ماتیاس دلیخت؛ از شروع صفر تا حضور در یووه
مدافع جوان و جدید یوونتوس مسیر پر پیچ و خمی تا رسیدن به پیراهن این تیم دارد.
به گزارش ایلنا، با امضای قرارداد با ماتیس دلیخت، ستاره جوان آژاکس، یوونتوس یک بار دیگر پیام آشکاری به جهان فوتبال فرستاد اما این تیم چگونه می‌خواهد باشگاه شماره یک اروپا شود؟
غول ایتالیایی که در هشت سال پرجام گذشته بر فوتبال این کشور مسلط بوده، خودش را به‌عنوان یکی از باشگاه‌های موفق اروپا نیز مطرح کرده است. در حالی که جذب نام‌های بزرگ مثل دلیخت و کریستیانو رونالدو قدرت ورزشی این باشگاه را به رخ می‌کشد، استراتژی اقتصادی آشکاری در مدیریت این باشگاه خودنمایی می‌کند برای اینکه به موثرترین برند فوتبال باشگاهی جهان تبدیل شوند.
شروع از صفر
یوونتوس بعد از رسوایی کالچوپولی در سال 2006 به پایین‌ترین نقطه رسید و از صفر شروع کرد. آنها دو قهرمانی سال‌های 2005 و 2006 را از دست دادند و به سری B سقوط کردند.
با آنکه با کسر 9 امتیاز مواجه شدند، در دسته دوم قهرمان شدند و فورا به دسته اول برگشتند اما چند سالی وضعیت خوبی نداشتند تا اینکه آندره‌آ آنیلی در سال 2010 رییس باشگاه شد و دوران جدیدی برای تیم بزرگ تورین آغاز شد. او ذهنیت پیروزی را به تیم القا کرد؛ برد در زمین و رشد باشگاه تا یکی از تیم‌های طراز اول جهان شوند. جامپیرو بونیپرتی رییس اسبق یوونتوس شعار باشگاه را اینطور توصیف کرده بود: «بردن مهم نیست در واقع تنها چیزی است که اهمیت دارد» و برای همین است که این روزها رونالدو، دلیخت را برای آمدن به یوونتوس متقاعد می‌کند در حالی که 10 سال پیش چنین چیزی غیرمحتمل بود.
خانه جدید
لحظه کلیدی در رنسانس یوونتوس را می‌توان 11 سپتامبر 2011 دانست. در این تاریخ و در پیروزی 4 بر یک مقابل پارما استادیوم یووه به طور رسمی افتتاح شد. سه روز قبل از آن هم دیداری دوستانه با ناتس کانتی داشتند که الهام‌بخش راه راه سیاه و سفید تیم ایتالیایی بود. نزدیکی جایگاه تماشاگران به زمین فوتبال که ویژگی بارز استادیوم‌های انگلیس است، توجه‌ها را به خود جلب کرد اما آنچه یوونتوس را به سایر غول‌های سری A برتری می‌داد این بود که «استادیوم یوونتوس» نخستین ورزشگاه در ایتالیا به مالکیت باشگاه‌ها بود، این ورزشگاه هویت آنها را تثبیت کرد و نخستین خانه مناسب برای این تیم شد. درآمد باشگاه از فروش بلیت، اسپانسرشیپ، تبلیغات و تجهیزات مستقیما به جیب باشگاه می‌رفت و 40 هزار هوادار پرشور از نزدیک تماشاگر بازی تیم بودند که جو فوق‌العاده‌ای ایجاد می‌کرد.
تغییر برند جنجالی
تلاش‌های یوونتوس برای ایجاد یک برند منحصر به فرد بی‌نتیجه نبود و تغییر از سیاه و سفید سنتی به لوگوی جدید در سال 2017 جنجال‌ساز شد، بخشی از هواداران آن را مسخره و باشگاه را به از بین بردن تاریخ صدساله باشگاه متهم کردند.
بعد از این تغییر، گاو خشمگین-نماد شهر تورین که در آرم باشگاه همشهری تورینو نیز وجود داشت- حذف شد تا فضا به طور کامل در اختیار J حرف اول باشگاه یوونتوس قرار گیرد و به خاطر آسانی طرفداران زیادی پیدا کرد تا جایی که پسر لیونل مسی هم با کشیدن آن روی کاغذ تفریح می‌کرد.
استراتژی نقل و انتقالات
می‌شود به جرات گفت عامل اصلی تحول ورزشی یوونتوس، مدیر باشگاه، بپه ماروتا بود که یک استراتژیست تمام عیار در بازار نقل و انتقالات بود و آنیلی همراه با خودش به باشگاه آورد. رسانه‌های ایتالیا به او لقب «سلطان خرید بازیکنان آزاد» داده بودند و آنقدر برای یوونتوس مهم بود که وقتی در سال 2018 به اینتر رفت، یوونتوس برای جانشینی‌اش سه پست جدید به وجود آورد. ماروتا در سال‌های اول کارش، بازیکنان کلیدی مثل لئوناردو بونوچی، آندره‌آ بارتزالی و آرتورو ویدال را خرید و در طول دوران فعالیتش بازیکنان آزاد باارزشی مثل آندره‌آ پیرلو، پل پوگبا، دنی آلوز و امره جان را جذب کرد. فابیو پاراتیچی، جانشین رسمی ماروتا هم این روند را ادامه داده و دلیخت و رونالدو را خریده و آرون رمزی و آدرین رابیو را به‌عنوان بازیکن آزاد به خدمت گرفته.
علاوه بر اینها، یوونتوس قدرت لازم برای جذب بهترین بازیکنان سری A را نیز داشته تا همزمان خودش را تقویت و رقبا را تضعیف کند، اتفاقی که درباره میرالم پیانیچ از رم، گونسالو ایگواین از ناپولی و فدریکو برناردسکی از فیورنتینا رخ داد.
آمدن رونالدو
از نظر هیجان هواداران، تابستان گذشته بی‌سابقه بود چون انتقال 112 میلیون یورویی فوق‌ستاره رئال مادرید به یوونتوس به نظر می‌رسید حلقه مفقوده تلاش تیم برای فتح اروپا باشد اما حتی قبل از آنکه فکر کنند بهترین شیوه برای بازی گرفتن از او کدام است، یوونتوس سود خود را از جذب یکی از بهترین‌های جهان برد. 24 ساعت بعد از انتشار این خبر یک و نیم میلیون نفر به فالوئرهای اینستاگرام، فیسبوک و توییتر باشگاه اضافه شد و بعد از 5 ماه این افزایش به 99 درصد رسید. براساس گزارش موسسه دلویت در گزارش سال 2019، رشد اقتصادی قابل توجهی با خریدن رونالدو عاید باشگاه یوونتوس شد.
راهی به استانبول
بعد از هشت سال سلطه بر فوتبال ایتالیا، پنهان نیست که یوونتوس تمام توانش را متوجه لیگ قهرمانان کرده؛ جام باارزشی که 23 سال است به ویترین افتخارات باشگاه نرفته. بنابر گزارش دلویت، یوونتوس در سال 2018 در رده یازدهم تیم‌های پردرآمد اروپا قرار داشت با 395 میلیون یورو درآمد در حالی که درآمد تیم در سال 2011 معادل 154 میلیون یورو بود و این یعنی در هفت سال 5/156 درصد رشد. این یعنی باشگاه مکانیسمی پیدا کرده برای اینکه در میان برترین‌های اروپا جا داشته باشد هرچند که از محصول پولسازی مثل لیگ برتر سود نبرد.
یوونتوس تا همینجا رشد فوق‌العاده‌ای داشته و اگر چه قهرمان اروپا نشده اما نمی‌توان نام کارش را عملیات غیرممکن گذاشت بلکه این پروژه‌ای است که توانسته باشگاه را به این جایگاه برساند. فینال لیگ قهرمانان اروپا در فصل 2020-2019 در ورزشگاه آتاتورک استانبول برگزار می‌شود و غول تورینی مصمم است در دومین تلاش با فوق‌ستاره‌ای که بارها این جام را بالای سر برده، به انتظار طولانی‌اش پایان دهد.
منبع: اسکای اسپورتس
