حسین حسینی: آرزویم رسیدن به شماره یک استقلال بود/ دوست داشتم در سن 25 سالگی بمانم
سنگربان تیم استقلال می گوید سال گذشته برایش از نظر فوتبالی خیلی خوب بوده است.
به گزارش ایلنا، سید حسین حسینی سنگربان تیم استقلال تهران در پایان سال 98 آرزو می‌کند به همراه آبی‌پوشان به موفقیت‌های بزرگ دست پیدا کرده و موفقیت این تیم را جشن بگیرد. گفتگوی نوروزی سنگربان جوان استقلال را در ادامه می‌خوانید:
سال ۹۸ برای تو چطور گذشت؟
خدارا شکر سال ۹۸ برای من سال خوبی بود و به شماره یک استقلال رسیدم که مسلما این آرزوی هر بازیکنی است که در تیم خودش به موفقیت برسد. خدا همینطور به من یک فرشته کوچک داد که بابت آنها خیلی شاکرم و در کل برای من سال بدی نبود.
چقدر مانلی را دوست داری؟
مانلی عشق، فرشته زندگی و تمام زندگی بابایش است.
اگر همین الان سه میلیارد پول به تو بدهند چه کاری می‌کنی؟
الان؟ الان با سه میلیارد پول مگر می‌شود کاری کرد؟ همین‌طوری می‌گذارمش کنار که هر روز بیشتر از روز قبل بی ارزش تر شود.
اگر می‌شد در یک سن ثابت تا آخر عمر بمانی چند سالگی را انتخاب می‌کردی؟
دوست داشتم در سن ۲۵ سالگی بمانم. برای من سال خوبی بود و دوست دارم همیشه چنین حسی داشته باشم.
همسایه‌های پرسروصدا را دوست داری یا فضول؟
هیچکدام. خدا نکند که همسایه بد گیر کسی بیفتد! هم آرام باشند و هم بی سروصدا. اینطور بهتر است. همسایه فضول به دردم نمی‌خورد.
اگر در خیابان با یک دزدی مواجه شوی، اولین اقدامت چیست؟
تا جایی که بتوانم و در توانم باشد به کسی که قرار است از آن دزدی شود کمک می‌کنم و نمی‌گذارم که چنین کاری صورت بگیرد.
اگر قرار باشد به همراه چهار نفر به یک شام بروی کدام یکی از نزدیکانت را انتخاب می‌کنی؟
مسلما همسرم، فرزندم و پدر و مادرم عزیزم.
تا حالا روح دیدی؟
نه، روح کجا بوده؟ خدا کند که نبینیم، روح دیدن به چه دردی می‌خورد(باخنده.)
چرا پشت کامیون‌ها شعر می‌نویسند؟
چون آنقدر در راه هستند و زمان کمی برای حرف زدن دارند این جملات را می‌نویسند تا حرف‌هایشان را اینطور گفته باشند.
مراسم ختم هم همیشه دو تا چهار است، کمی عجیب نیست؟
این هم همیشه یکی از سوالات خودم است، واقعا نمیدانم چرا این تایم را انتخاب می‌کنند.
چرا در تاکسی‌ها بحث‌ها سیاسی است؟
واضح است. چون مردم دلشان پُر است.
دوست داشتی جای کسی باشی؟
نه، هیچ وقت. همیشه تلاش کردم که با سعی و تلاش خودم جایگاهی به دست بیاورم و قهرمان خودم باشم.
