سوالات کرونایی در فوتبال؛ از داعش تا تعطیلی فوتبال
رقابت‌های فوتبال درحالی در جای جای دنیا بر اثر شیوع کرونا لغو می‌شد که چنین اتفاقی در تاریخ فوتبال بی سابقه بوده است.
به گزارش ایلنا، هفته پیش که فوتبال‌ها پشت سرهم داشت تعلیق می‌شد و برنامه‌های فوتبالی در سرتاسر دنیا مانده بودند که شنبه چه فوتبالی را می‌توانند پخش کنند و چگونه باید کنداکتورشان را ببندند، یکی از همکارانم از من پرسید «تا حالا سابقه داشته چنین اتفاقی بیفتد که هیچکس نداند فردا چه فوتبال‌هایی برگزار می‌شود و امکان تعلیق همه لیگ‌های معتبر وجود داشته باشد؟»
واقعیت این است که در فوتبال مدرن، چنین اتفاقی نیفتاده بود. در دو دهه اخیر شاید بعضی از فوتبال‌ها به دلیل خطر حمله تروریستی با تأخیر برگزار شده باشند اما هرگز این موضوع سراسری نبوده. در سال 94 که داعش در شام قدرت گرفته بود، چند بازی به دلیل تهدیدهای داعش برگزار نشد. از جمله بازی آلمان و هلند در هانوفر که قرار بود 26 آبان 94 برگزار شود. 3 روز قبل از این بازی و در جریان بازی دوستان آلمان و فرانسه در ورزشگاه استاد دو فرانس، در نزدیکی‌های ورزشگاه صدای تیراندازی و ترکیدن بمب شنیده شد و ترس همه را فرا گرفت. تماشاگران بعد از بازی در ورزشگاه باقی ماندند تا خطرهای احتمالی بیرون از ورزشگاه توسط نیروهای امنیتی برطرف شود. به همین خاطر هم بود که بازی چند روز بعد آلمان در هانوفر هم لغو شد. در آن دوره مدام بیم حملات تروریستی به ورزشگاه‌ها می‌رفت اما فوتبال و البته دنیا موفق شد از آن دوران بگذرد. حتماً یادتان هست که تا چه حد برگزاری جام‌جهانی روسیه و حتی المپیک ریو زیرسایه تهدیدهای تروریستی بود و روسیه از مدت‌ها قبل مجبور شده بود سطح امنیتی کشورش را بالا ببرد تا خللی در برگزاری جام‌جهانی پیش نیاید.
آن روزها گذشت و حالا با از بین رفتن داعش دیگر در اروپا دل کسی نمی‌لرزد. فوتبال که حتی در زیر سایه تهدیدات تروریستی هم سعی کرده بود خم به ابرو نیاورد و همچنان ورزشگاه‌هایش در سرتاسر اروپا پر از تماشاگر می‌شد، این روزها به دلیلی دیگر به محاق رفته.
اگر تا چندسال پیش گفته می‌شد وجود و لمس تهدید داعش در اروپا نشانه‌ای از جهانی‌سازی است و دیگر نمی‌شود یک منطقه از دنیا ناآرام باشد و سایرین در آرامش زندگی کنند، حالا باید گفت که ویروس کرونا به معنای واقعی نشان داد تا چه حد دنیا یک کاسه شده است و مشکلات یک شهر نه‌چندان معروف در چین می‌تواند دامن همه عالم را بگیرد.
بازی‌ها در سرتاسر اروپا لغو شده و خیلی‌ها را مقابل پرسش‌های تازه قرار داده است. مسئولین فوتبال در سرتاسر دنیا در حال حاضر با این سؤال مواجه هستند که «لیگ‌های کشورشان را چطور به پایان برسانند» چه تصمیمی باید بگیرند که حق کسی ناحق نشود و البته به مسابقات فصل بعد خللی وارد نشود.
تلویزیون‌های ورزشی دنیا هم سردرگم شده‌اند. شنبه‌ها و یکشنبه‌ها چه باید پخش کنند؟ آخر شب روزهای دیگر چه؟ برخی از شبکه‌ها که آرشیو خوبی دارند شروع کرده‌اند به پخش رقابت‌های قدیمی که برای بعضی‌ها حسابی خاطره‌انگیز است اما مسأله اینجاست که تکلیف آنهایی که حق اشتراک شبکه‌های معتبر را خریده‌اند چه می‌شود؟
به خاطر همین هم ماجرای از سرگیری یا ناتمام ماندن لیگ‌های فوتبال در اروپا از ایران پیچیده‌تر است. آنجا فقط بحث راضی کردن همه تیم‌ها نیست، مشکل اساسی توافق با تلویزیون‌هایی است که حق پخش هنگفتی را پرداخت کرده‌اند و می‌خواهند بازی‌ها مطابق قدیم برگزار شود تا مجبور نباشند اشتراک بینندگان‌شان را لغو کنند و وجهی را به آنها برگردانند.
کرونا همه چیز را پیچیده و سخت کرده است ولی هستند کسانی که شاید خیلی هم از این وضعیت بدشان نیاید. بازیکنان فوتبال در سال شاید فقط یکی دو هفته فرصت استراحت و مرخصی واقعی را داشته باشند و حالا به لطف این ویروس چند روزی است که برای اولین بار در آستانه بهار همراه خانواده‌های‌شان هستند.
این یک فرصت بی‌نظیر برای آنها و به ویژه خانواده‌شان است که شاید دیگر هیچ‌وقت تکرار نشود. به خاطر همین هم هست که هر روز کلیپ‌های شاد و سرخوش تازه‌ای از فوتبالیست‌های معتبر بیرون می‌آید که همراه خانواده‌شان کلیپ‌های بامزه می‌سازند. آنها در طول سال فقط روزی دوساعت در اختیار باشگاه نیستند و به طور کامل زندگی‌شان را وقف فوتبال می‌کنند و حالا این روزها می‌توانند کمی هم برای عزیزان‌شان وقت بگذارند.
گزارش: رسول مجیدی
