امید آخرین چیزیست که از بین میرود
به یادماندنیترین دیدار ایران و عراق/ گاهی برای جاودانه شدن باید نرسید ( ویدئو )
شاید یکی از مهیج ترین دیدارهای تیم ملی کشورمان دیدار ایران و عراق در جام ملتهای آسیا 2015 باشد.
به گزارش ایلنا، دیدار ایران و عراق کمی فراتر از فوتبال است شاید چیزی شبیه یادآوری تمامی اتفاقاهای که ریشه دیرینه در تاریخ این دو همسایه دارد، از فتح بابل تا قادسیه از جنگ تحمیلی تا مشارکت در یک جبهه برای نابودی داعش و همکاری برای هر چه باشکوهتر برگزار شدن اربعین حسینی، تقابل امید و ناامیدی تقابل برادری و شاید هم برادر کشی، بخواهیم و نخواهیم نیکی و بدی ریشه در تاریخ ما و همسایه عرب زبانمان دارد.
عراقیها سالهاست حتی با مجهز شدن به ورزشگاههای مدرن سالهاست نتوانستند میزبان ما در خاک خود باشند آخرین بار شانزدهم شهریور 1380 عراقیها در مقدماتی جامجهانی 2002 ژاپن و کره جنوبی در بغداد پذیرایی ایران بودند حتی در آخرین بازی خود با ایران که موفق به شکست ما شدند نیز به دلیل مسائل امنیتی و اغتشاشات داخلی با دستور فیفا در اردن پذیرایی ایران بودند.
هر چند این نخستین بار نبود که عراقیها در اردن پذیرایی ما هستند سال 2007 تیم ملی ب ایران با هدایت پرویز مظلومی موفق شد در فینال رقابتهای غرب آسیا عراق را شکست دهد همان عراقی که 2 ماه بعد قهرمان آسیا شد، اما به هر حال اصلا آنها در اردن غریبه نیستند وقتی در اردن هر ساله به مناسبت سالگرد صدام حسین یا به قول اردنیها شهید امت عربی گوسفند، گاو و شتر قربانی میکنند.
اما با همه اینها شاید بیادماندنی ترین دیدار ایران و عراق در مرحله یک چهارم نهایی جام ملتهای آسیا در سال 2015 در استرالیا رقم خورد، دیداری که ابتدا با گل آزمون پیش افتادیم و به نظر میرسید ایران کار سختی را مقابل عراق نداشته باشد اما بجامین ویلیامز بلای جان ایران شد و دقیقه 43 با مهرداد پولادی توپ را در زمین عراق انداخت. با شروه نیمه دوم احمد یاسین غنی بالاخره کاری را که بحرین و امارات و قطر نتوانسته بودند بکنند را کرد و دروازه ایران را گشود تا بازی با نتیجه یک بر یک به پایان برسد و وقتهای تلف شده تکلیف تیم صعود کننده را مشخص کند.
یونس محمود تنها در 3 دقیقه لازم داشت تا دوباره آب سردی را روی آتش شوق ایرانیان بریزد اما مرتضی پورعلیگنجی تنها 10 دقیقه بعد امید را به اردو یوزها بازگرداند تا در پایان وقت اضافه اول نیز همه چی با تساوی به پایان برسد.
همه چی داشت برای ضیافتهای پنالتی آماده میشد که باز بنجامین ویلیامز به داد عراقیها رسید، پنالتی برای عراق. ضرغام اسماعیل در دقیقه 116 باز عراق را پیش انداخت تا رویا پردازی ایران بازهم در هم شکند.
دقیقه 119 کرنر برای ایران، حتی علیرضا حقیقی هم جلو کشید، کرنر را آندو کشید نکونام ضربه سر زد توپ را دفاع از روی خط بیرون کشید ضربه سید جلال به تیرک خورد حالا رضا قوچان نژاد بود و سه مدافع بلند قامت عراقی اما رضا همچون بازی با کره جنوبی در انتخابی جام جهانی 2014 و یا مث بازی با امارات در همین تورنومنت باز هم امید آخر ایران برای رستگار بود، گل . بله ایران قصد حذف شدن ندارد.
در ضیافت پنالتی دیگر بخت با ایران یار نبود توپ امیری به تیر خورد و عراق گل کرد تا راهی دور بعدی شود، بغض، اندوه و ناراحتی اما نه از سرخوردگی، تنها از تلاشی که به بار ننشست، اما خب گاهی نباید برسی تا جاودانهتر شوی درست مثل خراب کردن پنالتی باجو در فینال 1994 یا ماجرای بوفون و لیگ قهرمانان و شاید ایران جام ملتهای 2015.