خمیازه دردسرساز مدیران استقلال و پرسپولیس
واقعیت این است که در همین روزهای آغازین لیگ برتر امیرحسین فتحی و ایرج عرب هر کدام برای باشگاه خود به بحران تبدیل شده‌اند. دو مدیرعامل که نه تنها باری را از دوش دو تیم بزرگ پس از تغییرات گسترده فنی در فصل جدید برنمی‌دارند، بلکه ماجراهای آنها خود باری بر دوش استقلال و پرسپولیس است.
به گزارش ایلنا، سکوت آنها حتی دیگر یک اطوار مدیریتی نیست، سکوتی که مدت‌هاست معنای سکوت توم با آرامش نمی‌دهد، بلکه فرار از پاسخگویی است.
استقلال و پرسپولیس هر کدام به روایت و حکایت خود دچار مسأله‌های پیچیده‌ای هستند، اولی با شکست در بازی اول بحران‌هایش و رابطه‌های مخدوش مربی و مدیرعامل را بروز داده، دومی با پیروزی در بازی اول شاید کمی آرام‌تر به نظر بیاید.
اما واقعیت این است که در همین روزهای آغازین لیگ برتر امیرحسین فتحی و ایرج عرب هر کدام برای باشگاه خود به بحران تبدیل شده‌اند. دو مدیرعامل که نه تنها باری را از دوش دو تیم بزرگ پس از تغییرات گسترده فنی در فصل جدید برنمی‌دارند، بلکه ماجراهای آنها خود باری بر دوش استقلال و پرسپولیس است.
اخبار پی در پی درباره استعفای عرب از مدیرعاملی پرسپولیس و بی‌تفاوتی فتحی درباره اتفاقاتی که حوالی استراماچونی رخ می‌دهد، می‌تواند دو مربی خارجی تازه‌وارد پرسپولیس و استقلال را هاج و واج کند.
بی‌شک برای کالدرون و استراماچونی سؤال‌‌برانگیز است که در آغاز همکاری‌شان با یک باشگاه دچار چنین مسائلی شده‌اند.
بخشی از دلایل بحران‌های اخیر پرسپولیس و استقلال از هواداران پنهان مانده و این نگران‌کننده است، چون همیشه دور از چشم هوادار می‌تواند اتفاقات بدتری رخ دهد.
از موضوعات پیش پا افتاده تا موضوعاتی پیچیده در این دو باشگاه شفاف نیستند و مدیرعامل‌ها گزارش کار روشن و شفافی از آنچه در باشگاه‌شان می‌گذرد ارائه نمی‌دهند.
عجیب اینکه وزارت ورزش و جوانان همیشه به پاسخگویی درباره عملکرد مدیران این دو باشگاه فراخوانده می‌شود، در حالی‌که مسئولیت‌ها به مدیران دو باشگاه محول شده و همه مستقل بودن آنها در تصمیم‌گیری‌ها را حرفه‌ای و عاقلانه می‌دانند.
چه خوب اگر هنگام پاسخگویی هم مستقل باشند، هم عرب و هم فتحی، دو مدیرعامل که خود بزرگترین مسأله باشگاه شده‌اند.
