درباره حرکت زشت بازیکن تراکتور؛ فوتبال در مسیر نفرت پراکنی

به گزارش ایلنا، میان بازیگران تلویزیون و سینما که محبوبیتی هم به دست آورده‌اند این مسابقه بسیار ملموس‌تر است و بسیاری از چهره‌های این عرصه فعالیت گسترده‌ای در فضای مجازی دارند و حتی از این راه کسب درآمد هم می‌کنند. این طیف حتی با ندانم‌کاری‌های خود گاهی موجب بروز مشکلاتی هم شده‌اند که نمونه‌اش تبلیغ دردسرساز آمپول توسط یکی از بازیگران زن معروف بود که به خبر تبلیغ آمپول مرگ‌آور خانم مهناز افشار معروف شد!

بازیکنان فوتبال و برخی رشته‌های ورزشی نیز از این امتیاز بی‌بهره نبوده‌اند و به سبب برخورداری از جایگاه حرفه‌ای و فضایی که در عرصه ورزش برای‌شان فراهم شده توانسته‌اند همپای سلبریتی‌های عرصه هنر در فضای مجازی عرض‌اندام کنند و از دنبال کننده‌های میلیونی بهره‌مند شوند.

گاهی سیر صعودی تعداد دنبال کننده‌های بازیکنان فوتبال به اندازه یک چشم برهم زدن است و به محض آنکه بازیکنی با تیم‌های بزرگ وارد قرارداد حرفه‌ای می‌شود، هواداران آن تیم به سمت صفحه شخصی بازیکن یورش می‌برند و در کمترین زمان ممکن تعداد دنبال کننده‌های آن شخص را به طرز شگفت‌آوری افزایش می‌دهند.

این فضا بخصوص برای بازیکنان فوتبال که نسبت به هنرمندان عرصه سینما بیشتر در معرض دید و بازخوردهای عمومی قرار دارند طلب می‌کند که با احتیاط کامل در این دایره رسوخ کنند و از انتشار پست‌های حاشیه‌ساز که باشگاه‌های خود را به چالش می‌کشد بپرهیزند اما به واقع گوش شنوایی وجود ندارد و ولع گرفتن لایک و افزایش تعداد دنبال‌کننده‌ها و دست به دست شدن در فضای مجازی موجب شده بسیاری از بازیکنان اقدام به انتشار پست‌های حاشیه ساز کنند.

به تازگی تعدادی از بازیکنان فوتبال و حتی مسئولان تیم‌ها بابت انتشار مطالب تند و نامناسب که جنبه حقوقی داشته، از سوی کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال احضار و مجازات شده‌اند اما این قوانین بازدارنده هیچ اثری در رفتار دیگر بازیکنان نداشته به طوری که مهدی ببری یکی از بازیکنان تراکتورسازی با انتشار پستی تحریک‌آمیز در صفحه شخصی خود که به حمایت از حملات ترکیه به سوریه پرداخته موجی از حیرت و تعجب را در میان اهالی فوتبال به راه انداخته است. شاید اگر بازیکن تراکتورسازی می‌دانست که شعار فیفا همواره در مواجهه با سیاست و جنگ‌طلبی چیست هرگز چنین پستی را در صفحه شخصی‌اش منتشر نمی‌کرد که کار به پاسخگویی سیروان قربانی، یکی از بازیکنان تیم فوتبال صنعت نفت بکشد و در نهایت نیز پای کمیته اخلاق وسط بیاید.

احتمالا  بازیکن تراکتورسازی به سبب انتشار این پست تحریک‌آمیز با محرومیت مواجه خواهد شد و سیروان قربانی نیز همینطور اما لازم است باشگاه‌ها از این پس قوانین سفت و سختی برای فعالیت بازیکنان خود در فضای مجازی وضع و حتی تدبیری بیندیشند که هیچ بازیکنی بدون کسب مجوز از سوی باشگاه خود نتواند پستی را در صفحه شخصی‌اش منتشر کند.

به واقع بازیکنی که تحت قرارداد با یک باشگاه حرفه‌ای است که تماشاگران چشمگیری هم دارد، شخصیت حقوقی محسوب می‌شود و طبق عرف تمام لیگ‌های حرفه‌ای دنیا، تمام رسانه‌های مربوط به او نیز به باشگاهش تعلق دارد و این گونه نیست که بازیکن یا مربی بتواند به راحتی در فضای مجازی قدم بگذارد و مطالبی را نشر دهد که حتی با شعار فیفا نیز در منافات باشد.

باشگاه‌ها در این عرصه دچار چنان افسارگسیختگی شده که باید هرچه سریع‌تر به آن ورود و راه‌هایی برای کنترل رفتارهای بازیکنان بیابند تا شاهد تکرار چنین مطالبی که جز افزایش کینه‌توزی میان همه قوم‌های ایرانی محصول دیگری ندارد، نباشیم. به یاد داریم زمانی که کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی بود هیچ یک از بازیکنان تیم ملی جرأت نمی‌کردند همسو با نظرات سرمربی و فدراسیون فوتبال مطلبی را منتشر کنند اما در باشگاه‌های ما عملاً بازیکنان رها شده‌اند و هیچ ‌بندی در قرارداد آنها دال بر جلوگیری از چنین رفتارهایی گنجانده نشده است.

 ایران سرزمین وسیعی متشکل از اقوام مثل ترک، کرد، لر، عرب، مازنی، گیلکی، بلوچ و فارس و ادیان مختلف است و همه زیر یک پرچم قرار دارند و برای حفظ آن باید کوششی بیشتر انجام داد تا ذهن‌های بیمار و عقل‌های ناقص این گونه موجب تشویش و برانگیختگی‌های قومیتی و حتی مذهبی نشوند.