درس عبرت آژاکس برای یوونتوس؛ سیاست نقل و انتقالاتی در ایتالیا
حذف یوونتوس از مرحله یکچهارمنهایی لیگ قهرمانان اروپا بهوسیله تیم جوان آژاکس تنها یک نتیجه شوکهکننده نبود بلکه درسی فوتبالی برای تیمی بود که این فصل سری A را زیر سلطه خود داشت.
به گزارش ایلنا، بهطور خاص، تیم هلندی با آن پاسهای دقیق و حرکات موثر و پرسینگ خستگیناپذیر چیزی داشت که رقیب تورینی فاقد آن بود؛ یک هویت مشخص در سبک بازی.
ماسیمیلیانو آلگری با وجود آنکه برای پنجمین فصل پیاپی یوونتوس را به عنوان قهرمانی لیگ ایتالیا رساند اما هیچکس از اعلام خبر جدایی او یک فصل قبل از پایان قراردادش تعجب نکرد. این مربی 51ساله همیشه گفته بردن جامهای بزرگ را هیچگاه نباید دستکم انگاشت با این وجود نارضایتی خاصی نسبت به این فصل تیم وجود داشت.
در یوونتوس نه خبری از بازی هیجانی تیمهایی مثل منچسترسیتی یا آژاکس بود و نه شباهتی به تعصب و تسلیمناپذیری لیورپول یورگن کلوپ وجود داشت. در واقع یوونتوس به مقاومت، انعطافپذیری، استعداد برنده پنج توپ طلا، کریستیانو رونالدو و البته گاهی خوششانسیاش متکی بود. این برای قهرمانی در لیگ ایتالیا کافی بود که هشتمین قهرمانی پیاپی بانوی پیر بود، اما نه برای قهرمانی اروپا که بعد از نایبقهرمانی سالها 2015 و 2017 اولویتشان شده بود.
آنها همچنین نتوانستند در جام حذفی به قهرمانی برسند بعد از آنکه فصل قبل آلگری نخستین مربی پنج لیگ اول اروپا شد که چهار قهرمانی پیاپی در لیگ و جام حذفی بهدست آورد. دلایل جدایی آلگری اعلام نشده اما شاید او با مشکل انگیزشی مواجه شده بود. وقتی یک تیم در لیگ داخلی چنین سلطهای دارد و هدفش لیگ قهرمانان است، در واقع فصل عملا از فوریه و با آغاز مرحله حذفی لیگ قهرمانان شروع میشود و هر چیزی قبل از آن یعنی ایجاد اختلاف در صدر جدول لیگ و عبور از مرحله گروهی، یک الزام است تا چالش.
سیاست نقلوانتقالات
گاتزتا دلو اسپورت گزارش داد آلگری خواهان کنترل بیشتری روی سیاست نقلوانتقالات باشگاه بوده. یوونتوس در تابستان گذشته 250 میلیون یورو هزینه کرد اما بخش قابل توجهی از این مبلغ بهجای اینکه برای پیشرفت خط میانی هزینه شود برای خریدن دروازهبان ذخیره، ماتیا پرین صرف شد.
در خط حمله، رونالدو 117 میلیون یورو و داگلاس کاستا 40 میلیون یورو هزینه داشتند در حالی که در دفاع 40 میلیون برای ژوائو کانسلو و 35 میلیون یورو برای بازگرداندن لئوناردو بونوچی از میلان صرف شد.
خط میانی تقویت نشد و اثرش در زمین به چشم آمد. وقتی آلگری پنج سال پیش جای آنتونیو کونته را گرفت، در خط میانی تیمش آندرهآ پیرلو، آرتورو ویدال و پل پوگبا حضور داشتند؛ الان هم خط میانی خوبی دارند، میرالم پیانیچ، رودریگو بنتانکور، امره جان و بلای ماتویدی، اما اینها برای تیمی که بهدنبال قهرمانی اروپا است، کافی نیست. منتقدان میگویند بخشی از تقصیر هم با آلگری است که تغییرات دائمیاش مانع از آن شد که بازیکنان به درکی صحیح از یکدیگر برسند.