دیگری را در آن شریک نکند.
با در نظر گرفتن آنچه همگان از تأثیرگذاری برانکو بر تیم فعلی می‌گویند، رسیدن به قهرمانی لیگ احتمالاً تازه شروع دوران مربیگری یحیی در پرسپولیس خواهد بود اما او حتماً به این آگاهی رسیده که برای ساختن تیم خودش باید زجر بکشد، درست فکر کند و تصمیمات آگاهانه و منطقی بگیرد.