وحید بیاتلو در گفتگوی نوروزی با خبرگزاری ایلنا؛
فوتبال ما در آستانه ورشکستگی قرار دارد/ لیگ یک شبیه لیگ محلات است/ با پول در فوتبال ایران سرمربی میشوند!
سرمربی جوان و موفق نود ارومیه یکی از آینده‌دار ترین مربیان فوتبال ایران شناخته میشود که اکنون در 33 سالگی رویای بزرگی را دنبال می‌کند.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، وحید بیاتلو متولد سال 1366 اهل زنجان و ساکن تهران می‌باشد. او فارغ التحصیل رشته نرم افزار از دانشگاه شمال می‌باشد و به دو زبان انگلیسی و آلمانی نیز کاملا مسلط است. وی پس از مصدومیتی که در دوران بازیکنی برایش رخ داد، به سراغ گرفتن مدارک مربیگری رفت و با کسب مدارج بالای علمی، وارد فاز عملی آن و نشستن روی نیمکت تیم‌های لیگ دویی شد و از سطح پائین، به سطح اول فوتبال ایران رسید. گفتگوی نوروزی خبرنگار ما را با این سرمربی در ذیل می‌خوانید؛
سال 98 چگونه بود؟
بدترین سال زندگیم سال ۹۸ بود چون پدرم را از دست دادم.
ورودتان به فوتبال چگونه بود و چرا این ورزش را انتخاب کردید؟
در مسابقات فوتبال آموزشگاهی توسط آقای زهرایی انتخاب شدم و از آنجا به تیم نونهالان سایپا رفتم و تا رده جوانان در باشگاه سایپا زیر نظر آقای سید مهدی ابطحی و مصطفی قنبرپور، مرتضی یکه و رضا نعلچگر کار کردم که از همین جا بابت تمام زحماتی که برایم کشیدند تشکر میکنم. سپس به باشگاه درنا رفتم و آقای مارکار آقاجانیان سرمربی وقت ما بود. بعد از اینکه آقای آقاجانیان سرمربی داماش درود شدند من را با خود به آنجا بردند که بعد از مصدومیت در بیست سالگی در کنار خود ایشان با توجه به اینکه رشته تحصیلیم کامپیوتر بود، بعنوان آنالیزور فعالیت کردم و این شروع کار مربیگری من بود. در سال ۸۸ خودم بعنوان سرمربی جوانان درنا انتخاب شدم و با این تیم به لیگ بالاتر صعود کردم. همین اتفاق در دو سال بعد افتاد و به ترتیب با تیم جوانان راه آهن نوین و بزرگسالان گسترش ویژن تهران بعنوان سرمربی به لیگ بالاتر صعود کردیم.
در لیگ دو درخشیدید. فکر میکردید اینقدر لیگ دو برایتان خوش یمن باشد؟
به عنوان دستیار چند سالی با آقای یوسف نادریان در لیگ دو کشور در تیم های پیام مشهد، کاسپین قزوین، نفت و گاز گچساران و مقاومت تهران کار کردم. یک نیم فصل هم بعنوان سرمربی در ۲۸ سالگی در شهرداری ارومیه کار کردم. در این سال ها سه بار متوالی به فینال راه یافتیم که متاسفانه هر سه بار را شکست خوردیم و از راه یابی به لیگ یک باز ماندیم.
نظرتان درخصوص سطح فنی لیگ یک امسال چگونه است؟
فوتبال ما در آستانه ورشگستی قرار دارد. فوتبال تنها رویدادی است که هم جنبه سیاسی دارد هم اقتصادی هم فرهنگی. وقتی کشورهای بزرگ دنیا با ما بازی نمی‌کنند از لحاظ سیاسی و دیپلماسی ضعیف هستیم. وقتی مربیان ما خودشان تیم را میخرند تا سرمربی شوند و از جیبشان هزینه میکنند این یعنی فاجعه اقتصادی در فوتبال ایران. تیم ها در لیگ یک به راحتی در زمین حریف حاضر نمی‌شوند انگار بازیهای محلات است. وقتی بالای ۵۰ درصد از تیم های ما در لیگ یک بازیکنانی جذب میکنند که هزینه خود را بدهند این یعنی ورشکستگی. سر خودمان کلاه میگذاریم و میگوییم فوتبال داریم. چند تیم صنعتی هم پول بیت المال را حرام میکنند و هیچ توجیه اقتصادی هم ندارند. فقط هزینه میکنند بدون خروجی.
وقتی بعضی از مربیان به دنبال مسائل بیرون زمین هستند و با کارهای پشت پرده بدنبال قهرمان شدن هستند کاملا نشان میدهد که ما از هر لحاظ عقب هستیم. بعضی ها بدنبال جادوگرند بجای اینکه بروند و وقت بگذارند و کار کنند به دنبال چیز دیگری هستند. لیدرها را یاد میدهند تا تیم حریف را فحش بدهند. به آمبولانس میگویند دیر بیاید تا تمرکز تیم حریف بهم بخورد. سیستم گرمایش را قطع میکنند تا تیم حریف در رختکن سرما بکشد. با هتل ها هماهنگ میکنند تا در شهر خودشان در غذای تیم حریف موادی بریزند تا بازیکن ها بی حال شوند.
شمالی میگوید برای من داور ترک نگذارید و ترک میگوید برای من داور فارس نگذارید. تماشاگران طوری فرهنگ سازی کردیم که فقط برای شعارهای قومیتی به ورزشگاه بیاید و اصلا بازی را نگاه نمی‌کنند.
مگر ما همه ایرانی نیستیم؟ اینها همگی همان مشکل فرهنگی است که اشاره کردم که هیچ کاری برایش انجام نداده ایم چون بلد نیستیم. کجای دنیا چنین کارهایی را انجام میدهند. فرمانده جنگ را رییس فوتبال میگذارند و فارق التحصیل و پیشکسوت فوتبال راننده تاکسی میشود.
بروید تحقیق کنید چند تیم ریشه دار و متمول ما از بین رفتند. را آهن، بانک ملی، صبا، پاس، کشاورز، بهمن، نفت. بقیه تیم ها هم زوری برای راضی کردن مردم فعلا دست و پا میزنند و چون هیچ برنامه و اصولی ندارند بزودی نابود میشوند. به نظر من اگر این اوضاع درست نشود فوتبال ما روز به روز به عقب میرود و از بین میرود.
از وضعیت نود ارومیه کمی برایمان بگوئید؟ خودتان فکر میکردید امسال مدعی صعود باشید؟
بعد از اینکه سه سال پیاپی در روز آخر به لیگ یک صعود نکردیم در حسرت لیگ یک مانده بودم و عذاب میکشیدم تا اینکه آقای بهاری به بنده اعتماد کرد و کار سخت را بمن سپرد و سال گذشته توانستیم با شاهکاری که تمام مجموعه انجام داد، تیم را در لیگ یک حفظ کنیم. امسال هم با برنامه ریزی که کردیم با کم ترین بودجه اطمینان داشتم مدعی صعود میشویم. اگر ناداوری ها نبود ما اکنون تیم اول بودیم و بیشترین شانس را برای صعود داشتیم.
نیم فصل به خوشه طلایی رفتید و این تیم را تمرین دادید. چه شد که آنجا نماندید؟
نیم فصل وقتی بازیکنان بخاطر مسائل مالی قصد جدایی داشتند من هم با پیشنهاد ساوه روبه‌رو شدم ولی بخاطر تماشگران بی‌نظیرمان برگشتم و نتوانستم در ساوه بمانم. جا دارد از آقای پرویزی عذرخواهی کنم.
مالک نود ارومیه کیست و چرا آقای بهاری اینقدر لب خط عصبانی است؟
آقای زنوزی تیم را به مردم ارومیه هدیه داد و چون شخصی پیدا نشد که این شرایط سخت را بپذیرد نهایتا آقای بهاری این کار را قبول کردند. عصبانیت بخاطر شرایط سخت مالی و فشار کار است. مهم تر اینکه ناعدالتی ها واقعا باعث بهم ریختن اعصاب میشود.
اینکه میگویند ره صد ساله را یک شبه رفتید درست است؟
من راه صد ساله را یک شبه نرفتم. فکر میکنم از معدود مربیانی هستم که به جز لیگ برتر در تمام لیگ های کشور کار کردم و با زحمت بسیار به این جایگاه رسیدم. لیگ استان، لیگ سه، لیگ دو و لیگ یک.
اگه با 4 آدم معروف تو یه رستوران میتونستی شام بخوری، کیارو انتخاب میکردید؟
مارادونا، مورینیو، علی کریمی، آلپاچینو.
اگر قرار باشد یک تغییر در فوتبال ایران ایجاد کنید چه چیزی بود؟
تمام باشگاهها را خصوصی می‌کردم.
سخت ترین تصمیمی که در زندگی گرفتید چه بود؟
جدایی از نود ارومیه.
کسی هست در زندگیتان که بخواهید از او حلالیت بطلبی یا نخواهید او را حلال کنید؟
نه با کسی مشکلی نداشتم که حلالیت بطلبم اما کمک داور بازی با آلمینیوم اراک را نمیبخشم.
به فوتبال نمی‌آمدید الان چه شغلی داشتید؟
برنامه نویس کامپیوتر.
اگر 100 میلیارد یکجا به دست شما برسد چکار می‌کنید؟
مدرسه و بیمارستان می‌سازم.
بهترین خاطره فوتبالی؟
قهرمانی در اولین سال مربی گری با تیم جوانان درنا.
الگوی شما کیست؟
الگوی خاصی ندارم سعی میکنم از هرکس نکته خوبش را یاد بگیرم.
