او باید برود؟
هری کین: دو راهی قهرمانی و اسطوره شدن
هری کین به عنوان یک مهاجم جاه‌طلب به دنبال کسب قهرمانی و عناوین است تا به یک بازیکن بزرگ تبدیل شود؟ آدام بات از اسکای اسپورت شرایط سخت کاپیتان تیم ملی انگلیس را بررسی می‌کند.
به گزارش ایلنا، چه مدال‌ها و عناوینی داری؟ این یکی از قدیمی‌ترین سوالات فوتبالی‌ها از یک بازیکن و سرمربی است. برای کین، با 229 گل رسمی در تمامی رقابت‌ها تا امروز یک جام هم به دست نیامده است و همین می‌تواند دلیل محکمی برای خروج کین از تاتنهام و پیوستن او به یک تیم بزرگ باشد. کین در ماه مه گذشته فینالیست لیگ قهرمانان اروپا بود اما اگر در پایان این فصل از لیگ برتر فرا برسد او مسیر خود را طی می‌کند، او در فصل بعد با تاتنهام رقابت نخواهد کرد چه رسد به اینکه امیدهایی برای پیروزی در آن داشته باشد. اینطور به نظر می‌رسد فضای ایجاد شده از سمت دانیل لوی به عنوان رئیس باشگاه تاتنهام با بازیکنان حدس و گمان درباره آینده کین را افزایش بدهد. کین به جیمی ردنوپ در گفتگوی زنده اینستاگرام گفت: "بازی کردن به عنوان بازیکن بسیار سخت است. شما من را به عنوان یک فرد می‌شناسید، من می‌خواهم به هر چیزی که به آن نزدیک می‌شود برنده باشم و وقتی شما به آن مرحله می‌رسید و پیروز نمی‌شوید این سخت است که مجددا از اول شروع کنید و به آن مرحله برسید. البته من می‌خواهم برنده عناوین تیمی شوم و می‌خواهم زودتر از اواخر این کار را انجام دهم اما فقط باید ببینیم که در آینده شرایط چگونه می‌گذرد."
این صحبت‌ها از سوی کین باعث شد تا گزارشات روزنامه‌ها با احتمال انتقال مهاجم به منچستریونایتد مطرح شود و البته سریعاً تکذیب شود. به گفته خبرنگار اسکای اسپورت، جیمز کوپر، کین هدف شیاطین سرخ نیست. یونایتد در دو فصل گذشته خود به هیچ عنوان قهرمانی دست نیافته است، بنابراین جای سوال دارد که آیا این یک حرکت واقعی است یا خیر، چراکه اگر کسب جام مهم نباشد پس کین در تاتنهام همچنان به فعالیت خود ادامه خواهد داد.
آیا کین برای اطمینان از وضعیت نمادین خود در فوتبال انگلیس به غنائم و مدال‌ها احتیاج دارد؟ سر تام فینی هرگز افتخار بزرگی کسب نکرد اما این مانع از گرفتن عنوان شوالیه توسط او نشد. یا برای مثال سر استنلی متیوز برای رسیدن به عنوان قهرمانی در جام حذفی 38 سال صبر کرد. شاید زمان در کنار کین باشد. جیمی گریوز و گری لینکر هر دو برای قهرمانی در انگلیس سلطنت کردند اما هرگز خود این جایزه را به دست نیاوردند. یا آلن شیرر با بلکبرن روورز قهرمان لیگ برتر شد اما هیچ چیز دیگری در دوران حرفه‌ای خود کسب نکرد. این عناوین هرگز برای تسخیر همگی کافی نیست اما همچنین هیچ مانعی برای عضویت در جایگاه افسانه‌ای در فوتبال انگلیس ثابت نکرده است. ممکن است مدیران باشگاه به دلیل اثبات عظمت خود به مدال و جام‌ها احتیاج داشته باشند، اما برای بازیکنان مهارت‌هایشان در این زمینه برای دیدن همه وجود دارد. هر آخر هفته لحظات جادویی که یک علامت غیرقابل توصیف به جا می‌گذارد می‌تواند از یک بازیکن وجود داشته باشد.
در واقع این بیشتر از چیزی مانند بالای سر بردن یک جام قهرمانی است. در غیر این صورت، فیل نیل و نویل در صدر لیست بزرگان این بازی قرار دارند. توماس کوشچاک برای مثال حتی بیشتر از تیری هانری و کریستیانو رونالدو در تیم‌هایی قهرمانی بیشتری در لیگ برتر انگلیس بازی کرده بودند، حضور داشت اما اکنون کسی هست که او را به یاد داشته باشد؟ کین همین الان هم نیاز به جام ندارد اما مسیر خوبی که او طی می‌کند چنین نیازی را می‌بیند که حداقل یک قهرمانی را در خود جای بدهد. او حق دارد که برای کسب چنین عنوانی بخواهد مسیر جدیدی را طی کند چرا که فقط یک بار به عنوان بازیکن در چنین مرحله‌ای زندگی خود حضور خواهد داشت و تکرار ناپذیر است. این غرایز او را تاکنون دور کردهاند. هیچ کس نباید او را مورد انتقاد قرار دهد.
در واقع، با نزدیک شدن به تولد 27 سالگی در ماه جولای، یک لحظه کنجکاو خواهد بود که وضع موجود در تاتنهام را بپذیرد. به خصوص وقتی که او هیچ جای دیگری برای استراحت ندارد. بازسازی دیگری توسط ژوزه مورینیو در راه است. کین می‌گوید: "او همه جا پیروز شده است و من مطمئن هستم که او قصد دارد چنین کاری را در اسپرز انجام دهد." اما به وضوح چنین چیزی زمان زیادی لازم دارد. کین چقدر می‌تواند صبر کند؟ برای هواداران تاتنهام چنین چیزی آشناست. فصل بعد دقیقا 60 سال از آخرین پیروزی عنوان قهرمانی این باشگاه به طول میانجامد و همینطور 30 سال از آخرین برد آنها در جام حذفی می‌گذرد. به نظر می رسد هواداران تاتنهام محکوم به انجام این رقص برای همیشه هستند اما آیا کین باید در کنار آنها باشد؟ شاید زمان این باشد که دوباره به بحث اصلی برگردیم. این لزوما نباید این سؤال را ایجاد کند که آیا کین نیاز به ترک اسپرز دارد یا خیر. مسئله واقعی این است که آیا او باید بماند یا خیر. هواداران به ندرت نسبت به ترک بازیکنان غیرمحبوب واکنشی نشان می‌دهند، اما در این حالت نباید به طور خودکار مانعی برای حفظ اعتبار وی به عنوان بازیکن محبوب تاتنهام وجود باشد. کین هنوز هم می‌توانست یکی از آنها باشد که در این راه 181 گل به ثمر رسانده است. این یک سفر بوده است. این بستگی به نحوه خروج وی، زمان بندی آن، مقصد بعدی و هزینه‌ای که برای خدمات وی پرداخت می‌شود بستگی دارد. مسلما از انتقال رایگان چنین بازیکنی به باشگاهی مانند آرسنال جلوگیری می‌شود. اما هواداران تاتنهام باید عادت کرده باشند که بهترین بازیکن خود را به رئال مادرید بدهند. کین نسبت به لوکا مودریچ و گرت بیل بازی‌های بیشتری برای این باشگاه انجام داده است. این احتمال وجود دارد که او یک روزی دوباره در کنار آنها حضور داشته باشد و شاید چنین حرکتی خوشایند باشد. کین نیازی به ترک باشگاه برای بزرگ بودن ندارد اما نباید مجبور به ماندن هم شود. او هنوز هم می‌تواند همه این‌ها را داشته باشد. کین به عنوان یک مهاجم تاثیرگذار آرزوی قهرمانی با تاتنهام را از کودکی در سر دارد؛ آرزویی که شاید روزی با ژوزه مورینیو بتوان رنگ واقعیت بگیرد.
