گزارشی جالب درباره درخواست ایران برای میزبانی جام ملتها
فدراسیون فوتبال ایران خبر از درخواست خود برای میزبانی جام ملتهای 2027 داده است که با واکنشهای زیادی همراه شده است.
به گزارش ایلنا، فدراسیون فوتبال ایران به صورت رسمی درخواست اولیه خود را برای کسب میزبانی جام ملتهای آسیا 2027 به کنفدراسیون فوتبال آسیا (ایافسی) ارسال کرده است. امیرمهدی علوی، سخنگوی فدراسیون فوتبال در توئیتی این خبر را اعلام کرد. گرچه هنوز ایافسی لیست کشورهایی که برای میزبانی این رقابتها اعلام آمادگی نکردهاند را به طور رسمی منتشر نکرده است اما برخی رسانهها از اعلام آمادگی عربستان برای گرفتن میزبانی این رقابتها گفتهاند. علاوه بر این رسانههای قطری هم اعلام کردهاند که به احتمال زیاد، فدراسیون فوتبال قطر درخواست خود را برای این میزبانی ارائه خواهد کرد.
اعلام آمادگی برای میزبانی رقابتهایی مثل جام ملتهای آسیا گرچه از هر نظر قدم خوبی به حساب میآید اما تنها در صورتی میتواند اتفاقات خوبی را برای فوتبال ایران رقم بزند که تنها در حد یک نمایش برای اقدام فدراسیون در جهت کسب میزبانی باقی نماند.
فدراسیون فوتبال ایران تنها یک بار زمان ریاست محسن صفایی فراهانی در فدراسیون فوتبال برای کسب میزبانی جام ملتهای آسیا، موفق شد به جمع سه کاندیدای نهایی برسد. گرچه بعدها در سال 2019 هم درخواستی جدی برای میزبانی این مسابقات ارائه شد اما تجربه مدیران وقت فدراسیون فوتبال در سال 2000 از مسیری میگوید که برای رسیدن به جمع سه کاندیدای نهایی، پیش روی فدراسیون فوتبال قرار دارد.
حسن غفاری، رئیس کمیته روابط بینالملل فدراسیون فوتبال در زمان ریاست محسن صفاییفراهانی، یکی از چند نماینده ایران در جلسهای است که برای بررسی امکانات فوتبال ایران به منظور موافقت با میزبانی در جام ملتها شرکت کرده است. با او درباره مسیری که فدراسیون فوتبال برای رسیدن به جمع کاندیداهای نهایی طی کرده است، صحبت کردیم. حسن غفاری در این رابطه توضیح داد: «هیچ محدودیتی برای اعلام آمادگی کشورها برای میزبانی جام ملتها وجود ندارد. ایافسی از درخواستهای بیشتر برای میزبانی رقابتها استقبال میکند. ارسال درخواست حتی نیم درصد از کار هم نیست. بعد از ارسال درخواست، کارمندان معمولی ایافسی امکانات فیزیکی کشورهای درخواست کننده را بررسی میکنند. امکاناتی مثل استادیومها، زمینهای تمرینی، هتلها، امکانات حمل و نقل مورد بررسی قرار میگیرد و در نهایت سه نامزد نهایی انتخاب میشوند. ما اگر برای رفع نواقص اقدام جدی نکنیم، با امکاناتی که در حال حاضر داریم، در همین مرحله رد میشویم.»
غفاری درباره مرحله بعدی بررسیها گفت: «بعد از این مرحله، هیأتی متشکل از افراد متخصص به طور دقیق و با در نظر گرفتن همه جزئیات امکانات کشورها را بررسی میکنند و درست مانند یک دادگاه نمایندگان کشورها را در جلسهای درباره امکانات مختلفشان مورد پرسش قرار میدهند. نایب رئیس ایافسی، اسپانسری که قرار است رقابتها را پوشش دهد، متخصصانی در امر پوشش رادیو و تلویزیونی، متخصصانی در زمینه حمل و نقل و هتلها در این جلسه حضور دارند که درباره کوچکترین جزئیات سؤال میپرسند و براین اساس درباره گزینه نهایی میزبانی رقابتها تصمیم میگیرند. در این مسیر، فدراسیون کشورها باید فرمهای طولانی را به امضای مقامات کشورشان برسانند و این فرمها را به مسئولان ایافسی ارائه دهند. به عنوان مثل وزیر کشور باید حفاظت از جان تمام حاضران در رقابتها را تضمین کند و به همین ترتیب تضمین داده شود که کشورها بتوانند وسایل مورد نیاز خود را بدون گمرک وارد کشور کنند و به همین ترتیب از کشور خارج شوند. پروسه تکمیل این فرمها و امضا گرفتن از مقامات کشوری، یکی از دشوارترین مراحل کار است.»
او تجربه گروه ایرانی در جلسهای با متخصصان ایافسی را اینطور توصیف کرد: «بعد از اینکه برای میزبانی جام ملتهای 2004 ما به جمع سه تیم نهایی راه پیدا کردیم، در سال 2000 در لبنان در جلسهای حاضر شدیم که حتی درباره جزئیترین موارد از ما سؤال شد. خوب یادم هست که اسدتقی، یکی از نایبرئیسهای ایافسی، گفت که چند ماه قبل برای بازی تیم ملی ایران در پلیآف جام جهانی به کشور ما سفر کرده بود. او میگفت هتلهای شما چطور 5 ستاره هستند که موکتهای هتلهایتان از پیش از انقلاب تغییر نکردهاند؟ من هم در پاسخ گفتم تعداد ستاره و کیفیت هتلها براساس استانداردهای بینالمللی تأیید میشود. ضمن اینکه هیأت بزرگی به ریاست آقای اوگارا(رئیس فدراسیون ژاپن و یکی از نایبرئیسهای ایافسی و عضو هیأت رئیسه فیفا) به ایران آمدهاند و هتلهای ما را تأیید کردهاند. بعد از آن بحث شدیدی بین این دو نفر ایجاد شد. در نهایت همه این بررسیها به آقای صفاییفراهانی پیشنهاد شد که در آن سال به نفع تایلند کنار بروند و در ازای آن میزبانی دوره بعدی رقابتها به طور قطعی به ایران برسد که متأسفانه بعد از آن تعلیق فوتبال ایران و مشکلات دیگری پیش آمد و ایافسی هم به وعدهاش عمل نکرد. در مجموع اما میخواهم بگویم که حتی به جزئیترین موارد مثل موکت هتلها هم توجه میشود! ما اگر میخواهیم موفق شویم که بین سه نامزد نهایی برسیم باید از همین حالا اقدامات لازم برای رسیدن به استانداردهای سختافزاری را شروع کنیم.»
حسن غفاری البته اعلام آمادگی ایران برای گرفتن میزبانی رقابتهای 2027 را اتفاق خوبی دانست: «اینکه ما برای گرفتن این میزبانی اعلام آمادگی کردهایم اتفاق خوبی است. به شرطی که این درخواست در حد حرف نباشد و از همین حالا برای ارتقای امکاناتمان اقدام کنیم. در این صورت حتی اگر میزبانی را به ما ندهند، باز هم سود کردهایم و امکانات سختافزاریمان را بهبود بخشیدهایم. اما در حال حاضر شانس ما برای کسب این میزبانی زیر صفر است. چون برای این میزبانی هیچ شاخصهای نداریم. نور ورزشگاه آزادی ما از مینیمم تعیین شده از سوی ایافسی هم کمتر است. همین جا ما رد میشویم. شاید بهتر بود ما در ابتدا میزبانی فینال رقابتهای نوجوانان و جوانان آسیا را تجربه کنیم و به مرور نواقص را برطرف کنیم تا پله پله برای کسب میزبانیهای بزرگتر آماده شویم. آیا شما تا دیپلم نگرفته باشید، اجازه ورود به دانشگاه را پیدا میکنید؟ مراحل میزبانی هم درست به همین ترتیب است. وقتی ما هنوز فینال رقابتهای نوجوانان آسیا را نتوانستهایم برگزار کنیم، چطور میخواهیم میزبان جام ملتهای آسیا باشیم؟»
با توجه به مسیر دشواری که برای گرفتن میزبانی جام ملتها پیش روست و از طرفی بلاتکلیفی و شرایط مالی نامساعد فوتبال ایران، آیا فدراسیون فوتبال ایران برنامه مدونی برای رفع نواقع سختافزاری فوتبال دارد؟ آیا میتوان امیدوار بود که در پس این اعلام آمادگی برای میزبانی، برنامه و هدف وجود دارد؟