خبرگزاری کار ایران

مصدوم نمی‌شدم تا ۴۰ سالگی فوتبال بازی می‌کردم

میداوودی: دلم برای شعار "واویلا" روی سکوها تنگ شده است/ با قلعه‌نویی اختلاف داشتم ولی الان مشکلی نداریم/ به من می‌گویند رونالدو ولی خودم طرفدار مسی‌ام

میداوودی: دلم برای شعار "واویلا" روی سکوها تنگ شده است/ با قلعه‌نویی اختلاف داشتم ولی الان مشکلی نداریم/ به من می‌گویند رونالدو ولی خودم طرفدار مسی‌ام
کد خبر : ۷۹۷۷۲۸

مهاجم سابق استقلال در خصوص تصمیمش مبنی بر خداحافظی از فوتبال صحبت کرد.

به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، میلاد میداوویی از چهره‌های محبوب دو دهه اخیر فوتبال ایران است که در نهایت تصمیم گرفت در 35 سالگی کفش‌هایش را بیاویزد و از رشته مورد علاقه خودش خداحافظی کرد. او در خصوص دوران پر فراز و نشیب فوتبالش و برنامه‌اش برای آینده با ایلنا گفتگو کرد:

 

* چه شد که تصمیم به خداحافظی از فوتبال گرفتی؟

مصدومیتی که درگیرش شدم باعث شد مجبور به خداحافظی شود و اگر این مصدومیت نبود حالا حالا‌ها قصد خداحافظی نداشتم. من آمادگی بدنی خوبی داشتم و فکر می‌کنم می‌توانستم حتی تا 40 سالگی به فوتبالم ادامه دهم ولی این تصمیمی بود که مجبور شدم بگیرم.

 

* خداحافظی از فوتبال خیلی تلخ است؟

من هنوز داغم و متوجه نیستم که چکار کرد‌ه‌ام و فکر می‌کنم بعد از اینکه 3-4 روز بگذرد تازه غم و غصه خداحافظی از فوتبال سراغم می‌آید. به هر جهت خداحافظی از فوتبال تلخ است و قرار نیست از این بابت خوشحال باشم ولی این اتفاقی بود که دیر یا زود باید میافتاد.

 

* برنامه‌ات برای آینده چیست؟

من قرار نیست از فوتبال جدا شود و همچنان کنار فوتبال هستم. در حال حاضر دوره‌های مربیگری را پشت سر می‌گذارم و قصد دارم خیلی زود به عنوان مربی به فوتبال برگردم و در یکی از تیم‌ها مشغول به کار شده و کسب تجربه کنم. فعلاً نمی‌توانم اسمی از این تیم بیاورم ولی تقریباً به توافق رسیدیم و فکر می‌کنم هفته بعد مشخص شود کجا خواهم رفت.

 

* شیرین‌ترین و تلخ‌ترین اتفاقات فوتبالی‌ات کدام است؟

من در تیم‌های مختلفی بازی کردم و برای پیراهن تمام آنها ارزش قائلم ولی همه می‌دانند استقلال از بچگی عشق من بوده و آرزو داشتم برای این تیم بازی کنم و خوشحالم که این افتخار نصیبم شد و به آرزویم رسیدم. شیرین‌ترین اتفاق فوتبالی من پیوستن به استقلال است و تلخ‌ترینش هم جدایی از این تیم بود. البته مصدومیتی که درگیرش شدم هم از اتفاقات تلخ فوتبالی من بود.

 

* آیا توانستی سعید سالارزاده، بازیکنی که باعث مصدومیتت شد را ببخشی؟

چیزی نبود که بخواهم ببخشم. فوتبال است و اتفاقات این چنینی در آن می‌افتد و بدشانسی من بود که این مصدومیت سراغم آمد. من ناراحتی در این مورد از کسی ندارم و کسی را در این مورد مقصر نمی‌دانم.

 

* از دوران حضورت در استقلال بگو. خیلی زود در این تیم محبوب شدی و از بازیکنانی که سال‌ها لباس این تیم را پوشیدند محبوب‌تر بودی.

لطف هواداران استقلال همیشه شامل حال من بوده و شرمنده‌شان شده‌ام. دلیلش را نمی‌دانم ولی این را می‌دانم که همیشه هرچه داشته‌ام برای استقلال گذاشته‌ام و از هیچ تلاشی برای تیم محبوبم دریغ نکردم و از الان به بعد هم هر فرصتی پیش بیاید کمکی از دستم بر بیاید خوشحال می‌شوم برای استقلال انجام دهم.

 

* در دوران کوتاه همکاری با امیر قلعه‌نویی مشکلاتی میان‌تان وجود داشت. هنوز این دلخوری میان‌تان هست؟

اختلاف همیشه وجود دارد و اتفاقاً همین اختلاف نظر است که باعث پیشرفت می‌شود و اگر در مجموعه‌ای اختلاف نظر وجود نداشته باشد موفقیت به دست نمی‌آید. من با امیرخان رابطه خوبی دارم و در این سال‌ها هر بار با تیم‌هایش بازی داشتم قبل از بازی به سمتش رفتم و از او رخصت گرفتم و هیچ مشکلی با هم نداریم.

 

* بابت جدایی از استقلال از او ناراحت نیستی؟

به هر حال جدایی از استقلال ناراحت کننده‌ است و نمی‌توانم ناراحت نباشم ولی همانطور که گفتم الان مشکلی نیست.

 

* شعارهای زیادی روی سکوها برایت خوانده شد، کدام را بیشتر دوست داری و دلت برایش تنگ می‌شود؟

شعار معروف واویلا را خیلی دوست داشتم و دارم و همین الان هم دلم برای این شعار روی سکوها تنگ شده است ولی همانطور که گفتم چاره‌ای نیست و دیر یا زود باید با فوتبال و خاطرات خوشش خداحافظی می‌کردم.

 

* چهار گل هم در دوران فوتبالت به پرسپولیس زدی، انگار علاقه زیادی به گلزنی به پرسپولیس داشتی؟

بله چون استقلالی هستم همیشه انگیزه زیادی جلوی پرسپولیس داشتم. کری‌های مرسوم هم بین من و پرسپولیسی‌ها وجود داشت و همین انگیزه من را بیشتر می‌کرد. البته این را بگویم همیشه برای پرسپولیس و هوادارانش احترام قائل بودم و آنها هم هرگز به من بی‌احترامی نکردند و فقط رقابت داشتیم.

 

* در مورد تیم ملی بگو. فکر می‌کنی به حقت در این مورد رسیدی؟

حق من این بود که بیشتر بازی ملی داشته باشم ولی از این بابت ناراحت نیستم چرا که سلیقه سرمربیان تیم ملی این بود و هر مربی تفکرات خودش را دارد و باید به آن احترام گذاشت.

 

* تو رابطه خوبی با فرهاد مجیدی داری. در مورد شروع مربیگری او بگو؟

خیلی خوشحالم فرهاد به مربیگری روی آورد و انتخاب خوبی برای تیم امید بود و فکر می‌کنم بتواند به طلسم المپیک پایان دهد. برایش آرزوی موفقیت دارم.

 

* اوضاع استقلال این فصل را چطور می‌بینی؟

فعلاً نمی‌شود نظر داد و باید چند بازی برگزار شود تا ببینیم اوضاع تیم چطور است. به نظر می‌رسد مربی و بازیکنان خوبی جذب شده باشند ولی باید این در عمل نشان داده شود.

 

* تو از استقلال اهواز به فوتبال ایران معرفی شدی. از حال و روز این تیم خبر داری؟

بله متاسفانه یکی از قدیمی‌ترین تیم‌های ایران را به حال خودش رها کرده‌اند و به دسته سوم سقوط کرده است و این شرایط اصلاً زیبنده یک تیم ریشه‌دار فوتبال ایران نیست. امیدوارم مسئولان هرچه زودتر به فکر بیافتند و با کمک به این تیم باعث شوند به سطح اول فوتبال برگردد.

 

* و سوال آخر در مورد لقب رونالدو که به تو دادند. خودت هم او را الگویت قرار داده بودی؟

برایم جالب بود که به من لقب رونالدو دادند ولی باید بدانید که من یک بارسایی و طرفدار مسی هستم. این به معنی احترام قائل نبودن برای رونالدو و توانایی‌هایش نیست ولی این سلیقه و نظر من است. همه فکر می‌کنند به خاطر لقب رونالدو که به من دادند طرفدار این بازیکن هستم ولی اینطور نیست.

 

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز