می‌توانیم برای اولین بار سهمیه تیمی المپیک بگیریم / علی دایی و کریم باقری به تنیس روی میز علاقه دارند

به گزارش ایلنا، هدایی در ابتدا گفت: خوشحالم که توانستم این اتفاق تاریخی را برای تنیس روی میز کشورم رقم بزنم. من از اول سال 2018 برنامه ها را منسجم تر و با پشتکار بهتری ادامه دادم. خداراشکر در بیشتر تورنمت ها مدال گرفتم و توانستم رنکینگی را که 370  بود پله پله ارتقا بدهم و تا ماه گذشته رنکینگم 5 بود و سه ماه در رده بندی جهان 5 بودم، سرانجام امتیاز مدال نقره ای که در مسابقات نیجریه گرفتم حساب شد و در آخرین رنکینگ در 2019 توانستم رتبه 1 زیر 21 سال را به دست بیاورم.

وی درباره پرداختن رسانه های خارجی به موفقیت خود اظهار کرد: این اتفاق غیرمنتظره ای بود و رسانه های داخلی توقع این اتفاق را نداشتند. فدراسیون جهانی و دیگر رسانه ها هم به من تبریک گفتند. 7 سال پیش بود که نوشاد عالمیان رنکینگ 4 زیر 21 سال دنیا بود و او یک اسطوره ملی است. بعد از آن کمتر کسی فکر می کرد این رکورد زده شود و من خیلی خوشحالم.

این ورزشکار درباره صعود 370 پله ای خود طی یک سال توضیح داد: در تنیس روی میز سالانه 16 تورنمنت برگزار می شود که از این ها 8 تا از بهترین عملکردها حساب می شود. من از اول سال تا به حال در 9 مسابقه شرکت کردم و خداراشکر با عملکرد خوب در عمان از 370 به 60 رسیدم بعد با موفقیت در مسابقه کره شمالی به 24 رسیدم، سه ماه 5 مانده بودم و مدال مسابقات نیجریه مرا به رنکینگ 1 رساند.

هدایی درباره دلیل عدم موفقیت امیدها بعد از انتقال به رده بزرگسالان تنیس روی میز ایران  توضیح داد: کار در بزرگسالان خیلی سخت تر است و شاید آن ساختار خوب در ایران جا نیفتاده است. وقتی حدفاصل جوانان تمام می شود تا به بزرگسالان برسند، سه سالی به نام زیر 21 سال وجود دارد و اگر در این مدت به بازیکنان خوب برسند می توانند از آنها در تیم ملی بزرگسالان خوب استفاده کنند. در بزرگسالان رقابت سخت تر است. چون در امیدها جدول از 64 نفر شروع می شود اما در بزرگسالان رقابت بین 240 نفر و فشرده تر در سطح بالا است. ما با بچه های ایران هم در مسابقات بزرگسالان عملکرد خوبی داشتند.

وی در خصوص احتمال کسب سهمیه 2020 توکیو تصریح کرد: از الان نمی شود چیزی گفت چون در رشته تنیس به صورت تیمی کسب سهمیه می کنیم. 2 تا 6 بهمن ماه در پرتقال کسب سهمیه تیمی را با حضور 64 تیم داریم و فقط 16 تیم می توانند شرکت کنند، 7 تیم قهرمان قاره ها و میزبان هستند و 9 تیم از بین 64 تیم انتخاب می شوند. اگر تیم در 16 تا ببازد یک تیم دیگر می تواند سهمیه بگیرد و باز هم شانس داریم. ولی ما وضعیت خوبی داریم و نوشاد و نیما در وضعیت خوبی هستند خود من در رنکینگ نفر اول هستم و  از نظر روحی روانی خوب هست و تیم خوبی هستیم و می توانیم امیدوار باشیم برای اولین بار سهمیه تیمی بگیریم.

این قهرمان پینگ پنگ درباره شانس کسب مدال گفت: ما در مسابقات آسیایی مدال داشتیم ولی در المپیک خیر. در تنیس روی میز هیچ چیزی غیرممکن نیست اما سخت است چون قهرمانان دنیا همچون ژاپن و چین در آسیا هستند و این کار را سخت می کند و دست ما را می بندد. امیدوارم حتی اگر در 2020 نشد در 2024 این اتفاق بیفتد و مثل همان که کسی باورش نمی شد در رنکینگ زیر 21 سال موفق شویم یا در آسیا مدال بگیریم، این اتفاق در المپیک هم رخ بدهد.

هدایی در خصوص حمایت از این رشته تصریح کرد: در تنیس روی میز در چند سال اخیر کادر فدراسیون خوب عمل کرده است. ما دو مدال آسیایی در جاکارتا و جوانان گرفته ایم. تیممان جزو دسته یک جهان است و چهار ماه دیگر برای مسابقات آماده می شویم و هدفمان قهرمانی جهان در بوسان کره جنوبی است. همچنین سه نفر از بازیکنان ما جزو 10 نفر دنیا در رده های مختلف هستند؛ زیر  21سال، جوانان و نوجوانان که این عملکرد خوبی از فدراسیون را نشان می دهد. امیدوارم حمایت ها بیشتر شود چون در بزرگسالان کار سخت است و حمایت بیشتری لازم داریم.

وی درباره جوایزی که در مسابقات اهدا می کنند، گفت: به 8 نفر اول جایزه می دهند و مثلا در مسابقات چلنج پلاس 7 تا 5 هزار دلار به قهرمانان می دهند..

این ورزشکار حوزه تنیس درباره حضور فوتبالی ها در این رشته بیان کرد: در کلیپی دیدم که آقای پروین تمرین پینگ پنگ می کند. خود من پریشب در برنامه ای شنیدم آقای دایی و باقری هم به این رشته علاقمند هستند و تنیس روی میز کار می کنند.

هدایی در پایان گفت: از تمام زحمات پدر و مادرم، آقای احسانی مهر و تمام کسانی که حمایتم کردند ممنونم. از فدراسیون تنیس روی میز و باشگاه

 پتروشیمی بندرامام و مهندس بدیعی که در مجامع بین الملی کمکمان می کند ممنونم و امیدوارم حمایتها ادامه دار باشد و در المپیک و مسابقات افتخارآفرینی کنیم.