فرشته مرگ در کمین فوتبال؛ همه حادثه‌های تلخ دیدارهای لیگ برتر
فوتبال ایران در سال‌های اخیر حوادث تلخ و ناگوار زیادی را در دل خود داشته است.
به گزارش ایلنا، همه ما با بلیت برگشت پای به این دنیا گذاشته‌ایم، بلیتی که تاریخ برگشتش مشخص نیست؛ یکی چندین دهه به گشت‌وگذار مشغول می‌شود و دیگری هواپیمایش در 8 سالگی آن‌هم در ورزشگاه آماده پرواز. بعید است کسی تاکنون حتی یک‌بار هم به مرگش فکر نکرده باشد اما آنچه مشخص است هیچ‌کس به این فکر نمی‌کند که در حال تماشای یک مسابقه ورزشی، در حالی که مشغول جنب‌وجوش، بالا و پایین پریدن و ثبت یک خاطره در زندگی‌اش است و یا هنگامی که قصد خروج از استادیوم را دارد به ناگاه بلندگوی ترمینالِ زندگی، نامش را بخواند. این همان اتفاقی است که در جریان دیدار پرسپولیس و صنعت نفت رخ داد و «پسر قرمز» غم تازه و دردناک دیگری را بر قبل‌مان نشاند اما این اولین باری نیست که یک هوادار در استادیوم جان خود را از دست می‌دهد.
مرگ هوادار جوانِ استقلال
بعد از پایان مسابقه استقلال و داماش در فصل 92-1391، یکی از طرفداران جوان استقلال به نام «غلامرضا رفعتی ساجدی» در استادیوم عضدی رشت بر اثر سکته قلبی درگذشت. البته بعضی دلیل مرگ را ازدحام بیان کردند اما این ادعا اثبات نشد.
مرگ در تختی
در جریان بازی تیم‌های نفت تهران و پرسپولیس که در ورزشگاه تختی برگزار شد، یکی از هواداران تیم فوتبال پرسپولیس به دلیل سکته قلبی جان خود را در ورزشگاه از دست داد. این هوادار چند دقیقه بعد از ادای احترام به کاپیتان مرحوم پرسپولیس یعنی «هادی نوروزی» در دقیقه 24، بدون اینکه کسی به او برخورد کند ناگهان نقش بر زمین شد. کمک‌های اولیه و احیا نیز متأسفانه بی‌ثمر بود.
یادگاری مرگبار
«شانون استون» هوادار 39 ساله تیم بیسبال رنجرز، در مسابقه تیمش با اوکلند، مشغول تشویق بازیکنان محبوبش بود که توپ ارسالی توسط «جاش همیلتون» به سمت او آمد. این هوادار تصمیم گرفت این توپ را به‌عنوان یادگاری به دست آورد اما تلاش او باعث سرنگونی‌اش از فاصله (گپ) میان پله‌ها و سکو شد. او از ارتفاعی 6 متری به زمین سقوط کرد و پیش از انتقال به بیمارستان در آمبولانس جانش را از دست داد.
توپ قاتل
در جریان نیمه دوم بازی تیم‌های «کلومبوس بلوز‌جکت» و «کالگاری فِلِیمز» در لیگ دسته اول هاکی در سال 2002، توپ شوت شده توسط «جکسون» از دیواره‌های دور زمین رد شد و به میان جمعیت رفت. از بخت بدِ «بریتانی سیسیل» 13 ساله، این توپ سرگردان به او اصابت و جراحتی شدید در ناحیه سرش ایجاد کرد، جراحتی که در نهایت به قیمت از دست دادن جانِ این دختربچه نوجوان تمام شد.
یک لیز خوردنِ ساده!
در سال 2005 بازی بین دو تیم «آتلانتا برِیوز» و «فیلادلفیا» در هوایی بارانی شروع شد، بارانی که تنها موجب خیس شدن نقاطی از ورزشگاه شد ولی زمانی که بلیت مرگ تاریخ بخورد دیگر نمی‌توان از آن فرار کرد. «رونالد هامر» آن روز دقیقاً از قسمت خیس ورزشگاه در حال گذر بود، پایش سر خورد و از پله‌های طبقه دوم ورزشگاه و از ارتفاعی 13 متری به پایین سقوط کرد. رونالد 24 ساله پیش از رسیدن آمبولانس حاضر در ورزشگاه به او جان باخت.
تفاوت بزرگ
در ماجرای «عماد» (پسر قرمز) یک تفاوت بزرگ با حوادث فوق وجود دارد و آن دلیل این مرگ نابهنگام است؛ عماد قربانی ضعف ساختاری ایمنی در ایران شد. متأسفانه «ایمنی» در حال حاضر به بخش لوکس پروژه‌ها تبدیل شده؛ چندین و چند هفته وقفه برای بالا بردن «ایمنی» در پروژه‌ها ایجاد می‌شود اما نتیجه نهایی همواره به دلیل سهل‌انگاری و اطمینان از عدم برخورد قاطع با مجریان طرح و مسئولین، چیزی شبیه به فاجعه است. در این داستان غم‌انگیز نیز کارفرما - فدراسیون فوتبال یا وزارت ورزش- به دلیل عدم نظارت ایمنی بر فعالیت‌های پیمانکار و مطابق با آئین‌نامه ایمنی امور پیمانکاری، مقصر هستند اما همانطور که دیدیم درست در لحظاتی که بدن خشک شده کودکی 8 ساله، ایرانیان را سیاهپوش کرده بود؛ نه آبی در دل مسئولین تکان خورد و نه برخوردی قاطع خاطر مجریان طرح را مکدر کرد. در عوض رقابت‌های جام حذفی با لبخندی بر روی لب در همان ورزشگاه آزادی برگزار شد تا یک ستاره دیگر به ستاره‌های مدیران فوتبال کشورمان افزوده شود.
