تهدید به نیت رسیدن به صندلی مدیریت استقلال

به گزارش ایلنا، ناتوانی وزارت ورزش و جوانان در پرداخت دیون برجا مانده از سال‌های گذشته باشگاه استقلال سبب شده تا تصمیم‌گیران در این حوزه سنت بهره‌برداری از افراد با تمکن مالی بالا را در پیش بگیرند تا شاید بخشی از بحران‌های مالی این باشگاه برطرف شود. این رویه اما مشکلاتی را برای تصمیم‌سازان به وجود آورده و افرادی که تحت عنوان اسپانسر یا حامی مالی در این باشگاه به فعالیت می‌پردازند بعد از اندک زمانی توقع دارند عالی‌ترین صندلی این باشگاه را در اختیار بگیرند. وضعیتی که اکنون در باشگاه استقلال به وجود آمده دقیقاً همین ماجرا را به اثبات می‌رساند که یک جنگ تمام عیار میان خلیل‌زاده و موسوی برای تصدی پست مدیرعاملی استقلال به پا شده و هر یک از این دو می‌کوشند مدیریت باشگاه استقلال را خود در دست بگیرند.

هر چند که خلیل‌زاده هفته پیش در پاسخ به سؤالی درباره روشن شدن تکلیف مدیرعاملی باشگاه صراحتاً به سؤال‌کننده انتقاد کرد و این پاسخ را داد که چرا به این موضوع پرداخته می‌شود و در شرایط کنونی مشکل استقلال انتخاب مدیرعامل نیست اما کیست که نداند او از همان ابتدا که باب همکاری با باشگاه استقلال را گشود، همواره در فکر مدیرعاملی بود.  البته خلیل‌زاده خیلی زود با رقیبی مواجه شد که تا به امروز از سوی مجیدی به شدت حمایت شده و اساساً حضورش در باشگاه به سبب حمایت‌های فرهاد بوده است. موسوی نیز شخصی است که با عملکردی شبیه به خلیل‌زاده وارد استقلال شده و اکنون توقع دارد به عنوان مدیرعامل برگزیده شود و این سمت مهم را در این باشگاه به عهده بگیرد.  پست اخیر موسوی در حقیقت نشأت گرفته از همین نیات درونی است و او که به قول برخی در پرداخت هزینه‌های اخیر باشگاه استقلال اعم از پول ترانسفر به بازی‌های آسیایی و تأمین هزینه‌های اقامت و این قبیل مسائل نقش اصلی را در باشگاه استقلال ایفا کرده، اکنون توقع دارد با این حجم از هزینه‌ها به عنوان مدیرعامل باشگاه استقلال برگزیده شود.  انتظار موسوی شاید در نگاه اول چندان بی‌جا نباشد.  به هر حال شخصی که سرمایه‌های شخصی خودش را در راه باشگاهی صرف کرده که مالکیتش به عهده وزارت ورزش و جوانان است، انتظار دارد که لااقل اگر صاحب بخشی از سهام این باشگاه نمی‌شود عالی‌ترین پست این باشگاه را در اختیار بگیرد اما وزارت ورزش و جوانان تا کنون اقدامی در این راستا انجام نداده و به نظر می‌رسد برای انتخاب مدیرعامل این باشگاه وسواس بسیاری از خود به خرج می‌دهد و نمی‌خواهد امورات را به دست فردی بسپارد که احیاناً بعد‌ها برای آنها دردسر ایجاد کند.

پیش‌تر نیز هدایتی در باشگاه پرسپولیس وظایفی شبیه به خلیل‌زاده و موسوی را به عهده داشت اما این شخص با وجود فشار‌های بسیار برای رسیدن به پست مدیرعاملی هرگز به این سمت منصوب نشد.  هرچند که هدایتی بعد‌ها به عنوان یک اختلاس‌گر بزرگ معرفی و راهی زندان شد اما اگر به وضعیت مالی خلیل‌زاده و موسوی خوشبینانه بنگریم نیز انتخاب هر یک از این دو به عنوان مدیر چنانچه با ناکامی همراه شود بار دیگر وزارت ورزش را با فشار حداکثری از جانب هواداران این باشگاه مواجه خواهد ساخت.  بنابراین اهمیت این موضوع نیز نباید نادیده گرفته شود که مدیرعامل استقلال علاوه بر اوضاع خوب مالی باید فوت و فن و ریزه‌کاری‌های این مسئولیت مهم را بداند تا قابلیت سوق دادن این باشگاه به سمت و سوی قهرمانی را داشته باشد. کمی قبل از اینکه خلیل‌زاده و موسوی تلاش‌های خود برای رسیدن به پست مدیرعاملی باشگاه استقلال را آغاز و با هزینه‌های بسیار برای وزارت ورزش دلبری کنند، علی فتح‌الله‌زاده، کاظم اولیایی و چند فرد دیگر گزینه مدیرعاملی این باشگاه بودند که روشن نشد اساساً چرا و به چه دلیل شخصی همچون فتح‌الله‌زاده تا پای مدیرعاملی این باشگاه پیش رفت و در نهایت به این عنوان منصوب نشد تا اکنون به نقطه‌ای برسیم که اسپانسر‌های باشگاه  انتظار مدیرعاملی  داشته باشند و حتی تهدید به جدایی کنند تا وزارت که خود را مالک اصلی باشگاه استقلال می‌داند، در یک مخمصه بزرگ قرار بگیرد و نداند در شرایط کنونی که خود نیز برای پرداخت هزینه‌های باشگاه بخصوص بدهی‌های انباشته با مشکلاتی مواجه است، چه کسی را به عنوان تصمیم‌گیرنده اول این باشگاه معرفی کند.

تهدید‌های اخیر موسوی ممکن است در نهایت منجر به جدایی این شخص از باشگاه استقلال شود البته اگر وزارت او را به عنوان مدیرعامل انتخاب نکند. چنانچه موسوی که حامی بزرگی همچون مجیدی را هم پشت خود می‌بیند از استقلال جدا شود، ممکن است دوباره مشکلات مالی این باشگاه دردسرساز شود که باید دید در نهایت وزارت ورزش برای چنین روزهایی چه برنامه‌ای در سر دارد و آیا بعد از جدایی احتمالی موسوی نقش خلیل‌زاده را در بخش مالی باشگاه بیشتر می‌کند یا فرد تازه‌ای با مشخصات موسوی را به استقلال می‌آورد تا شاید فشار کمتری را تحمل کند. طبق آنچه از گوشه و کنار باشگاه می‌شنویم این باشگاه با بدهی چند ده میلیاردی (حدود 70 میلیارد تومان) مواجه است که اساساً گرایش به سمت افراد سرمایه‌داری همچون موسوی از سوی تصمیم‌گیران در وزارت نشأت گرفته از همین مشکلات است که البته با تبعات اینچنینی هم همراه بوده است.

گزارش: حمیدرضا عرب