شام آخر منصوریان با یحیی صرف می‌شود؟

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، ذوب‌آهن این روزها شرایط خوبی ندارد و این را از جای جای اتفاقات پیرامونی این باشگاه و البته نتایجش می‌شود فهمید. سبزپوشان در حالی هفته ششم لیگ برتر را به پایان رساندند که تا کنون هیچ پیروزی‌ای در کارنامه‌شان ثبت نشده و 2 شکست و 4 تساوی حاصل کار آنها بوده و حالا با 4 امتیاز از این 6 بازی تنها دو تیم تازه لیگ برتری شده گل‌گهر و شاهین شهرداری را پایین‌تر از خود می‌بیند که اولی سرمربی خود را تغییر داده و دومی هم سرمربی‌اش استعفا داده و به دنبال انتخاب سرمربی جدید است و همه این‌ها به اندازه کافی گواه شرایط وخیم ذوب آهن است.

بعد از شکست 2 بر صفر در دربی اصفهان بود که خون عده‌ای از هواداران این تیم به جوش آمده و از مدیران باشگاه درخواست تغییر سرمربی خودشان را مطرح کردند و همان زمان بود که شایعاتی مبنی بر قطع همکاری با سرمربی سبزپوشان اصفهانی مطرح شد. خبری که البته تکذیب شد ولی تجربه از دو تیم اصفهانی نشان می‌دهد میان پخش شدن شایعه برکناری تا رخ دادن این اتفاق چند هفته بیشتر فاصله نیست، درست مثل اتفاقی که پیش از این برای امید نمازی در همین ذوب آهن رخ داده بود یا برکناری کرانچار از هدایت سپاهان در لیگ هفدهم که مدتی پس از شایعه برکناری‌اش به وقوع پیوست. به هر جهت ذوب آهن با چنین شرایطی پا به مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی گذاشت. جام حذفی همیشه یک پوئن نگه‌دارنده برای ذوبی‌ها بوده و به نوعی خودشان را متخصص این عنوان می‌دانستند و در خیلی از فصل‌هایی که در لیگ نتایج خوبی نمی‌گرفتند، در این تورنمنت جدی‌تر ظاهر شده و به مراحل بالا می‌رسیدند و بعضاً قهرمان می‌شدند. در حالیکه این رقابت‌‌ها می‌توانست التیام موقتی برای کادرفنی ذوب آهن باشد و به آنها فرصت بازسازی تیم در تعطیلات لیگ برتر را بدهد اتفاقی افتاد که شرایط را به مراتب از بد، بدتر کرد.

خوردن 4 گل در فولادشهر مقابل یک تیم دسته اولی آنهم تیمی که در میانه جدول این رقابت‌ها قرار دارد هیچ توجیهی برای تیمی مثل ذوب آهن ندارد مگر اینکه با مرور اتفاقات پیرامونی این باشگاه و تیم فوتبالش بفهمیم حال و روز سبزهای اصفهانی اصلا خوب نیست و حالا این شکست تحقیر آمیز دیگر به همه اثبات کرد زمان تغییر فرا رسیده است و زنگ خطر بیش از هر زمان دیگری بیخ گوش منصوریان و دستیارانش است. دیگر بحث برکناری و تغییر کادرفنی چیزی نبود که در پچ‌پچ‌های درگوشی و غیر رسمی دنبالش باشیم و علناً در مصاحبه‌های مدیرعامل و سخنگوی باشگاه به آن اشاره می‌شد.

منصوریان در نشست خبری خودش بعد بازی هم با اشاره به فشارهایی که از بالا به او وارد شده و می‌شود گفت: ما یک خانواده بزرگ هستیم. همه باید کمک کنیم تا مشکلات حل شود. فرقی نمی‌کند در کدام موقعیت هستیم. ما یک خانوده هستیم که باید در روزگار سخت به هم کمک کنیم. متأسفانه روز بد ما در جام حذفی رقم خورد. ممکن بود امروز در لیگ برتر رقم بخورد. من در این مسابقه از خودم و بازیکنان ناراضی هستم اما باید همه کمک کنیم تا ادامه راه شرایط بهتر شود. در سلسله مراتب از نفر اول کارخانه گرفته تا بقیه همه می‌خواهند کمک کنند و باید دید تفکرات آنها برای کمک کردن چگونه است.

این صحبت‌ها به نوعی تایید غیر مستقیم فشارها از سوی هیات مدیره است که ممکن است به زودی کار را به تغییر سرمربی بکشاند. اگر روزگاری مدیری مثل سعید آذری در رأس کار ذوب‌آهن بود که سعی می‌کرد کار را بیشتر با تفکرات شخصی خودش جلو ببرد و کمتر تحت تاثیر خواست هیات مدیره باشگاه عمل کند و هرگاه فشارها به او بیش از حد معمول می‌شد با مصاحبه و کشاندن مسائل داخل باشگاه به رسانه‌ها آن را از روی دوش خود برمی‌داشت، این روزها مدیر دیگری در رأس کار سبزپوشان قرار دارد که هم هماهنگی بیشتری با هیات مدیره دارد و هم برخلاف آذری از مصاحبه و پست گذاشتن در فضای مجازی فراری است و همین موضوع به دامن زدن شایعات و تقویت آنها بیشتر کمک می‌کند.

ذوب آهن باید امروز در دیداری دشوار به مصاف شهر خودرو برود و اگر در این بازی اتفاق خاصی برای نجات منصوریان رخ ندهد نیمکت او لغزان‌تر از همیشه خواهد بود و باید دید علیمنصور با تیم آشفته، بی‌انگیزه و البته پر از مشکلاتش در این دیدار چه خواهد کرد و اینکه آیا می‌تواند با یک نتیجه خوب بقای خود را روی نیمکت ذوب آهن تمدید کند یا باید به فکر بستن چمدان‌هایش باشد.

به هر جهت منصوریان شرایط خوبی در ذوب آهن ندارد و فعلاً در میان تیم‌های لیگ برتری نزدیک‌ترین شخص به برکناری بعدی از روی نیمکت تیم‌ها است و باید دید این اتفاقا در نهایت رخ می‌دهد یا نه.