مین مثل رامین!؛ رضاییان بازیکنی با کیلومترها فاصله از پیراهن تیم ملی

به گزارش ایلنا، رامین رضاییان که حالا با کمترین شایستگی‌های فنی پست اثرگذار دفاع راست را در اختیار گرفته، حتی از بعد فنی به پای بازیکنانی همچون محمد نوازی هم نمی‌رسد که با آن استایل و سرزندگی بی‌نظیرش سال‌ها پشت خط اعجوبه‌ای همچون مهدوی‌کیا بود. یا حتی حسین کعبی که در اوج چشم‌نواز بازی می‌کرد و هر بیننده‌ای را به وجد می‌آورد. جناح راست فوتبال ایران از گذشته تا امروز محل عبور و مرور ستاره‌های بسیاری بوده و اگر تخصصاً بخواهیم بهترین مرد این پست را معرفی کنیم بی‌هیچ تعارفی باید دست بگذاریم روی نام جواد زرینچه که وقتی در تیم ملی حضور داشت مربیان وقت را ناچار می‌کرد تا از مهدوی‌کیا، یک خط جلوتر استفاده کنند.

 پیش از آنکه رامین رضاییان پست مهم دفاع راست تیم ملی را در اختیار بگیرد، بازیکنانی همچون پژمان منتظری با وجود اینکه اصالتاً بازیکنی برای دفاع میانی بود در این منطقه به خوبی ایفای نقش می‌کرد. در این میان گاهی نیز فرصت‌هایی برای وریا غفوری پدیده می‌آمد، بازیکنی که همین حالا از همه جهات شایسته‌تر از رامین رضاییان است اما رضاییان چنان خوش اقبال است که در نازل‌ترین سطح کیفی می‌تواند به بازی‌های ملی‌اش بیفزاید و بی‌آنکه بازخواست شود، به حضور در لباس تیم ملی ادامه دهد.

ملاک دعوت از رامین رضاییان که در بازی یکطرفه مقابل کامبوج حتی یک پاس گل مستقیم نداد و در بازی با بحرین یکی از منفعل‌ترین بازیکنان بود، چیست؟ چرا رامین رضاییان از این موهبت بزرگ برخوردار است که همواره در ترکیب تیم ملی باشد اما شایسته‌ترهایی مانند وریا غفوری حتی در لیست نهایی هم قرار نمی‌گیرند؟ وریا قطعاً در فصل جاری نسبت به فصل قبل عملکرد ضعیف‌تری داشته اما همین هم برای دعوت به تیم ملی کفایت می‌کرد تا شاید شاهد حضور رضاییان در ترکیب تیم ملی نباشیم. بازیکنی که در بازی با کامبوج همواره به دیگر بازیکنان معترض بود و با ادا و اطوارهایش اعصاب بیننده‌های فوتبال ملی را خرد کرده بود.

شکست تلخ مقابل بحرین عواملی داشت که بی‌شک یکی از آنها رامین رضاییان بود که با وجود آشنایی با شرایط بازی در فوتبال کشور‌های حوزه‌ خلیج فارس نتوانست گره‌ای از بازی باز کند. در طول بازی رضاییان یک حرکت منجر به موقعیت‌سازی هم انجام نداد و با جایگیری‌های نامناسب، پاس‌های اشتباه و ناتوانی در ارسال توپ در حرکت، لزوم تجدید نظر در بازی گرفتن از گزینه این پست را بیش از همیشه ضرورت بخشید.

کفگیر فوتبال ایران هنوز به ته دیگ نخورده که نشود جای رامین رضاییان گزینه مطلوب‌تری را برگزید. حتی اگر وریا غفوری همچنان مغضوب باشد، باز هم گزینه‌هایی هستند که می‌توانند مدافعان راست بهتری نسبت به رامین رضاییان باشند. مارک ویلموتس برای یافتن یک دفاع راست ایده‌آل‌تر در تیمش دشواری آنچنانی پیش رو ندارد. فوتبال ایران پر است از استعدادهای نهفته. فقط باید آنها را یافت.

شاید این بازیکن از نگاه کی‌روش که همواره دوست داشت مدافع راستش از نیمه‌های زمین عبور نکند، گزینه ایده‌آلی بود اما برای ویلموتس با این افکار هجومی رامین رضاییان هرگز گزینه مناسبی نیست و هر چه زودتر باید از آن عبور کرد. هرچند که رضاییان در زمان کی‌روش هم گاف‌های بزرگی داد و در جام جهانی زمینه‌ساز گل تیم ملی اسپانیا شد تا در آن عرصه هم نتواند تمام دستورات دفاعی‌اش را به نحو احسن ایفا کند. رضاییان بازیکنی است که وقتی تاکتیک تیمش وارد فاز هجومی می‌شود به کلی از جریان بازی خارج و به یک عنصر بی‌کار و بی‌اثر بدل می‌شود چرا که اساساً با اصول بازی هجومی آشنا نیست.

گزارش: حمیدرضا عرب