محمدیان: محمدحسین در 4 سال محرومیت یک روز هم دست از تلاش بر نداشت/ او مثل پدرش صبور و مرد روزهای سخت است
قهرمان سابق کشتی در خصوص درخشش پسرش و شانس رسیدن به عناوین قهرمانی صحبت کرد.
به گزارش ایلنا، بعد از قهرمانی محمدحسین محمدیان با نمایشی خیره کننده در تورنمنت ایتالیا، حالا برخی کارشناسان او را مدعی اول پوشیدن دوبنده تیم ملی کشتی آزاد در المپیک در وزن 97 کیلوگرم می‌دانند.
محمدحسین که پسر عسکری محمدیان، نایب قهرمان سابق المپیک به شمار می‌رود، بعد از 4 سال محرومیت به تشک برگشته و انگیزه‌های فراوانی دارد.
در ادامه گفت‌وگوی ایران ورزشی با عسکری محمدیان را درباره اتفاقاتی که برای پسرش رخ داده، می‌خوانید.
* تبریک به خاطر قهرمانی محمدحسین در ایتالیا که با شکست دادن کایل اسنایدر آمریکایی و دیگر کشتی‌گیران سرشناس وزن 97 کیلوگرم دنیا به دست آمد.
خدا را شاکرم که حرف‌های من در این چند سال درباره پسرم درست از آب درآمد. در واقع محمدحسین با قهرمانی در ایتالیا، من و خانواده‌ام را رو سفید کرد. خدا خیلی به ما کمک کرد تا پسرم پس از پشت سر گذاشتن آن دوران محرومیت بسیار طولانی و سنگین که حقش نبود، سربلند شود. من همیشه سر نماز پسرم را دعا می‌کردم و حالا احساس می‌کنم دعاهای من برای پسرم مستجاب شده است.
* شاید هر کس دیگری جای محمدحسین بود، این محرومیت سنگین روی روحیه او اثر می‌گذاشت و او را برای همیشه از کشتی دور می‌کرد اما پسر شما در ایتالیا با شکست کایل اسنایدر آمریکایی و قهرمان المپیک 2016 ریودوژانیرو و قهرمان مسابقه‌های جهانی 2015 لاس‌وگاس و 2017 پاریس کار فوق‌العاده‌ای صورت داد.
قبلاً بارها و حتی به خود شما هم گفته بودم محمدحسین برای اینکه حقانیت خود را به همه ثابت کند، در این چهار سال حتی یک روز را هم به بطالت نگذراند و روحیه خود را از دست نداد و مداوم به تمرینات خود ادامه می‌داد. چهار سال محرومیت واقعاً کم نیست، حتی محرومیت سه ماهه می‌تواند برای یک ورزشکار، گران تمام شود اما محمدحسین، من و خانواده‌ام همگی در این چهار سال واقعاً خون دل خوردیم.
* محمدحسین محمدیان چهار سال از بهترین سال‌های جوانی خود را از دست داد و این اتفاق شاید غیر قابل جبران باشد.
پسرم محمدحسین اکنون 27 سال دارد اما از آنجایی که جزو کشتی‌گیران سنگین وزن است، حداقل تا دو دوره بازی‌های المپیک جا دارد کشتی بگیرد. من شنیده‌ام «حاجی مراد گاتسالوف» روس قهرمان المپیک 2004 آتن و دارنده پنج مدال طلای جهان و دو مدال نقره و برنز جهان در 37 سالگی خود قرار است در المپیک 2020 توکیو برای یک کشور خارجی کشتی بگیرد، فاصله دو المپیک آتن و توکیو دقیقاً 16 سال است، وقتی گاتسالوف روس هنوز توانایی کشتی گرفتن را دارد، پس محمدحسین من هم می‌تواند حداقل تا دو المپیک دیگر کشتی بگیرد. او در این چهار سال در واقع سه مدال جهانی و یک مدال المپیک را از دست داد. پسرم خیلی صبوری کرد و خیلی سختی کشید اما محمدحسین همچون پدرش «عسگری محمدیان»، صبور و مرد روزهای سخت است. صبور بودن پسرم بسیار ستودنی است.
* کشتی‌های پسرت را در سه ماه اخیر چطور ارزیابی می‌کنی؟
او در اولین میدان بین‌المللی خود در بازی‌های نظامیان جهان در شهر ووهان چین توانست «الکساندر هوشتین» کشتی‌گیر سرشناس بلاروس که شنیده‌ام قبلاً با دو، سه اختلاف امتیاز مغلوب عبدالرشید سعدالله‌یف روس شده است را 3 بر 2 شکست دهد و به مدال طلا برسد اما محمدحسین این بار در تورنمنت بین‌المللی ایتالیا الکساندر هوشتین بلاروس را 9 بر صفر مغلوب کرد و این یعنی حرکت و کشتی رو به جلو. او در جایزه بزرگ مسکو در حالی که 5 بر 2 شریف شریف‌اف آذربایجانی و قهرمان المپیک 2012 لندن و جهان را برده بود، داوران با نتیجه 4 بر 3 شریف‌اف را برنده اعلام کردند و محمدحسین محمدیان به مدال برنز رسید. در تورنمنت بین‌المللی ایتالیا هم او کشتی‌گیرانی چون علی شیر یرگالی‌یف قزاق، بو نیکال و کایل اسنایدر هر دو از آمریکا، آبراهام کونیدو از ایتالیا و الکساندر هوشتین بلاروسی را بسیار مقتدرانه شکست داد و به مدال طلا دست یافت، نکته جالب اینجاست که محمدحسین حتی یک امتیاز هم به کسی نداد و همه را با امتیاز بالا و ضربه فنی شکست داد.
* و صحبت آخر؟
دلم می‌خواهد در رقابت‌های انتخابی تیم ملی کشتی آزاد، عدالت رعایت و قانون به درستی اعمال شود و حق به حق‌دار برسد. یعنی هر کشتی‌گیری که بهتر است و بیشتر از همه زحمت کشیده است برای المپیک 2020 توکیو انتخاب شود. همه رقبای داخلی محمدحسین، فرزندان من هستند اما کادر فنی وظیفه دارد بهترین و آماده‌ترین فرد را برای وزن 97 کیلوگرم انتخاب کند. خداوند در آن بالا بالاها نظاره‌گر اعمال همه ما آدم‌هاست. دلم می‌خواهد که در همه وزن‌ها عدالت و قانون برای انتخاب کشتی‌گیران تیم ملی ایران رعایت شود.
