بررسی ادعای زنوزی؛ هزینه 110 میلیاردی تراکتور در 2 فصل؟

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور که این روزها حسابی نامش به خاطر مصاحبه‌های جنجالی با رادیو و تلویزیون سر زبان‌ها افتاده، در صحبت‌های اخیرش در پاسخ به سوالی مبنی بر میزان هزینه‌هایی که در طول یک سال و نیم حضورش به عنوان مالک تراکتور در این باشگاه متحمل شده مبلغ حدودی 110 میلیارد را مطرح کرد که اگرچه رقم قابل توجهی به نظر می‌رسد ولی با توجه به آنچه در این دو فصل از تراکتور دیدیم خیلی با واقعیت‌ها همخوانی ندارد.

13 خارجی تراکتور

تراکتور در طول یک سال و نیم گذشته و طی 4 پنجره نقل و انتقالاتی 3 سرمربی خارجی گرانقیمت یعنی جان توشاک، جرج لیکنز و مصطفی دنیزلی را به خدمت گرفته و بعد مدت کوتاهی با هرکدام قطع همکاری داشته و پرونده بدهی‌های مربوط به این نفرات هنوز باز است و مبلغ قابل توجهی از جیب مالک تراکتور برای این 3 نفر هزینه خواهد شد. ضمن اینکه تراکتوری‌ها در این مدت حدود 10 بازیکن خارجی هم به خدمت گرفتند که بعضی از آنها مثل سوگیتا عملکرد موفقی داشته و در این تیم حداقل یک فصل ماندگار شدند ولی اکثر آنها عمر حضورشان در تبریز کوتاه بود و یا به خواست خودشان یا باشگاه از این تیم جدا شدند و هرکدام از این نفرات هم به خودی خود هزینه‌های سنگینی روی دست باشگاه گذاشتند.

برای مثال کوین فورچونه که یک مهاجم شناخته شده و گرانقیمت بود هنگام ورود به تبریز و قرارداد با تراکتور توسط رسانه‌ خود باشگاه به عنوان گران قیمت ترین بازیکن تاریخ لیگ برتر معرفی شد و اطلاعاتی که به دست آمده نشان می‌دهد قرارداد 1.5 میلیون یورویی برای هر فصل با وی بسته شده است و در طول یک نیم فصل که در این تیم حضور داشت نیمی از آن باید پرداخت شود.

این باشگاه همچنین 820 هزار دلار به کونستانت و 400 هزار دلار به استوکس باید بدهد و در واقع تراکتوری‌ها در مجموع یک میلیون و 320  هزار دلار به 2 بازیکن خارجی خود باید بپردازند و پرونده این بدهی‌ها در فیفا باز است و دقت کنید که این رقم فقط بدهی تراکتور به این نفرات است نه کل پولی که برای آنها هزینه شده و قطعا این نفرات مبلغ قابل توجهی به عنوان پیش پرداخت هنگام قرارداد دریافت کرده و در طول دوران حضورشان در تبریز هم دریافتی داشته‌اند.

گرانقیمت‌های داخلی

ولخرجی‌های تراکتور به بازیکنان و کادر خارجی او محدود نمی‌شود و این باشگاه خرید‌های داخلی گرانقیمت در این 2 فصل کم نداشته است. از شجاعی و دژاگه و حاج‌صفی به عنوان سه کاپیتان تیم ملی که بعد از سال‌ها راضی به بازگشت به ایران شدند نباید به سادگی عبور کرد چرا که قطعاً این 3 نفر با مبلغ معمول پرداختی بازیکنان ایرانی به لیگ برتر نیامدند. یک نمونه بارز آن احسان حاج‌صفی است که فصل قبل سپاهان هم علاقه زیادی به جذبش داشت ولی مبلغ 1.5 میلیون دلاری درخواستی المپیاکوس برای رضایت‌نامه او در توان باشگاه سپاهان نبود و حالا تراکتور علاوه بر این مبلغ، قطعاً دستمزد قابل توجهی به خود حاج‌صفی داده تا وی را برای بازگشت به ایران آنهم در شرایطی که هنوز توانایی بازی در اروپا را داشت قانع کرده است. در مورد شجاعی و دژاگه هم همینطور به نظر می‌رسد و هزینه‌ جذب آنها قطعاً قابل توجه بوده است.

از کنار اینها که عبور کنیم خرید‌های دیگری در تراکتور به چشم می‌خورد که آنها هم بدون شک ارزان قیمت نبودند. رشید مظاهری گلر ملی‌پوش ذوب آهن که پیشنهاد مالی قابل توجهی برای ماندن در این تیم داشت به تبریز رفت و محمدرضا خانزاده هم دیگر بازیکن ملی‌پوش بود که جذب این تیم تبریزی شد. اکبر ایمانی از صنعت نفت به تراکتور رفت و در کنار او شاهد بازی رضا اسدی هستیم که به او لقب گران ترین بازیکن داخلی را داده‌اند و همین تابستان بود که مسعود تابش مدعی شد این بازیکن در مذاکره با سپاهان مبلغ 3 میلیارد درخواست کرده و به آنها گفته به خاطر اینکه فرزند سپاهان است به آنها تخفیف داده و این قیمت را پیشنهاد داده است و به نظر می‌رسد با مبلغ بیشتری جذب تراکتور شده باشد. علاوه بر این نفرات، ساسان انصاری را هم می‌توان یکی از خریدهای گران قیمت تراکتور در نظر گرفت که نیمه فصل گذشته سپاهان مدعی قهرمانی را رها کرد و به تبریز رفت تا برای این تیم بازی کند آنهم در شرایطی که جایگاه ثابتی در ترکیب سپاهان داشت.

اینها بخشی از خرید‌های تراکتور در این مدت بود که با یک حساب سرانگشتی می‌توان متوجه شد که رقم قابل توجهی برای جذبشان هزینه شده است.

سایر هزینه‌ها

تراکتور در این 2 سال و 4 فرصت تعطیلی اردوهای ترکیه را همیشه داشته و این اردوها طولانی‌تر از زمان معمول سایر باشگاه‌ها و در بهترین شرایط و امکانات این کشور همسایه صورت گرفته است. ابتدای همین فصل بود که با توجه به نوسانات ارزی و هزینه گزاف اردوهای خارجی، باشگاه‌های ایرانی از آن منع شده و فقط تراکتور بود که توانست از ایران خارج شود.

اقدامات زیرساختی و بر زمین خوردن کلنگ مجموعه ورزشی بزرگ تراکتور که شامل هتل و کمپ و ورزشگاه اختصاصی می‌شود هم تا کنون هزینه‌های سنگینی برایش داشته است. صاف کردن بخش زیادی از بدهی‌های گذشته تراکتور هم بخشی از هزینه‌های جانبی زنوزی در تراکتور بوده است.

110 میلیارد چقدر واقعی است؟

تراکتور یک باشگاه خصوصی است و میزان هزینه‌کردش به خودش ارتباط دارد و قطعاً کسی نمی‌تواند بابت هزینه زیاد از آنها اشکال بگیرد ولی کمتر اعلام کردن هزینه‌ها از میزان واقعی شاید به دلیل کاهش فشار افکار عمومی بابت نتیجه نگرفتن در این مدت باشد.

مبلغ 110 میلیارد تومان میزان کمی نیست ولی برای تیمی در سطح تراکتور شاید نهایتا برای یک فصل انجام شده باشد و مجموع هزینه‌های این باشگاه در دو فصل بدون شک بیشتر از این آمار و ارقام بوده است.

در حال حاضر تراکتور پر هزینه‌ترین تیم لیگ برتر شناخته می‌شود و هزینه‌هایش حتی از سرخابی‌های پایتخت بیشتر بوده و استقلال و پرسپولیس با وجود هزینه‌های قابل توجه و پرونده‌های سنگین بدهی به مراتب کم هزینه‌تر از تراکتور بوده‌اند.