2114 روز بعد از برکناری؛ برنامه‌ات برای استقلال چیست آقای فتح الله‌زاده؟
2114 روز از برکناری علی فتح‌الله‌زاده گذشته است و او برای بار چهارم مدیرعامل باشگاه استقلال شد.
به گزارش ایلنا، در این پنج‌سال و نُه‌ماه و 12روز از آخرین حکم مدیرعاملی، وضعیت باشگاه استقلال بعید است تغییر چشمگیری کرده باشد. همان ساختمان، همان زمین تمرین، همان مشکلات، همان بدهی‌های سنگین و همان دغدغه‌های بی‌پایان.
رئیس مجمع همان است، اعضای هیأت‌مدیره به همان شکل انتخاب می‌شوند، مدل درآمدزایی تغییری نکرده است و هواداران به همان شکل حضور پررنگ دارند. زمان گذشته، ما نوشتیم و افراد تغییر کردند اما وضع همان است. باشگاه استقلال کیلومترها با خصوصی‌سازی فاصله دارد و به‌نظر نمی‌رسد در آینده‌ای نزدیک هم اتفاق بیفتد.
باشگاه بزرگ استقلال همانند فوتبال ایران عمدتاً با چالش‌های تکراری، بدیهی، ویرانگر و غیرکارکردی مواجه شده و این معضل، فرصت پرداختن به چالش‌های سازنده و کارکردی را از مدیران و کارشناسان سلب کرده است.
وضعیت باشگاه نشان می‌دهد که ما در همه این سال‌ها برنامه‌ریزی هدفمندی نداشتیم و تلاشی برای حل مشکلات بدیهی صورت نگرفته است.
استقلال همانند پرسپولیس و دیگر ارکان فوتبال ایران همچون بنایی است که فونداسیون، سازه، ستون، نما، مصالح، سقف، تأسیسات و بسیاری از اجزای آن، همگون نیستند و ساختمان را پشت یک تابلوی آبی‌رنگ پنهان کرده‌اند؛ «باشگاه فرهنگی ورزشی استقلال».
بعد از این همه سال که از روزگار درخشان و سخت باشگاه استقلال گذشته مثل باشگاه رقیب، برنامه راهبردی برای رشد ندیدیم، نظام استعدادیابی و آموزشی در باشگاه دیده نمی‌شود و درآمدها و هزینه‌ها متوازن نیست. هنوز مشکل حق پخش تلویزیونی حل نشده است، شفافیت مالی وجود ندارد. نتوانسته‌اند باشگاه را تجاری کنند.
بیمارستان‌ها در ایران خصوصی شدند اما هنوز عرضه و توان خصوصی‌سازی باشگاه فوتبال وجود ندارد! چگونه می‌شود بیمارستان به یک مرکز درآمدی وصل باشد اما باشگاه‌های ورزشی پرطرفدار و پرمخاطب توان وصل شدن به مرکز درآمدی را نداشته باشند؟ ناآشنایی مدیران فوتبال ایران با قابلیت‌های اقتصادی درد بزرگی است که ضربات جبران‌ناپذیری به باشگاه‌ها زده است. باید بپذیریم تنها یک مدیریت ساختارمند است که به ما کمک می‌کند فوتبال موفقی داشته باشیم؛ راهی که ژاپن رفت، ترکیه رفت، امارات و قطر رفتند و چین می‌رود. وزیر ورزش و علی فتح‌الله‌زاده باید بپذیرند با تغییر افراد، مشکلات حل نمی‌شود.
باید بپذیرند حتی با حل کردن مشکل یک بخش کوچک از فوتبال، مشکل همه فوتبال حل نمی‌شود. از آن مهم‌تر، مشکلات فوتبال با حرف هم حل نخواهند شد. این کار یک برنامه بلندمدت می‌خواهد که شامل باشگاه، هیأت، لیگ و... است که نیاز به برنامه‌ریزی هدفمند دارد.
نزدیک به دو دهه قبل آیین‌نامه لیگ برتر نوشته و موارد پیش‌بینی شد، بعد از این همه سال قدمی برای رده‌های پایه با این همه الزامات برداشته شد؟ خیر! مدیران عالی ورزش باید بدانند لیگ، هسته‌ای کوچک از کل فوتبال است.
نمی‌توانیم کل فوتبال را نداشته باشیم اما لیگ خوبی داشته باشیم. زمانی که یک لیگ منظم، مرتب، هدفمند، درآمدزا، به‌عدالت و حرفه‌ای داشته باشیم، می‌توانیم به آینده امیدوارتر بمانیم. ما به عینه «پسرفت» را در فوتبال می‌بینیم و هر روز درباره‌‌اش می‌نویسیم.
بی‌صبرانه منتظر برنامه پنج‌ساله علی فتح‌الله‌زاده هستیم که درباره خصوصی‌سازی باشگاه‌ها کتاب منتشر کرده است و ادعا کرده که برنامه‌ا‌ش را رونمایی می‌کند. برنامه‌ای دور از هیاهوی رسانه‌ای و بمب‌های خبری که نیازمند ارزیابی، کنترل و نظارت است.
