رسول نتوانست، دبیر می تواند؟

به گزارش ایلنا، علیرضا دبیر را از قدیم میشناسم خیلی قدیم ، از زمانی که نونهالی ده دوازده ساله ۲۰ کیلویی بود.تماشاچی ثابت همه مسابقاتی که در شهرری و سیزده آبان برگزار میشد.در عین کودکی باهوش و سر زبان دار بود.کشتی را خوب میشناخت تفسیر میکرد و ایراد میگرفت

همین ویژگی ها قهرمانی او در رده های مختلف سنی کشتی دنیا را رقم زد تا جایی که موفق به فتح المپیک هم شده و مزد تلاش و خستگی ناپذیر اش را گرفت.

او امروز  و بعد از سالها حضور در شورای شهر ،نایب رئیسی کمیته ملی المپیک ،و تدریس در دانشگاه عهده دار ریاست فدراسیون کشتی شده است.جاییکه پیش از او رسول خادم حضور داشت .یکی مثل خود دبیر، قهرمان جهان و المپیک و عضو شورای شهر تهران!

خادم در فدراسیون کشتی از تنهایی و بی کسی رنج برد.چهره های سرشناس و مطرح یا شخصا تمایلی به قرار گرفتن کنار خادم نداشتند و یا در ابعاد و سلیقه خادم نمی گنجیدند.اینگونه بود که رسول ضعیف و ضعیف تر شده و حتی نامه تگاری های گسترده اش نیز نتوانست عمر اقتدارش را بیشتر کند در نهایت تسلیم شرایط شده و عطای کار را به لقایش بخشید

حالا دبیر آمده تا نابسامانی های فدراسیون و کشتی را رفع و رجوع کند.او اگر همان دبیر دوران جوانی باشد به جای تسلیم شرایط شدن چاره و تدبیر مناسب برای برون رفت از وضعیت فعلی می اندیشد

 دبیر را نه از طلای سیدنی و نه از شورای شهر که باید از روزی به خاطر بیاوریم که برای تحقق رویاهای دور و درازش یک سد بزرگ به اسم محمد طلایی را کنار زد.طلایی قهرمان جهان بود و دبیر جوانی در ابتدای راه .طبیعتا هر مدیر و مربی در بین این دو گزینه قهرمان جهان را ترجیح میدهد بخصوص که طلایی برای تصمیم گیران  آن روز کشتی چهره ای محبوب و مورد حمایت بود اما درخشش دبیر چاره ای برای حامیان طلایی باقی نگذاشت که پسر ترکه ای و نوخواسته سیزده آبان را تحمل کنند.او گرچه با سختی و مرارت اما نهایتا برنده شد و افتخر پشت افتخار برای ایران آفرید

کشتی ایران در حال حاضر با دو مشکل بزرگ و اساسی مواجه است یکی از بعد مسائل مالی و تدارکاتی و معضل بزرگ همان قصه تلخ اما آشنای آخرین سنگر سکوت و باقی قضایا...

آیا علیرضا دبیر توان و فرصت حل این مسائل را خواهد داشت؟

سید مهدی فاطمی