وحید امیری باید خود واقعی‌اش را پیدا کند
وینگر پرسپولیس پس از بازگشت به این تیم نشانی از بازی‌های خوب گذشته خودش ندارد.
به گزارش ایلنا، در روزهایی که پرسپولیس در دوران پنجره بسته نقل و انتقالات و محرومیت به سر می‌برد چند بازیکن از این تیم جدا شدند که برخی از آنها در تابستان امسال به این تیم بازگشتند و برخی دیگر نیز تلاش‌هایی برای بازگشت داشتند که در نهایت موفق به این کار نشدند. اقدامی که به مذاق هواداران خوش نیامد و امضای قرارداد با این بازیکنان را در ادامه ناراحتی‌های سلسله‌وارشان از مدیریت ایرج عرب دسته‌بندی کردند. اعتراض هواداران البته چندان بی‌ربط هم نبود. این بازیکنان در اوج بازی‌های حساس پرسپولیس و جنگیدن این باشگاه در چند جبهه برای کسب قهرمانی لیگ و تحقق آرزوی دیرینه این باشگاه یعنی فتح جام لیگ قهرمانان آسیا تصمیم به ترک باشگاه و عقد قرارداد با باشگاه‌های اغلب گمنام و ناآشنا گرفتند. از این‌رو بازگشت این چهره‌ها به باشگاه بعد از پشت سر گذاشتن روزهای سخت پرسپولیس چندان مطلوب هواداران نبود و هواداران با اعتراض خود می‌خواستند به این بازیکنان بیاموزند که باشگاه‌شان جایی نیست که در روزهای سخت تنهایش بگذارید و بعدش هر وقت دل‌تان خواست به آن برگردید. از این‌رو بخشی از اعتراض هواداران به مدیری مثل عرب از این جهت بود که به نظر آنها عرب در حد بزرگی نام باشگاه نیست و با گرفتن تصمیمات اینچنینی و عقد قرارداد مجدد با این بازیکنان باشگاه را کوچک کرده و حرکتی نه در خور شأن این باشگاه انجام داده است.
در این میان اما داستان یک بازیکن با بقیه فرق داشت. وحید امیری که یکی از بازیکنان بی‌حاشیه، کاملاً در خدمت تیم و بسیار مؤثر پرسپولیس بود. وحید بعد از درخشش در پرسپولیس برانکو و پس از آن بازی‌های درخشان در جام‌جهانی به همراه مجتبی حسینی در یکی از معدود ترانسفرهای قابل قبول آن سال راهی لیگ ترکیه و تیم ترابوزان اسپور شد. تیمی شناخته شده که اغلب فرصت بازی در لیگ‌های اروپایی را هم پیدا می‌کند. این انتقال علاوه بر مقصد قابل قبولش برای وحید هم موقعیت مناسبی بود. وحید امیری خیلی دیر به فوتبال ایران معرفی شد. او برای اولین‌بار در ۲۶ سالگی پیراهن تیم ملی را پوشید و در زمان انتقال به ترابوزان ۳۰ سال داشت. برای بازیکنی که در سطح یک فوتبال ایران بازی می‌کند و خیلی دیر به عرصه ملی آمده ۳۰ سالگی شاید آخرین شانس برای حضور در لیگ‌های اروپایی باشد. از این‌رو شاید نتوان چندان ایرادهایی که در بالا به آن اشاره شد را به وحید امیری نسبت داد. علاوه بر آن وحید امیری از پرسپولیس به تیمی شناخته شده مثل ترابوزان رفت و این مثلاً با انتقال به تیمی ناشناخته در لیگ لهستان خیلی متفاوت است. از این‌رو شاید نتوان ترانسفر وحید امیری را در دسته جدایی‌های یکی دو سال اخیر از پرسپولیس دسته‌بندی کرد. حالا از بخت و اقبال، وحید امیری توانایی تطبیق دادن خودش با شرایط تیم‌های اروپایی را نداشت و از این‌رو ماندنش در ترابوزان چندان مؤثر نبود و در پایان سال اول حضور در این تیم تصمیم به بازگشت به ایران گرفت اما بازگشت وحید چندان با بازگشت روزهای خوبش همراه نبود و او در این روزها عملکرد درخشانی در ترکیب پرسپولیس کمی ناهماهنگ کالدرون ندارد.
شاید داستان تکراری ترانسفرهای کور و ستاره‌سوز برای وحید اتفاق افتاده باشد و شاید هم نه اما هر چه هست وحید امیری این روزها با وحید امیری که از پرسپولیس جدا شد خیلی فرق دارد و او اگر می‌خواهد دل هواداران را به دست بیاورد راهی ندارد جز اینکه هرچه زودتر خود واقعی‌اش را پیدا کند.
