فوتبال بدون تماشاگر؛ غیرممکن است
به زودی این مسأله رایجی در فوتبال خواهد شد؛ نه تنها فوتبال، که دیگر ورزش‌ها هم باید در ماه‌های آینده به این مسأله عادت کنند. قرار است بازی‌ها در ورزشگاه‌های خالی از جمعیت برگزار شود. اما آیا ورزشگاه‌ها واقعاً خالی خواهند بود؟
به گزارش ایلنا، ویکتور مونتالیانی، نایب رئیس فیفا گفته است: «مسأله فقط 22 بازیکنی نیست که وارد زمین می‌شوند و بازی می‌کنند. ما باید پس از شیوع ویروس کرونا، مرحله به مرحله به زندگی عادی برگردیم.»
برخی تیم‌های اروپایی تجربه بازی بدون تماشاگران پرشور را دارند. اما حالا تقریباً تمامی باشگاه‌ها دارند برنامه‌ریزی می‌کنند که مسابقات‌شان را در چنین شرایطی برگزار کنند. ازسرگیری بازی‌های فوتبال به این بستگی دارد که کشورها چطور بتوانند شیوع ویروس کرونا را مدیریت کنند.
در لیگ‌های بزرگ اروپا، آلمان بیش از همه به برگزاری مجدد دیدارها نزدیک است. برخی فرمانداران در آلمان اظهار امیدواری کرده‌اند بازی‌های فوتبال در این کشور در ده روز آینده از سر گرفته شود. طبق برنامه‌ریزی بوندس‌لیگا، حداکثر 213 نفر در ورزشگاه‌ها حضور خواهند داشت که این شامل بازیکنان تا فیلمبرداران می‌شود.
انگلیس در اوج شیوع ویروس کرونا قرار دارد، و گفته می‌شود شاید مسابقات در تیر از سر گرفته شود. البته این نگاه خوشبینانه‌ای است. در هر صورت، در لیگ برتر حداقل 300 نفر باید در ورزشگاه باشند.
اما در سوئد برنامه‌ریزی شده که فوتبال از 24 خرداد آغاز شود، یک مقام باشگاه جورگاردن گفت که می‌توان تعداد حاضران در ورزشگاه را به 50 نفر کاهش داد. سوئیس هم قصد دارد حداکثر 200 نفر را به ورزشگاه‌ها راه بدهد.
این مسأله بستگی زیادی به این دارد که دولت‌ها چه مقرراتی وضع کنند، و اینکه شبکه‌های تلویزیونی پخش‌کننده دیدارها چه شرایطی را در نظر بگیرند. باشگاه‌ها تا حد زیادی وابسته به پول حق پخش تلویزیونی هستند.
بازیکنان و داوران که بی‌تردید باید باشند. هر تیم در لیگ‌های بزرگ 18 تا 20 بازیکن می‌تواند در لیست خود داشته باشد. شاید هم یک بازیکن در آخرین لحظات مصدوم شود و نیاز به بازیکنان بیشتری در ورزشگاه باشد. چهار نفر هم که داور بازی هستند (داور وسط، دو کمک داور و داور چهارم) و یک داور ذخیره هم شاید حضور داشته باشد.
سپس نوبت به کادر فنی می‌رسد؛ مربیان، دستیاران، مربیان بدنساز، فیزیوتراپ‌ها و پزشک تیم.
همچنین یک ناظر بازی، یک مأمور ضد دوپینگ، عکاسان رسمی و اعضای تیم پخش (مانند مهندسان صدا، تکنیسین‌ها، فیلمبردارها و تهیه‌کننده‌ها) و کارکنان بخش پزشکی هم باید در ورزشگاه باشند. در انگلیس چهار نیروی پزشکی به همراه یک راننده آمبولانس در هر دیدار حاضر هستند.
لیگ اسپانیا در دو ماه گذشته بدون تماشاگر برگزار شد، و در لیست آنها اعضای هیأت مدیره دو باشگاه حاضر در میدان هم دیده می‌شد. همچنین مدیران طرفداران، مسئولان کمیته اخلاق و برخی اعضای کادرهای فنی هم باید حضور می‌داشتند که به این ترتیب تعداد افراد حاضر به 100 نفر می‌رسید. از سوی دیگر مسئولان زمین، توپ‌جمع‌کن‌ها، نیروهای نگهداری ورزشگاه، مقامات امنیت زمین، مسئولان تبلیغات و نیروهای امنیتی هم هستند. تعداد خبرنگارانی که در هر بازی حضور می‌یابند هم در کشورهای مختلف فرق دارد، اما می‌توان تعداد آنها را کم کرد. اما در لیگ‌های بزرگ، معمولاً 10 تا 15 دوربین در ورزشگاه حاضر است و تکنیسین‌ها و خبرنگارانی که کار مصاحبه را به عهده دارند هم باید در ورزشگاه باشند. در بازی بوروسیا مونشن‌گلادباخ با کلن در ماه پیش، 600 نفر در ورزشگاه حضور داشتند؛ 250 نماینده رسانه‌ها، 200 نفر از نیروی امنیتی، 80 بازیکن و اعضای کادرهای فنی تیم‌ها، 50 نفر از کارکنان باشگاه‌ها و تعدادی اندک از توپ‌جمع‌کن‌ها و نیروهای پزشکی.
اما در بازی پاری سن ژرمن با بوروسیا دورتموند در لیگ قهرمانان که پشت درهای بسته برگزار شد، هزاران طرفدار پشت در ورزشگاه جمع شدند و تیم‌ان را تشویق کردند. بازیکنان هم پس از بازی با آنها جشن گرفتند. به این ترتیب، هر دیداری که برگزار می‌شود نیاز به مأموران پلیسی دارد که مانع تجمع هواداران در بیرون ورزشگاه شوند. همچنین این نگرانی وجود دارد که افراد برای تماشای دیدارها از تلویزیون دور هم جمع شوند.
