زندگی برباتوف: از پیرین تا منچستر

به گزارش ایلنا، پدر و مادر او هر دو ورزشکار حرفه‌ای بودند، پدرش ایوان فوتبالیست تیم پیرین و بعدا زسکا صوفیا بود، در حالی که مادرش مارگاریتا یک بازیکن هندبال بود. البته برباتوف تردید داشت که شبیه آنها رفتار کند. او توضیح می‌دهد که همه چیز از پیش تعیین شده بود و همینطور می‌گوید که چگونه یک مسیر طولانی را برای حرفه‌ای شدن طی کرده است. برباتوف در گفتگو با پادکست اسکای اسپورت رازهای خواندنی و اتفاقاتی که در طول رسیدن به هدفش پشت سر گذاشته را مطرح کرد. اگرچه ژنتیک ورزشی داشت اما او اعتراف می‌کند که مشخص نبود به کدام رشته ورزشی به صورت مشخص علاقه دارد. او می‌گوید:" وقتی که جوان بودم از ساختمان خارج می‌شدم و مهم نبود که آفتاب، باران یا برف است اما دوست داشتم که بسکتبال بازی کنم. باید بگویم که علاقه به فوتبال بعد از آن پدیدار شد. من نمی‌دانم چرا - زیرا هیچ کس به من نگفت که این کار را انجام دهم، اما من توپ را پرتاب می‌کنم و سپس آن را متوقف می‌کنم، آن را پرتاب کردم که دوباره آن را متوقف کنم. من این کار را هر روز انجام می‌‎دادم." او همینطور می‎گوید که عضو گروه پیشاهنگی هم بوده است.

 پیش از آنکه در سال 1998 به عنوان یک جوان 17 ساله به تیم زسکا صوفیا نقل مکان کند، او در مسیر پدرش تیم پیرین را در زادگاهش انتخاب کرده بود. او به عنوان یکی از درخشان‌ترین استعدادهای جوان کشور بلغارستان ظهور کرد و توجه جورجی الیف را به خود جلب کرد، او تصمیم گرفت که می‌خواهد این مهاجم جوان به باشگاهش، لویسکی کیوستندیل بپیوندد:" ما به داخل رستوران رفتیم و من یک مرد بزرگ را دیدم که با چهار یا پنج پسر بزرگ دیگر در پشت میز نشسته است. او به من گفت که بنشینم و توضیح دادم که چقدر آنها مرا دوست دارند و می‌خواست مرا به آن تیم برسانند. آنها به من پول و چیزهای بیشتری مثل آن می‌دادند. در ذهن من فکر می‌کردم - من کجا هستم ، کجا هستم؟" و فقط می خواستم با پدرم تماس بگیرم. آنها به من اجازه دادند که با او تماس بگیرم و من وحشت زده شدم. من به او گفتم که نمی‌دانم چه کنم." سرانجام این موضوع توسط مالک باشگاه زسکا صوفیه صاف شد و برباتوف در این باشگاه ماند. با این حال، مشخص بود که او برای چیزهای بزرگتر مقدر شده است. 

بعد از اینکه پیوستن به لچه منتفی شد، برباتوف در ژانویه سال 2001 در سن 20 سالگی کشورش را به مقصد آلمان و باشگاه بایرلورکوزن ترک کرد. برباتوف اعتراف می‌کند: "این مدرسه زندگی من بود. در اینجا من مرد شدم." او ابتدا نیمکت نشین بود اما وگتس او را به سرعت به تیم اول نزدیک کرد. اولین فصل او یک دوره بسیار هیجان انگیز بود زیرا لورکوزن در راه رسیدن به فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل رئال مادرید تمام تلاش خود را کرد، ضمن اینکه در بوندسلیگا دوم شد و همینطور فینال جام حذفی آلمان را با شکست مقابل شالکه از دست داد: "لورکوزن! ما لیورپول را شکست دادیم، منچستریونایتد را شکست دادیم و در پایان نیز خیلی نزدیک به حذف رئال مادرید بودیم زیرا بدون ترس بازی کردیم. آنها زین الدین زیدان، لوئیز فیگو، رائول و روبرتو کارلوس را داشتند - همه این بازیکنان عالی بودند. من داشتم به آنها فکر می‌کردم - چگونه می‌توانیم این بچه‌ها را شکست بدهیم؟ "فرناندو هیرو مقابل من مانند یک غول بود. اما ما واقعاً خوب بازی کردیم و در پایان این جای تاسف بود که باختیم."

پس از جدایی زیروبرتو و میشل بالاک، برباتوف برای 4 فصل دیگر در بایرلورکوزن ماند:" من می‌خواستم برای مدت طولانی در آنجا باشم و مانند کاری که دیگو مارادونا در ناپولی انجام داد را انجام بدهم." اما اینطور نبود چرا که دیگر لورکوزن تیمی نداشت که بتواند در اروپا رقابت کند. والنسیا و بایرن مونیخ به او علاقه نشان دادند، اما برباتوف هنوز آمادگی لازم برای خروج از "منطقه آسایش" خود را نداشت. زمانیکه تاتنهام در تابستان 2006 با او تماس گرفت احساس کرد که وقت آن شده که بوندس لیگا را ترک کند. برباتوف توضیح می‌دهد:" آنها یکی از مصمم‌ترین تیم‌هایی بودند که به سمت من آمدند، به خصوص سرمربی آنها: مارتین جول. او با نماینده من صحبت می‌کرد و به من زنگ می‌زد. متوجه شدم که مربی من را می‌خواهد و این بهترین چیز برای یک فوتبالیست است."

او در وایت هارلین به سرعت تبدیل به یک ستاره شد و در کنار رابی کین به عنوان یک ملی پوش از ایرلند درخشید. او آن فصل جایزه بهترین بازیکن باشگاه و همینطور بهترین بازیکن فصل لیگ برتر انگلیس را به دست آورد. همین بهانه‌ای شد تا الکس فرگوسن برای جذب او علاقه نشان بدهد و شایعاتی مطرح شود که منچستریونایتد به این دلیل با تاتنهام وارد مذاکره شده است. دانیل لوی در حالیکه 12 ماه دیگر از قرارداد برباتوف باقی مانده بود این اقدام فرگوسن را یک حرکت استکبارآمیز توصیف کرد و موجب درگیری‌های زیادی شد. برباتوف در این باره توضیح می‌دهد:"من مواضع لوی را کاملا درک می‌کردم چون برای باشگاهش می‌جنگد. این البته یک تجارت است و تاتنهام دوست نداشت که من جدا شوم اما این مسیر هم جزوی از فوتبال است."

او همینطور درباره ملاقات بافرگوسن و قبول پیشنهاد منچستریونایتد می‌گوید:" من هنگام ملاقات با فرگوسن مثل یک پسر 13 ساله بودم. این شرم آور بود اما خوب بود زیرا سر الکس می‌دانست که چگونه یخ را بشکند. من عصبانی بودم چرا که هیچ اتفاقی نمی‌افتاد. از درون دیوانه شده بودم اما از بیرون سعی می‌کردم که خودم را خنثی نشان بدهم. من می‌شنیدم که چگونه [رئیس اجرایی یونایتد] دیوید گیل با دانیل لوی صحبت می کند و به عقب و جلو می‌رود. در آن لحظه شما فقط امیدوار هستید که چنین اتفاقی بیفتد."

سرانجام این اتفاق افتاد. برباتوف با 30.8 میلیون پوند به یونایتد پیوست. برباتوف با انتظارات زیاد وارد یونایتد شد. در حدی که بسیاری او را اریک کانتونای جدید می‌دانستند. اما او می‌گوید که هیچ علاقه‌ای نداشت تا جای بازیکن دیگری باشد:" هیچ کس را نباید با شخص دیگری مقایسه کرد. همه فرق می‌کنند لیونل مسی جدیدی وجود ندارد. هیچ کریستیانو رونالدوی جدیدی وجود ندارد. وقتی برای اولین بار به رختکن وارد شدم واقعا وحشت زده بودم. من بازیکنانی را می‌‎دیدم که قهرمان انگلیس و اروپا شده بودند. شاید اینطور بود که من ستاره زده شده بودم."

برباتوف فصل 11-2010 را در بالاترین سطح ممکن تجربه کرد و به همراه کارلوس توز از منچسترسیتی به عنوان بهترین گلزن فصل دست پیدا کرد. او با این گلزن خوبی بود اما یکی ازبزرگترین بازی‌هایی که می‌‎توانست در آن حضور داشته باشد را از دست داد. او به یاد می‌‎آورد که فرگوسن پیش از فینال لیگ قهرمانان اروپا برابر بارسلونا به او چه جملاتی گفت:" من بهترین گلزن تیمم و لیگ برتر بودم. احساس اطمینان می‌کردم. این یک بمب بود. من می‌توانستم ببینم چقدر برایم دشوار بود که به من بگوید، اما در همان زمان من فکر می‌کردم - رئیس، من لیاقت این را ندارم. من فکر نمی‌کرم که من بازی را تغییر می‌دادم زیرا بارسلونا در آن زمان باورنکردنی بود." شکست مقابل بارسلونا باعث شد تا برباتوف برای آینده خود تصمیم گیری کند:" در پایان تصمیم گرفتم که نمی‌خواهم تسلیم شوم. این منچستریونایتد بود. می‌خواستم بمانم و بجنگم. فرگوسن به من گفت: نمی‌توانم به شما قول بدهم که هر بازی در فصل بعدی حضور داشته باشید؛ من فقط می‌خواستم این را به شما بگویم. من از صداقت او قدردانی کردم. من به او گفتم من مثل همیشه کار خود را ادامه خواهم داد و این تصمیم بر عهده اوست که چه زمانی بازی خواهم کرد." برباتوف فصل آخرش در یونایتد را با 9 گل از 21 بازی به پایان رساند و مشخص شده بود که زمان جدایی او فرا رسیده است. او با وجود پیشنهاد از یوونتوس و فیورنتینا در لیگ انگلیس ماند و به فولام رفت. او بعد از فولام به فرانسه و یونان و هند رفت و اخیرا هم مدرک مربیگری درجه یک اروپا را دریافت کرده است.

برباتوف درباره مربی شدن گفت:"من نمی‌‌گویم در این مسیر هستم که یک مربی شوم اما می‌توانم برخی متر و معیار را تغییر بدهم. من همینطور مدرک مدیریت ورزشی هم دارم پس مقصدهای مختلفی رو به روی من قرار دارد. من از یک شهر کوچک در یک کشور کوچک آمده‌ام. من پله پله پیش رفتم تا به مشهورترین و بزرگترین باشگاه جهان برسم. من قهرمان لیگ برتر شدم و جایزه بهترین گلزن لیگ انگلیس را هم به دست آوردم."