باعث افتخار است که با علی دایی مقایسه شوم / با لباس منچستر کشتی گیر شدم/ من عاشق زلاتان ایبراهیموویچ هستم / ورزش بدون مردم بی ارزش است

به گزارش سال گذشته فرصت مناسبی برای معرفی یک ستاره دیگر از تیم پیکان بود. پس از بازیکنانی مانند گادوین منشا، سیامک نعمتی، مرتضی آقاخان در کنار تمامی بازیکنانی که این باشگاه به باشگاه‎های بزرگ ایرانی معرفی کرده، شهریار مغانلو در بازگشت به لیگ برتر روزهای درخشانی را سپری کرد. مغانلو به همراه تیم ملوان بندرانزلی در کنار پیمان رنجبری به عنوان آقای گلی فصل گذشته لیگ دسته اول رسیده بود و در لیگ نوزدهم موفق شد آمار دیدنی از خود برجای بگذارد. در پایان سال فراز و نشیبی که مغانلو به همراه پیکان تجربه با او گفتگو کردیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید:

سال 98 برای تو چطور بود؟

اول از همه به مردم عزیز ایران فرا رسیدن سال جدید را تبریک می‌گویم و برای آن‌ها روزهای خوشی را آرزو می‌کنم چرا که روزهای دشواری را پشت سر گذاشتیم و امیدوارم که به بهترین‌ها برسند.

برای من 98 سال فوق العاده‌ای بود و توانستم خودم را نه صد در صد ولی آنطور که باید نشان بدهم. آرزوی هر بازیکنی است که به عنوان بهترین بازیکن برسد و خداراشاکرم که در لیگ دسته اول به همراه تیم ملوان به این عنوان برسم. امید دارم که به همین روند ادامه بدهم و با باشگاه خوب پیکان به بهترین روزها در کنار هم تیمی‌هایم برسیم.

پیشرفت داشتی یا پسرفت؟

مشخصا کارشناسان باید در این باره دقیق صحبت کنند اما از نظر خودم نسبت به سال گذشته بهتر بودم و دوست دارم که رو به جلو حرکت کنم.

به اردوی تیم ملی فوتبال ایران هم دعوت شدی.

این آرزوی هر بازیکنی است که به اردو دعوت شود، آماده نشان بدهد و برای تیم ملی کشورش بازی کند. تمام سعی و تلاشم را می‌کنم که به این عنوان برسم و همه تلاشم این است که به این هدف برسم.

چون اسم تو شهریار است به عنوان یک مهاجم با شهریار فوتبال ایران مقایسه می‌شوی.

علی آقای دایی تمامی جهات الگوی ورزشی من هستند و باعث افتخارم است که بتوانم لقب ایشان را یدک بکشم.

از کودکی به دنبال فوتبال بودی؟

علاقه زیادی به فوتبال داشتم اما رشته دیگری را هم امتحان کردم. من یک مدت کشتی کار کردم و علاقه نداشتم بعد به سراغ فوتبال رفتم. فکر کنم 10 روز فقط کشتی گیر بودم و با لباس منچستریونایتد کشتی گرفتم  که گفتم دیگر نمی‌خواهم آن را امتحان کنم و به کوچه و خیابان برگشتم تا فوتبال را دنبال کنم. 

کدام بازیکن الگوی توست؟

من عاشق زلاتان ایبراهیموویچ هستم. از نظر شخصیت و فوتبال بسیار به او علاقه دارم و دنبال می‌کردم که جدیدا بازی لوکاکو را هم می‌بینم و آن را می‌پسندم.

خودت را مدیون چه کسی می‌دانی؟

همه مربیانم به من کمک کردند تا اینجا حضور داشته باشم و از تمامی آنها تشکر می‌کنم اما پدرم من را در این مسیر کمک کرد و اگر شاید نبود هیچوقت به اینجا نمی‌رسیدم. به نظرم چون خودش فوتبالی بود شرایط من را درک کرد و آرزو داشت که فوتبالیست باشم.

به پرسپولیس هم نزدیک شده بودی.

تمام فوتبالیست‌ها علاقه دارند که باشگاه‌های بزرگ را تجربه کنند و خودشان را در شرایطی بگذارند که میدان‌های بزرگ را تجربه کنند. من هم دوست دارم که چنین چالش‌هایی را تجربه کنم. ایران تیم‌های بزرگی دارد که بسیاری از فوتبالیست‌ها آرزو دارند تا در آن حضور داشته باشند. من هم علاقه دارم که در چنین تیم‌هایی باشم.

اگر فوتبالیست نمی‌شدی سراغ چه شغلی می‎رفتی؟

فکر کنم فقط خانه می‌خوابیدم(باخنده.) شاید راننده تاکسی می‌شدم یا شاید هم نمایشگاه ماشین داشتم. علاقه زیادی به ماشین دارم ولی به کامیون‌ها علاقه ندارم.

در سال جدید چه آرزویی داری؟

تمام سعی و تلاشم این است که فوتبال اروپا را تجربه کنم و امیدوارم که روزی این شرایط را داشته باشم. هیچ کس از فردا هم خبر ندارد و امیدوارم که به این هدف دست پیدا کنم.

دوست داشتی با کدام بازیکن هم تیمی باشی؟

بازیکنان زیادی هستند. دوست داشتم با مسعود شجاعی و اشکان دژاگه هم تیمی باشم و در خارج هم زلاتان! تا باهم یک چالشی داشته باشیم(باخنده.) الان که در قرنطینه هستند نمی‌شود به ایتالیا رفت.

در ایام کرونایی چه کاری می‌کنید.

فوتبال تعطیل شد و ما هم در خانه تمرین می‌کنیم. از تلاش تمامی کادرپزشکی، پرستاران و تمام کسانی که برای ریشه‌کن کردن این ویروس تلاش می‌کنند تشکر می‌کنم و ما می‌دانیم که ورزش بدون مردم بی ارزش است. تمام تلاش فوتبال به هواداران و تماشاگران است و اگر آنها نباشند هیچ فایده‌ای ندارد که چه نتیجه‌ای در زمین رقم می‌خورد. فقط می‌توانم برای مردم‌مان این دعا را بکنم که همیشه شاد باشند و هیچ زمان غم نبینند.

خوانند مورد علاقه؟

قطعا محسن یگانه.

اهل فیلم و سریال هستی؟

فیلم که زیاد نگاه می‌کنم و بیشتر آن هم خارجی است.

اهل کتاب هم هستی؟

کتاب هم بله، می‌خوانم اگر فقط آزاد داشته باشم دوست دارم که برای انجام کارهای مفید وقت بگذارم. مثلا زندگی نامه زلاتان را چندین بار خوانده‌ام و خیلی این کتاب را دوست دارم. به نظرم بهترین کتابی که خواندم همین زندگی نامه زلاتان است.

بزرگترین ترس تو چیست؟

ترسی ندارم. بزگترین ترس و یا عذاب برای من این است که خانواده‌ام از دست من ناراحت باشند. همیشه سعی می‌کنم که هیچوقت چنین اتفاقی نیفتد.

حرف پایانی.

از هم تیمی‌‎ها، سرمربیان و خانواده‌ام و تمام کسانی که در این مسیر تا به امروز به من کمک کردند تشکر می‌کنم و امیدوارم که قدردان زحمات‌‌شان باشم.