حبیب کاشانی: محرومیت تیم‌های ایرانی یک سناریوی سیاسی بود که نوشتند و اجرا کردند/ هر تصمیمی بگیریم عواقب منفی برای فوتبال ما دارد/ امیدوارم لابی‌ها منتهی به منافع شخصی نشده باشد!

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، حبیب کاشانی از مدیران خوش‌نام فوتبال ایران است که کارنامه نسبتاً موفقی هم در دوران حضورش در بخش‌های مختلف فوتبال داشته که اوج آن قهرمانی با پرسپولیس در لیگ هفتم است. او مدتی از فوتبال دور افتاده و بیشتر در گوشه و کنار آن دیده می‌شود تا در متن. با او در مورد شرایط روز فوتبال ایران صحبت کردیم:

* مدتی است که از فوتبال دور شدید و جایتان خالی است.

انقدر هم از فوتبال دور نشدم و همین چند وقت قبل در مراسم بدرقه تیم المپیک حاضر شدم. در کل دوستان کاربلد‌تر از من زیاد هستند که در رأس کار حضور دارند و در این شرایط جای خالی امثال من زیاد به چشم نمی‌آید.

* در مورد بدرقه تیم المپیک گفتید. متاسفانه بازهم نتوانستیم به بازی‌ها صعود کنیم. شما که دوره قبل مسئولیت تیم را بر عهده داشتید دلیلش را چه می‌بینید؟

زمان ما شرایط به طور کامل با امروز فرق می‌کرد. آن زمان ما 27 بازی تدارکاتی داشتیم. بچه‌های کادرفنی در حوزه خلیج فارس و با تیم‌های اروپایی بازی کردند و دیدارهای تدارکاتی مانند هلند و بلژیک و کویت و عمان و قطر و سوریه و عربستان و اوکراین و میانمار برایشان ترتیب دیده بودیم که خیلی خوب و مفید بود. آن زمان بازیکنان سرباز ما مشکل داشتند و شرایط خروج‌شان مثل امروز وجود نداشت. با همکاری ناجا و سپاه و نیروهای مسلح توانستیم این مشکل را حل کنید. شاید 65-70 درصد آن نفرات به تیم ملی اضفاه شدند و نفراتی مثل آزمون، جهانبخش، ترابی، عابدزاده و علی کریمی نسبت به آن دوره در رده بزرگسالان بازی می‌کنند. این سری اما شرایط خوبی نداشتیم و زمان برای تیم ما کشته شد و همان چیزی که همیشه متداول است سوختن زمان است. بازیکن استقلال اولین بازی ملیش در بازی آخر جلوی چین را تجربه کرد و گلر ما پیش از بازی‌ها حتی یک بازی دوستانه نداشت. وقت سوزی شد. ثبات در کادرفنی نداشتیم و استیلی دیر اضافه شد و همه این ها دست به دست هم داد که صعود نکنیم و بعد از آن پشت دست زدیم که ای کاش این کار را می‌کردیم و حکایت از پشیمانی دارد ولی در فوتبال روز دنیا همه به دنبال پیشرفت و بهتر شدن هستند و کسی منتظر ما نمی‌شود.

* در زمان شما هم صحبتش بود که کی‌روش اجازه نداده برای آزمون و جهانبخش نامه بزنید و آنها را در دور نهایی همراه داشته باشید؟

این موضوع به کی روش ربط پیدا نمی‌کرد و نتیجه اشتباهات خودمان بود. بازیکنان زیر 23 سال تحت قانون بازی ملی نیستند و چون تحت قرارداد باشگاه‌ها هستند آنها اجازه نمی‌دهند غیر از فیفا دی در اختیار تیم امید باشند و بازی ما با ژاپن در فیفا دی نبود ولی کاری را از ژاپنی ها یاد گرفتم. آنها در قرارداد بازیکن خودشان لحاظ می‌کردند که باید در صورت نیاز به تیم امید کمک کند ولی در اینجا چنین چیزی نداریم و من از ژاپنی ها این را یاد گرفت و بعد از آن اعمال کردیم. این موضوع اصلاً ارتباطی به کی‌روش نداشت.

* در مورد اوضاع پرسپولیس صحبت کنید. ثباتی که قبلاً گفته می‌شد عامل اصلی موفقیت تیم است این روزها دیده نمی‌شود.

انتخاب گل محمدی بسیار خوب و به جا بود. یحیی سابقه ملی و سابقه حضور در پرسپولیس را دارد. علاقه مندان به فوتبال سبک جدید او را می‌پسندند و در تیم‌های کم امکانات تر از پرسپولیس هم جایگاه خوبی در جدول کسب کرده و امیدوارم آمدنش خیر و برکت به همراه داشته باشد. به نظرم همانطور که فرصت به مربیان خارجی داده می‌شود، هواداران و پیشکسوتان به یحیی هم وقت بدهند تا فرصت پیدا کند و بدرخشد.

* یکی از مشکلات جدی پرسپولیس مشکلات مالی است که از قبل از زمان شما وجود داشته و هنوز هم وجود دارد. دلیلش چیست؟

من زمانی که خودم روی کار بودم به علی‌آبادی پیشنهاد دادم استقلال و پرسپولیس زیر نظر دولت برنامه بودجه ای درآمد و هزینه داشته باشد و بر اساس آن خرج کند. می‌گویند از ماست که بر ماست. پرسپولیس اگر بداند یک سال درآمد متصورش از فروش بلیت، تبلیغات دور زمین، فروش بازیکن، لیگ قهرمانان و... چقدر است در آن صورت هزینه و درآمد مشخص ‌می‌شود. در اروپا هر تیمی می‌داند چقدر پول دارند و بر اساس آن و طبق قدرت خرید بودجه تنظیم می‌کنند ولی ما هیچ وقت برنامه بودجه نداشتیم. مدیر هزینه می‌کند و می‌رود تراز منفی می‌گذارد و مدیر بعدی و بعدی به همین شکل و جمع انباشت معلوم نیست تراز منفی کِی صدایش در بیاید و مالیات جلویش را بگیرد یا وزارت ورزش متوجه شود و به آن رسیدگی کند. وقتی برنامه بودجه‌ای درآمد و هزینه تعریف شود مدیران زیان انباشته نمی‌گذارند و تیم را بدهکار تحویل نمی‌دهند.

* بحث امروز فوتبال ما محرومیت از میزبانی در بازی‌های آسیایی است. در این شرایط باید چه تصمیمی گرفته شود؟

به نظرم اینها یک سناریو است و متاسفانه ماجرا هم فقط به اینجا ختم نمی‌شود. بعد از این موضوع میزبانی جام جهانی را در پیش داریم و مطمئن باشید بحرین و عراق را نمی‌گذارند داخل ایران برگزار شود آنهم در دیدارهایی که روی میزبانی‌اش حساب کردیم. این یک سناریوی مفصل است که نوشته شده است و وقتی بازی سیاسی اتفاقی می‌افتد هر تصمیمی عواقبی برای ما دارد ولی لازمه‌اش این است که وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال و کمیته ملی المپیک قبل از هر تصمیم احساسی یک کمیته حقوقی تشکیل دهند و با افراد خبره در حقوق بین الملل یک تصمیم درست گرفته شود. این مسائل به نظرم با روح ورزش در تضاد است.

* اگر از حضور در رقابت‌ها انصراف دهیم چه می‌شود؟

آنها دنبال همین می‌گردند و تصمیمی است که باعث مجازات ما می‌شود و سناریو ادامه پیدا می‌کند. بازی کنیم هم عزت و اقتدار ملی مخدوش می‌شود. ما نباید تصمیمی بگیریم که اقتدارمان شکسته شود و باع شود آنها تصمیم بدتر بگیرند. اساس ورزش ایجاد عرق ملی و اتحاد می‌کند. دقت کنید اگر فوتبال در کشور ما نباشد چه اتفاقی خواهد افتاد و چه ضربه سنگینی می‌خوریم. اگر کمیته حقوقی تشکیل شود و با ادله قانونی از خودمان دفاع کنیم آن وقت AFC تجدید نظر می‌کند. خوشبختانه فعلا این رای در کمیته بدوی تشکیل شده و قطعی نشده است. کشور ما در فدراسیون جهانی فوتبال و انتخاباتش به اینفانتینو رای داده و با شیخ سلمان و اینفانتینو لابی خوبی داریم و در گذشته لطفی به آنها کردیم و حالا باید جوری جبران شود که منجر به منافع ملی شود و منافع شخصی را به دنبال نداشته باشد. ما باید منافع ملی‌مان را در نظر بگیریم. همان دوستان لطف و محبت را در جهت منافع کشور ما انجام داده و منافع ملی ما را در نظر بگیرند.

* و انتخابات فدراسیون که قرار است زودتر از موعد برگزار شود.

شرایط حال حاضر فوتبال ما طبیعتاً شرایط خوبی نیست. این اتفاقات به فوتبال کشور ضرر می‌زند. فروردین مسابقات ملی داریم ولی هنوز رئیس فدراسیون و مربی تیم ملی نداریم. مردم ما حقشان این نیست که خدای ناکرده از تلویزیون نظاره گر جام جهانی باشند. این حق ما نیست. حداقل حق ما حضور در جام جهانی است. دوستان همت کنند و تلاش کنند تا ریاست فدراسیون مشخص شود. نداشتن ریاست فدراسیون و سرمربی تیم ملی و شکایت مربی قبلی تیم ملی این بلاتکلیفی را ایجاد کرده و ممکن است ناخودآگاه زمان را از ما بگیرد و آفت بزرگی به فوتبال ما برسد.