وقتی در فوتبال ایران قاعده رعایت نمی‌شود
استقلال و ماجرای پیچیده انتخاب سرمربی
پس از برکناری شفر که کم‌حاشیه نبود و موافقان پرشمار و البته مخالفانی هم داشت، حالا باشگاه استقلال وارد مرحله انتخاب سرمربی جدید شده؛ روزهایی که هواداران باید خودشان را برای شایعات و اخبار ضد و نقیض آماده کنند.
به گزارش ایلنا، جمعه شب شبکه الکاس از مذاکره خوزه مورسیا، مربی اسپانیایی الشحانیه با استقلال خبر داد. این موضوع از سوی باشگاه تایید یا تکذیب نشده و مورسیا ممکن است تنها یکی از گزینه‌های باشگاه باشد. امکان دیگر اینکه نام این مربی از سوی یکی از طرفین ذینفع ماجرا با مقاصد دیگری مطرح شده. در چنین شرایطی تنها موضع‌گیری رسمی باشگاه می‌تواند هواداران را از شر شایعات مختلف نجات بدهد، ولی متاسفانه بخش رسانه‌ای باشگاه در این موارد واکنش مناسب و به موقعی ندارد.
استقلال نه تنها برای اعلام اخبار و مواضع باشگاه نتوانسته کانال مشخصی تعیین کند و مصاحبه‌های گاه و بیگاه مسوولان مختلف دردسرساز می‌شود، برای انتخاب سرمربی جدید هم به نظر می‌رسد گرفتار هرج و مرج مشابهی است. اگر چارت باشگاه را ملاک قرار بدهیم، مراحل انتخاب سرمربی و مذاکره باید به عهده معاونت ورزشی باشد و در نهایت مدیرعامل و هیات مدیره گزینه را تایید کنند، ولی مراحل انتخاب ظاهرا شفاف نیست و تلاش برای انتخاب سرمربی از مسیرهای مختلفی پیش می‌رود.
باشگاه‌های ایرانی برای انتخاب سرمربی خارجی رویه‌ای غیرحرفه‌ای دارند و از ایجنت‌ها می‌خواهند تا به باشگاه گزینه معرفی کنند. شایعات معمولا از همین‌جا شروع می‌شود، وقتی آنها تلاش می‌کنند گزینه خودشان روی بورس باشد یا گزینه رقیب را از میدان خارج کنند. باشگاه در این حالت نه کنترل زیادی روی روند مذاکرات دارد، نه می‌تواند ماجرا را از نظر رسانه‌ای مدیریت کند.
کمیته فنی هم در این سیستم وضعیت نامشخصی دارد. در مسیر انتخاب گزینه‌ها تا تایید نهایی، معلوم نیست این کمیته کجا ایستاده و آرا و نظراتش چقدر تاثیرگذار است؟ سابقه نشان داده که در این مدل آشفته، گاهی گزینه‌های مناسب با ترفندهای رسانه‌ای اصطلاحا می‌سوزند و گزینه بدتر با رقمی بالاتر از قیمت واقعی به استخدام باشگاه در می‌آید.
باشگاه استقلال که از مدت‌ها قبل به دنبال پایان همکاری با شفر بود، می‌توانست این جست‌وجو را خیلی زودتر شروع کند و برای این فرآیند نیاز به کمک عوامل بیرون باشگاه نباشد. ضعف انتخاب مربی در فوتبال ایران تنها محدود به باشگاه استقلال نیست و در تیم ملی و تیم امید که در حال حاضر سرمربی ندارند هم این سردرگمی دیده می‌شود. فدراسیون فوتبال هم ساز و کار دقیقی برای انتخاب جانشین کی‌روش و کرانچار ندارد و امیدش به گزینه‌هایی است که از گوشه و کنار معرفی می‌شوند تا با یکی از آنها به توافق برسد. در سال‌های گذشته هزینه کمی در فوتبال ایران نشده، ولی بارها شاهد انتخاب‌های نامناسب بوده‌ایم و بابت آن تاوان زیادی پرداخت شده. در حال حاضر که نرخ برابری ارز انتخاب مربیان خارجی را سخت‌تر کرده، انتظار می‌رود وسواس بیشتری به خرج داده شود و شاهد تکرار رویه‌های اشتباه قبلی نباشیم.
یادداشت: آرمن ساروخانیان
