خطای انسانی روی نیمکت استقلال
جسور و شجاع یا محافظه‌کار و محتاط؟ فرهادی مجیدی باید خیلی زود فلسفه خود را تعیین کند تا اتفاق دربی بار دیگر برای او تکرار نشود.
به گزارش ایلنا، خیلی‌ها معتقدند بزرگترین اشتباه فرهاد مجیدی در واگذاری برد دربی به تساوی این بود که قائدی را از زمین بیرون کشید اما شاید این یک اشتباه کوچک از یک تصمیم اشتباه بزرگتر باشد؛ چیزی که البته در مربیان ایرانی زیاد دیده می‌شود و فرهاد مجیدی هم که تازه در آغاز راه مربیگری قرار دارد، نشان داد که تحت تأثیر همین مکتب است. ملغمه‌ای از ترس و محافظه‌کاری که اغلب جلوی خلق نتایج پرگل و بازی‌های زیبا را می‌گیرد.
در این بازی هم شاهد بودیم که تیم فرهاد مجیدی بعد از گل دوم در نیمه زمین خودش جمع شد و به فاز دفاعی رفت. حضور در فاز دفاعی برای تیمی که مهم‌ترین نقطه ضعفش خط دفاعی‌اش است یک سم مهلک است و هنوز معلوم نیست چطور فرهاد مجیدی چنین تصمیمی گرفت و چطور فکر می‌کرد با حضور 30 دقیقه‌ای در زمین خودش می‌تواند نتیجه را حفظ کند.
شاید یکی از بزرگترین تفاوت‌های مجیدی با مربی چون استراماچونی همین باشد. چیزی که از ضمیر فوتبالی ایرانی‌ها می‌آید و آن روحیه شجاعت و نترس بودن در میدان مسابقه را از آنها گرفته و آنها را به مربیانی محافظه‌کار و نتیجه‌گرا تبدیل کرده است. فراموش نکرده‌ایم که پرویز مظلومی وقتی در باد یکی از این پیروزی‌ها خوابید، برتری دو بر صفرش را به یکی از بدترین شکست‌های استقلال برابر پرسپولیس تبدیل کرد.
از این رو فرهاد مجیدی در ابتدای زندگی حرفه‌ای مربیگری‌اش باید این را به یاد داشته باشد که تماشاگران یک مربی جسور و شجاع را از یک مربی نتیجه‌گرا و محافظه‌کار بهتر و بیشتر می‌پسندند. چیزی شبیه استراماچونی که با وجود اینکه نتایج بسیاری از بازی‌ها را یا واگذار کرد و یا با تساوی به پایان برد اما به دلیل سبک هجومی و روحیه سیری‌ناپذیری تیمش توانست خودش را در کمتر از 6 ماه به یکی از محبوب‌ترین مربی‌های استقلال بدل کند.
از این اشتباه کلی و مهم اگر بگذریم، دست فرهاد مجیدی برای تغییر چهره بازی در نیمه دوم واقعاً خالی بود. اگرچه او می‌توانست با استفاده از دو تعویض دیگر در 10 دقیقه پایانی، هم بازی را از نفس بیندازد و هم تیم رقیب را کمی تحریک کند ولی نتوانست چنین کند و همین هم پاشنه آشیل او و تیمش شد و در دقیقه 88 پیروزی را با تساوی عوض کرد. دو امتیازی که می‌توانست فاصله تیم او در جدول را کم کند و شاید در هفته پایانی حسرت را برای او به همراه داشته باشد.
این تنها فرهاد نبود که اشتباهاتش منجر به از دست دادن سه امتیاز دربی شد. سیدحسین حسینی هم نشان داد که دروازه‌بان روزهای بزرگ برای استقلال نیست. به نظر دروازه استقلال در آینده نزدیک و با گرمتر شدن رقابت‌ها با چالش‌های جدی‌تری هم همراه باشد. سیدحسین حسینی اگرچه در بسیاری مواقع نمایش چشمگیری داشته اما اغلب نشان داده که دروازه‌بان مطمئنی برای روزهای حساس نیست.
چنانکه پنجشنبه هم با اشتباهی که در دقایق پایانی انجام داد استقلال را از یک پیروزی محروم کرد. حسینی همچنان در خروج‌ها هم مشکل دارد و با تردیدهایش به هنگام خروج، چهره مطمئنی درون دروازه استقلال نشان نداده است. حسینی برای اینکه شماره یک استقلال شود، چند سال جنگید و بالاخره جدی‌ترین رقیبش را بیرون کرد ولی باید این را بداند که استقلال همیشه خانه دروازه‌بان‌های درجه یک بوده و اگر از خودش آن تأثیر مهم را در تیم به جا نگذارد، شاید در تابستان رقبای جدید و جوانی را کنار خودش و در کمین شماره‌اش ببیند.
در کنار اینها مشکل همیشگی استقلال همچنان پابرجاست. مدافعانی پراشتباه که تغییر ترکیب‌شان هم بر عدم هماهنگی‌شان بی‌تأثیر نیست. مجموعه این اشتباهات استقلال را از یک پیروزی زمستانی جذاب در دربی به یک تساوی کشاند. تساوی که در آن اشتباهات حریف هم بی‌تأثیر نبود. اگرچه مهدی قائدی این روزها مهار نشدنی است اما کمال کامیابی‌نیا و شیری در گل دوم استقلال به شدت مقصر بودند. همچنین خط دفاع پرسپولیس نشان داد در نبود شجاع خلیل‌زاده به شدت آسیب‌پذیر است و تیمی که تا اینجای رقابت‌ها 7 گل خورده بود، در این بازی به تنهایی 2 گل دریافت کرد. در خط حمله هم علیپور علیرغم گلی که به ثمر رساند، همچنان نامطمئن است. او می‌توانست بار دیگر هم دروازه آبی‌ها را باز کند اما عملکرد ضعیفش مانع شد. در مجموع کلکسیون اشتباهات دو طرف نتیجه 2-2 را برای این دربی به جا گذاشت.
