مسعود شجاعی – تراکتور؛ یک اعتراض دیرهنگام

به گزارش ایلنا، همین مسأله باعث شد خیلی‌ها بگویند قهرمانی را به پرسپولیس بدهید اما قرمزها با این مسأله هم موافق نبودند. به هر حال بحث‌ها در این مورد ادامه داشت که بوندس‌لیگا مسابقات خود را از سر گرفت و خبر رسید کشورهای دیگر از جمله کره‌جنوبی، اسپانیا، قطر، سوریه و... هم قرار است مسابقات را ادامه دهند.

یک خبرنگار عربستانی هم خبر داده بود لیگ‌هایی که تعطیل می‌شوند، نمی‌توانند در رقابت‌های لیگ قهرمانان آسیا، نماینده‌ای داشته باشند، هرچند این موضوع از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا تأیید نشد. با این شرایط، سازمان لیگ فدراسیون فوتبال با موافقت ستاد مبارزه با کرونا، تصمیم به ادامه لیگ

گرفتند.

به این ترتیب اکثر تیم‌ها بعد از تست دادن، تمرینات خود را شروع کردند اما تراکتور که مخالف اصلی ادامه مسابقات بود حتی تمرینات را استارت نزد. این مسأله تا هفته پیش ادامه داشت تا اینکه بالاخره بعد از 3 بار تست دادن، تمرینات قرمزپوشان تبریزی هم شروع شد.

گفته می‌شود 6 بازیکن این تیم که مشکوک به کرونا هستند در قرنطینه به سر می‌برند و 4 بازیکن دیگر هم نیامدند؛ 2 بازیکن خارجی تیم و همچنین اشکان دژاگه و مسعود شجاعی که بارها مخالفت خود را با شروع مسابقات اعلام کردند.

اگرچه شجاعی هنوز هم به تمرینات تراکتور ملحق نشده اما اعتراض خود را این بار به گونه‌ای دیگر اعلام کرده. شجاعی در نامه‌ای به مسئولان فوتبال ایران، با طرح چند پرسش، سعی کرد مخالفت خود را به شکلی منطقی بیان کند. در این نامه آمده: «با توجه به تصمیم مسئولان امر برای آغاز دوباره مسابقات فوتبال، ضروری است متولیان ورزش کشورمان، به ویژه مسئولان فدراسیون فوتبال به سؤالات ذیل پاسخ دهند.

۱- دلیل این همه اصرار و پافشاری برای از سرگیری مسابقات لیگ برتر فوتبال بر اساس چه استدلالی است؟

۲- آیا راهکار و چاره‌ای برای عواقب احتمالی ناشی از شروع دوباره مسابقات اندیشیده‌ شده است؟

۳- آیا به تبعات و بار روانی ناشی از این موضوع که ممکن است یکی از حدود ۴۰۰ بازیکن شاغل در لیگ برتر و بیش از ۳۰۰ عضو کادرفنی و پشتیبانی تیم‌ها، جانشان را در اثر بیماری کرونا از دست بدهند، اندیشیده‌اید؟

بنده به عنوان فردی که چند سالی است خاک این فوتبال را خورده‌ و شرایط مختلف را تجربه کرده‌ام، پیشنهاد می‌کنم که متولیان امر جلسه‌ای فوری با مدیران تمامی باشگاه‌ها برگزار کرده و در فضایی دوستانه، تصمیمی که به صلاح همه باشد، بگیرند.

بدیهی است در حال حاضر سلامتی تمامی انسان‌ها و همچنین ما ورزشکاران که قرار است در معرض این بیماری کشنده قرار بگیریم، مهم‌تر و ضروری‌تر از هر امر دیگری است.»

نگرانی‌های مسعود شجاعی کاملاً درست و منطقی است اما برای این پرسش‌ها، جواب‌های منطقی هم وجود دارد. اول اینکه به هر حال تمام مشاغل، شروع به کار کردند و وظیفه خود را انجام می‌دهند. این خطر برای همه وجود دارد اما با رعایت پروتکل‌های بهداشتی، همه به سر کارهای خود برگشتند تا وظایف خود را انجام دهند.

 البته ممکن است این سؤال به وجود بیاید که شاید دیگر مشاغل مهم و ضروری است اما فوتبال اینچنین نیست. در جواب این موضوع هم باید گفت اگرچه به نظر خیلی‌ها فوتبال ضروری نیست اما برای جامعه‌ای که حالا با شرایط متفاوتی مواجه است، تماشای فوتبال می‌تواند تأثیر زیادی روی روحیه مردم داشته

باشد.

البته نمی‌توان شرایط فوتبال ایران را از نظر امکانات و رعایت پروتکل بهداشتی با فوتبال آلمان یا اسپانیا مقایسه کرد اما حتی اگر همه اینها را در نظر گرفت، مگر می‌شود فوتبال کلاً تعطیل شود؟ طبق پیش‌بینی سازمان بهداشت جهانی و وزارت بهداشت ایران، احتمالاً ویروس کرونا تا 2 سال دیگر به همین شکل وجود داشته باشد.

آیا تا آن زمان، بازیکنان قبول می‌کنند بازی نکنند و کلاً فوتبال تعطیل شود؟ بازیکنانی که درآمدشان از فوتبال است و به جز آن درآمد دیگری ندارند. در خوشبینانه‌ترین حالت واکسن کرونا تا پایان سال 2020 آماده می‌شود، آیا تا آن زمان باید فوتبال تعطیل شود؟ اگر لیگ برگزار نشود، بازی‌های ملی هم برگزار نمی‌شود؟ الان مسعود شجاعی خودش به خوبی می‌داند که حتی اگر لیگ برتر هم برگزار نشود، باید خود را برای مسابقات مقدماتی جام جهانی که قرار است شهریور و مهر برگزار شود، آماده کند. برای آن مسابقات هم می‌خواهد کنار بایستد و به تیم ملی نیاید؟

باز هم می‌گوییم مسعود شجاعی و دیگر اهالی فوتبال حق دارند نگران باشند و نسبت به ادامه مسابقات اعتراض کنند اما باید به این مسأله هم فکر کرد که اگر قرار است لیگ تعطیل شود، تا کی قرار است این مسأله ادامه پیدا کند؟ و چرا در این مواقع، تأثیر فوتبال بر جامعه را فراموش می‌کنند؟ 

ارسام پورحسینی