داستان یک خرید بزرگ: زلاتان چطور پاری سن ژرمن را تغییر داد؟
در حالی که کنفرانس مطبوعاتی زلاتان ابراهیموویچ در نزدیکی سالن اجماعات ورزشگاه پارک دپرنس برگزار میشد، میشل میمران مدیر بازاریابی پاری سن ژرمن بی سر و صدا از در پشتی اتاق خارج شد.
به گزارش ایلنا، او با لباس کت و شلوار خاکستری تیره و پیراهن سفید یقه گردن باز، استادیوم را ترک کرد و روی پشت یک موتور سیکلت سیاه رانده شده توسط دستیار خود، خوزه موری، نشست. از بین تمام افرادی که در رونمایی از ابراهیموویچ به عنوان بازیکن جدید پاری سن ژرمن شرکت داشتند، آنها جزو معدود کسانی بودند که میدانستند آینده چطور خواهد بود. ابراهیموویچ، یک قهرمان سریال با استعداد تماشایی و دارای عزم جدی برای چالشهای بزرگ، اولین امضای فوق ستارهای دوران جدید PSG بود از زمان واگذاری سهام این باشگاه به صندوق ثروت مستقل قطر آغاز شده بود. پی اس جی در اولین تابستان چندین بازیکن جدید را جذب کرده بود که مهمترین آنها خاویر پاستور آرژانتینی بود اما هیچکدام از آنها در همان سطح ابراهیموویچ نبودند. ابراهیموویچ در جولای 2012 و با پی پیگیریهای نزدیک به همتای سابق خود در تیم میلان یعنی تیاگو سیلوا، وارد PSG شد و خریداران جدید وی خواستار ورود او به سبکی جدید بودند. یک روز قبل از معرفی زلاتان به عنوان خرید جدید این باشگاه مقرر شد که پس از کنفرانس مطبوعاتی در پارک دپرنس، او برای ثبت عکس یادگاری در حوالی برج ایفل حضور پیدا کند. این بخشی از تمایل به تقویت ارتباط PSG با شهر پاریس بود که به عنوان یک عنصر اصلی استراتژی مالکان جدید بود. باشگاه این اقدام جالب را به مقامات محلی شهر پاریس اطلاع نداده بود. آنها عمداً طرفداران را در بی خبری نگه داشتند تا از تشکیل جمعیت غیرقابل کنترل جلوگیری کنند و به عکاسانی که در کنفرانس مطبوعاتی حضور داشتند، گفته نشده است که تا آخرین لحظه چه اتفاقی میافتد.
کمتر از 10 دقیقه پس از ترک پارک دپرنس، میمران وارد Place du Trocadero شد، یک مکان مرتفع که مشرف بر برج ایفل است. او به سرعت از آنجا عبور کرد که از ابراهیموویچ خواسته شد در آن بایستد و سپس از یک قطعه گچ برای نشان دادن موقعیت عکاسان در زمین استفاده کرد. در حالی که روزنامه نگاران، عکاسان، مسئولان باشگاه و تعداد انگشت شماری از پرسنل امنیتی پوشیده از لباس های سیاه و عینک آفتابی در آن محل ایستاده بودند، گردشگرانی که با خیال راحت از وعدههای سوغاتی برج ایفل استفاده میکردند، شروع به درک این موضوع کردند. ورود ابراهیموویچ با شلوار جین آبی و پیراهن سفید، او را مجبور به هدایت جمعیتی هیجان زده از چند صد نفر کرد. در حالیکه او با یک پیراهن پاری سن ژرمن مشغول ثبت عکسهای یادگاری بود شعارهای "ایبرا،ایبرا" یا "مرسی زلاتان!" به گوشش میرسید. میمران به بلیچرریپورت گفت: "این تصویر زلاتان در مقابل برج ایفل تصویری است که مردم همیشه به آن باز میگردند. اما از تمام چیزهایی که آن روز اتفاق افتاد، آن یکی بود که کمترین آمادگی را داشت. کاروان PSG به گشت و گذار در خیابان شانزه لیزه ادامه داد. میمران در یک اتومبیل به مدیر کل باشگاه، ژان-کلود بلان و لئوناردو، مدیر ورزشی پیوست، در حالی که ابراهیموویچ و نماینده وی، مینو رایولا، در ماشین پشت سر قرار گرفتند. با رسیدن آنها به بالای خیابان مشهور به خرید در جهان، طرفداران بسیاری در خارج از مرکز خرید باشگاه PSG جمع شده بودند به طوریکه که عبور و مرور از یک طرف جاده غیرممکن بود. پلیس سعی کرد تا ترافیک را کنترل کند و زلاتان هم در این حین که از ماشین پیاده میشد سعی کرد تا چند پیراهن را برای طرفداران امضا کند. میمران میگوید: "معمولاً فقط میتوانید از مسیر پنجم خیابان شانزه لیزه در توردوفرانس استفاده کنید. بعدازظهر دیوانه کنندهای بود. سازماندهی آن روز باعث شگفتی شد. ما هرگز بازیکنی را دوباره مثل آن ارائه نکردیم."
با معرفی زلاتان به عنوان یک بازیکن مشهور بسیاری از طرفداران این تیم معتقد بودند که او میتواند یک مسیر جدید را برای این باشگاه ایجاد کند. فابریس دچورنی، یک طرفداران پاری سن ژرمن در این باره میگوید:"ما پیش از این بازیکنان فوق ستارهای را در پاریس داشتیم. من فکر میکنم بسیاری از مردم این را فراموش میکنند. ما میتوانستیم رای، [دیوید] گینولا، جورج وهآ ... را نگه داریم اما بعد از آن یک شکاف وجود داشت. با وجود رکود ما رونالدینیو را هم داشتیم اما باز هم رکود وجود داشت تا اینکه سرمایهگذاران قطری رسیدند. وقتی قطر رسید، آنها شروع به جذب بازیکنانی مثل ایبرا کردند. این کیفیت پاری سن ژرمن را به یک ستاره داد اما این تصویری بود که این باشگاه سالها قبل از آن داشته است." شش روز پس از پرده برداری از زلاتان به عنوان بازیکن PSG در پاریس، ابراهیموویچ به نیویورک پرواز کرد تا به همراه هم تیمیهای جدید خود در تور پیش فصل در ایالات متحده بپیوندد. بازیکنان کارلو آنچلوتی در زمینهای دانشگاه پرینستون در زمینهای تمرینی تمرین میکردند و ورود یک بازیکن جدید یک تأثیر فوری ایجاد کرد. ژیل بورژ، مربی پیشین دروازه بانان PSG میگوید: "اولین جلسه تمرینی او را در تمام زندگیام به یاد خواهم آورد. او نیمه اول را با مربی بدنساز انجام داد، در حالی که دیگران تمرین توپ را با توپ انجام دادند. سپس او به تمرین با سایر بازیکنان پیوست. با اولین لمس او روی جرمی منز توپ را زد، توپ را گرفت، شلیک کرد و به گل رسید. همه فکر میکردند ، "آه ، باشه. حالا دیگر اینطور خواهد بود" منز مثل یک بچه کوچک بود که به دیوار کوبیده میشود."
با فرا رسیدن اولین کریسمس خود در پاریس، او در همه مسابقات 20 گل به ثمر رسانده بود و پارک دپرنس را تحت سلطه خود درآورده بود. گلهای تماشایی او PSG را در سال 2013 قهرمانی در لوشامپیونه رساند و طی سه فصل آتی هم این عنوان را تکرار کرد. حتی ورود ادینسون کاوانی با یک قرارداد 64 میلیون یورویی به باشگاه، در جولای 2013، ریتم ابراهیموویچ را مختل نکرد. او طی 4 فصل حضور در لیگ یک فرانسه سه مرتبه به عنوان برترین گلزن رقابتها دست پیدا کرد و فصل آخر را با 51 گل از 50 مسابقه به پایان رساند. او به طور کلی در 4 سال به همراه تیم اول شهر پاریس به 12 عنوان قهرمانی رسید. حضور او به طور کلی در پاری سن ژرمن یک ذهنیت برنده ایجاد کرده بود. بورجس، دستیار سابق کارلو آنجلوتی توضیح میدهد:"من نمیخواهم به صورت مشخص درباره فرانسویها یا بازیکنان آنها صحبت کنم اما در آنجا فرهنگ کار و مسئولیت شخصی واقعاً وجود نداشت. وقتی بازیکنان به جلسه تمرینی میآمدند انگار که برای مطالعه یک روزنامه هنگام قهوه خوردن حاضر شدهاند. اما برای مثال زلاتان یک ساعت زودتر از تمام بازیکنان به تمرین میآمد و به آنها انگیزه میداد." زلاتان در سال 2016 پس از برتری 4 بر صفر مقابل نانت در پارک دپرنس از طرفداران پاری سن ژرمن خداحافظی کرد. با وجود چهارسال از جدایی او هنوز تاثیرات این بازیکن در این تیم احساس میشود.